Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
OTUN SUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

evin geçim qayğısı

OTUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

odun.
< od: od yandırmağa yarayan hər nərsə. çaqşıl. keşimiş. keşmiş.
odun ayιrmaq: sındırmaq.
yarma.
dayaq. kötək. dirək.
yaramaza odun gərək.- qapı odunu.
qaba. yoğun. kota. kut.
odunun biridi.
bu odun çox qor tökür.
geçgin odun: yanqın ağac.
otunğa.
çiy otun: nəmli. yaş odun.- iyi közü olub, dayancıqlı odun: tuq ( < tuqmaq: bağlamaq).
yandıqdan sonra, toprağa gömülərək söndürülən odun: kömür

OTUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

odun. qabat qatab. quru, sərt olan nərsələrə verilən ad.
çalı, tikəndən odunu: qarıca.
çox quru, tez yanan odun: gəlinüfürməz.
daşodun: daşkömür.
qaravaşdan xanım olmaz, çiçəkgildən, odun olmaz. (çiçəkgildən: gül ağacından).
eşşəyi toya çağırmışlar,
ya odun əksik, ya su; demiş: böyük yerdən, gözlənmədik bir böyük sovğat alanda, onun nədənin düşünməli.
içi kovuq, boş quru odun: kavran. qabran.
qalın odun: kündə. tomruq. tumruq. kötük.
balta dəğməmiş ağac, odun, orman olamaz: sıxıntısız, inciksiz iş, kimsə yoxdur.
az od, çox odun yaxar: önəmsiz nəsə çoxa baxa bilər.
odun kömürü yapmağda qurulan qalağ, tümsək: toraq < > toqar.
yarı yanmış odun: aşığda. aşqıl.
seçilmiş iri odun kömürü: əlləmə.
qırıq, bölünmüş odun: kötük, kütük parçası, balçası, tikəsi. qaqma.
quru kütük, odun: qaraqavuq.
dalqaların qıyıya, dışa vurduğu, atdığı çör çöp, odun, ağac parçaları: qarqalaq.
meşə çalısının odunu: qarağan. çanaq.
noxuddan böyük yemişi yeyilən, çox sağlam odunlu ağac çeşiti: qaragöz.
odun kimi quru, sərt nərsə: qurulaq qarulaq.- odun parçası: çarıq. çapıq. qopuq. yonqa

OTUNÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşən ağaca, odunçu tapılar.
odunçuyla kömürçü tutmaz.
odunçuyla kömürçü, xocayla malla birbirin götürməz.
sərt, əsnək odunlu, dayanıqlı bir ağac: qarağac. qarğac. qaraağac

OTUNÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

oduncu.
otunçu ölsə, otu suvu qalır, maravçu ölsə çaqgıçı qovu qalır: oduncu ölsə otu suyu qalı. avçı ölsə çaqmaqtaşı qavı qalar

OTUNÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

odunçu. yartı

OTUNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

otunğ.
iriq otunğ: odun qırıqları. qıymıq

OTUNQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

otunğa.
odun.
otunğluq. odunluq. ot. yem.
ədviyəcat. baharat

OTUNQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

otunğluq. odunluq. otunğa

OTUNLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

odunluq. çaxarlıq. yaxarlıq

OTUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

odunmaq.
odlanmaq. (# uyınmaq. sönmək).
uyunub odlanmaq: sönüb yanmaq.
yodunmaq silinmək

OTUNSU : Arin Turkish Etimology Dictionary

odunsu. daşav. quru

OTUNTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

odundan.
astarı var odundan, yiyər yeməz yoğunlar

OTUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinc otur: rahat otur.
yekə otur, dinc otur: yekə başım, dinc başım

OTUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürd. torta. çökə. çök.
suçu oturu.
yağ əridilirkən oturu oturur.
oturu. lazim. müqtəzi. iqtiza.
otur olsa: lazim olsa. iqtiza edsə.
odur. gün.
odur buri: hər gün.
odur. ötür. ödür. çağ. gün.
otaq. çadır. oba. xeymə.
otura. bata. bat. zəmin. zəminə

OTUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

odur.- igid odur hər toxuya (əzaba) qatlana, kişi odur atdan düşə, adlana

OTURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

otur. bata. bat. zəmin. zəminə.
oturun. olturun. olturu. oltura. qaidətən

OTURACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki üç kişilik, yassı oturacaq: qanat. qonat. kanapə. sofa

OTURACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səndəl.
oturacaq köynəyi: səndəlin oturulan yerlərinin örtüyü

OTURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dura. yer. səndəl.
göt. dib.
oturaq təpməsi: göt üstündən vurulan təkmə.
səkin. sanit.
duraq. qonaq. məks. qərar.
on gündə bir gün qonaq etdik.
otaq. dona.
oturqu. qurulmuş çadır. oba yeri. xeyməgah.
aramaqah.
ordu

OTURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

otraq. götürük. qalqun. qalqın. çalqın. çolqun. məfluc. fələc

OTURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

otraq. otru ordu.
otraq. yerləşim. durarqa. iqamətqah.
enik. çalıq. çarpılmış. uğraqlı. məfluc.
durub. barıq. barq. barınaq. ev. qonut. yurd. əyləş. məskən.
barınaq. barnaq. qonut. bəklək bərklək əklək. iqamətqah. məskən.
qışlaq. orduqah. kom

OTURAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ev əşyası satan

OTURAQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gecələmə. qonaqlama

OTURAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qışlamaq. ordulamaq. qonaqlamaq. ordu vurmaq. kəmp qurmaq