Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ORTABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabaş. araqarmas. ortaqarmas. ortabaşqaruçu. ortamüdür. nazim

ORTABAŞQARUÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

araqarmas. ortaqarmas. ortabaş. arabaş. ortamüdür. nazim

ORTABOYLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

orta boylu, kiçik təpəli çivi: qarcığa. qarcıfa

ORTAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortadaki. ortanca.
ilimli. dəngəli. ortayolçu.
mirasçı.
bu oğul, ortacım oğul.
vali

ORTAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortaş. ortaq. qapaşıq. qabaşıq. qapşıq. qabşıq. şərik.
mütəvəssit.
yumşaq xuylu. miyanərov

ORTACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortanca. orduca

ORTACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilimli

ORTACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

törətən. müvəllid. ürətən. öndürən. bərətən. baratan. doğuran. doğurcu. gərəkdirən. gərəkdirici. oluşduran. oluşdurucu. meydana gətirən. istədən. düşürən. çapan. bais. edici. itici. itci. eddirən. ittirən. icab edən. səbəbçi. müsəbbib

ORTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yer yuvarını iki əşit, bərabər uzaqlığa bölən cızıq, xətt. ustuva xətti. ekvator

ORTAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

mütəvəssit.
şərik

ORTAÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortaçağ.quruni vüsta.
ortaçağdan, quruni vustadan qabaxki sürə. ilkçağ

ORTAÇÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurnalıq. araçı. böyüklərin qatında olub, işləri yeridən

ORTAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

araçı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. ara bulman

ORTAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

araçılıq. dəllallıq. ara bulmaqlıq

ORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortaq iş yürütmək: özəngiləşmək. görüşmək. dostluq qurmaq.
ortaq öküzdən yanqız buzov aşqı: ortaq öküzdən tək buzağı iyidir

ORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

badaş. bağdaş. bir yerdə olanlar.
qoşuq. şərik.
güni.
çataq. qoşarta. arxadaş. şərik. həmrah. səhim.
hamaş. avac.
orta. tam. dam. örtük.
satıcı. dəllal.
qarşılıq. qatnaşıq. araşıq. bağdaş. badaş. bir yerdə olanlar.
özara ( kəndi içində).
yalpı. gənəl. hamı. imum.
bilinən. vasitə.
günü. nökər. quma.
ortalama. ortada buluşma.
yarşı. səhimli.
ortaqçı. şərik. səhim.
yardaş. dosd. sağdıc.
ortaq havalı yer: mö;tədil havalı yer. aran

ORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alverçi.
əş. yaşyoldaş. yaşam yoldaşı.
sən mənə əş olmadın, barı iş olma.
qoşunc. qatınc. şərik. bölümçü. böləkçi. səhmli. səhamdar. bir yığına, topluma, sürüyə, işə otaqlaşan, qatılan.
ordaq. orda. burqat. qoyut. durat. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. boluş. bolut. ölçüt. qırma. qırtı. qırıt. kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət.
ordaq. orduk. yerləşik. yerləşgə. kampus. kampüs.
ortan. ortalanc. aralılı. ölçülü. ölçüqlü. ölçüqül. dəngəli. dəngili. e;tidallı. mö;tədil.
ortaş. ortac. qapaşıq. qabaşıq. qapşıq. qabşıq. şərik.
yardaqçı. şərik.
neçə nərsəni birbirinə bağlayan ortaq (vasit) arac: qartavıl. qarzavıl.
ortaq qoşma: şərik edmə. işraq.
iki, yaxud neçə nərsənin arasında ortaq olan, əsnək olan: əslər. qatır. qatıq.
ortaq olma: ortaş. ortaqlıq. ortanlıq. ortaşlıq. ortuqluq. arxalıq. qattaş. iştirak.
ortaq istək, dilək. duysu, hissi anlaşma: könül birliyi