Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

OTURAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

müstəid.
amadə.
səncidə.- oturaqlı, samballı olan: kiləsli. yatımlı. qursili. kürsili. ( < qurmaq).- kürsili yazı

OTURAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

otraqlı. olqun. atakişi. müəddəb.
ağır oturaqlı: güvəndirən. ciddi. ağırbaşlı.
oturaqlı dayaqlı, köklü basımlı, yayvan geniş, sabit olan nərsə: döşəkli

OTURAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüngül. yengil. istirahat. sikun. huzur

OTURAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

salındıli. aslaq. sallaq. müəlləq. qeyri sabit.
salıntıli yapı.
salıntıli köprü: aslaq köprü.
salıntıli kişi.
salıntıli ışıq: azalıb çoxalan ışıq

OTURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çökən.
oturcu. təxdə çıxan. cilus edən

OTURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duran. yerləşən. sakin.
iranda oturan ellər.
dincələn. istirahət edən.
bu ölkədə işləyəndn, oxuyandan səs səmir yoxdu, bura oturanlar ölkəsidir.
çökmək. aşağı enmək. yapıxmaq. yerə batmaq.
ev oturdu.
bu gün oturanlar, günündə şişənləridir

OTURAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturad. tutamaq.
turqum. durqum. sübat.
məslək

OTURATSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturadsız. tutamaqsız.
məsləksiz.
durqumsuz. turqumsuz. sübatsız

OTURCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir kişilik, qoltuqlu oturcaq: qondal

OTURCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturan. təxdə çıxan. cilus edən

OTURDUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturduğu yerdə: gərəksiz yerə: durub dururkən. yersiz. nədənsiz. gərəkməzin

OTURĞUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturğunc. kürsi ( < qorqıc: dayaq). tiribun

OTURĞUNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturğuc. tiribun. kürsi ( < qorqıc: dayaq). tiribun

OTURQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturğa. əməkli. dinc. (təqaüd)

OTURQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturaq. qurulmuş çadır. oba yeri. xeyməgah.
aramaqah

OTURQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturğuc. sәndəl

OTURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qubbanın oturduğu yuvarlaq, çox bucaqlı bölüm: qasnaq

OTURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir yeməyi başqa yeməyin üzərinə düzülməsi. özəllikə quş başı kababın göy üstünə yerləşdilimişi.
qoyma. qaş.
üzüyün oturması.
duvarın, qapının yuxarısı, görnüşü, bəzəyi. örtük.
otraq. məks. dirəng.
iqamət.
cələsə. toplantı. oturum.
oturmağa özəl. oturum. oturub. əyləşmə. əyləşim. əyləşib. cələsə. oturuş. əyləşmə, əyləşim yolu.
oturma odası

OTURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

durma. dinlənmə. qonaqlama. oranc. oran. qərar.
qalma. qonma.
yerləşmə. əğləşmə. durulma. istiqrar. iqamət.
börkün üsdə oturma: sözüvə yiyələn.
əğləşmə, oturma, dayanma yeri: bəklək bərklək əklək.
qıçların, bacaqların bitiştirib, qəddəyib altına qoyum oturma: qaşıq qalıbı.
on kişilik yerdə, qaşıq qalıbı oturulsa on beş kişi yerləşə birlir.
bu gün qonağımız çoxdur, qaşıq qalıbı oturun hammıya yer olsun.
diz büküb ayaqları çaprazlayaraq yapılan oturma: bağdaş. bağlaş.
geri, dalı oturma, çəkilmə: dalıntı. gerilti.
gəminin toprağa oturması, saplanması: qaraya oturmaq. qaraya vurmaq.
arvadın ipi boş qalsa, çıxıb oturur başda.- sən gedəli, gözlərə köçdü qara güz, üzlərə oturdu qara buz. (güz: payız.)

OTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşənmək. düşmək.
çökmək.
yer edinmək. yatışmaq. barınmaq. əyləşmək. yerləşmək. iqamət, sikunət edmək. ordulamaq. düşləmək. qonmaq.
ayaqları üzərində oturmaq: çöməlmək.
əylənmək. əylənmək.
xıpmaq. xıxmaq. çökmək.
bitmək. bitəmək. dayanmaq. bəkləmək. gözləmək.
dışqamaq. sıçmaq. eşiyə, ayaq yoluna gedmək.
qanoturmaq: qan eşiyə gedmək.
qan oturmaq: qan yığışmaq.
qaraya oturmaq: qaraya vurmaq. gəminin toprağa oturması, saplanması.
suoturmaq: suyuq eşiyə gedmək.
quroturmaq: quru eşiyə gedmək.
dinc oturmamaq: bir dalda durmamaq. orancmamaq. oranmamaq. qərarsız olmaq.
dizlərin bitiştirib, ayaqların baldırların alta qoyub oturmaq: diz çökmək. dizə çökmək.
dizlərin qıvırıb, ayaqları üzrə durmaq, yarı oturmaq: çömbəlmək. çömbətmək. köməlmək. çöməlmək. çömmək.
dur otur bilməmək: çox çabalayıb, yaramazlıq edmək.
durub oturmaq: ilişgili, yaraşıqlı olub qalmaq.
nərsənin üzərinə, üstünə oturmaq: minmək.
düşüb oturmaq: düşüb qalxmaq: durub oturmaq.
əğri oturub, doğru qonuşmaq: öz görüşlərinə uymasa belə, doğru olanı söyləmək

OTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

olturmaq. oldurmaq.
çökmək. axan nərsənin, yersiz olan nərsənin bir yerə yığılması, çökməsi. oldurmaq. olturmaq.
gözümə qan oturdu.
duyğular köçdu, qayğılar oturdu.
yatmaq. bir yerdə qalmaq.
toyuq quluçqaya oturdu: kük yatdı.
aşağı oturmaq: dinlənmək.
batmaq. basmaq. çökmək.
bu yapının bir yanı basmış.
işlər məni basacaq.
dincəlmək. əğləşmək. əkləşmək ( < ək). sakinmək.
aşığı bək oturmaq: aşığıcüt oturmaq: işləri ras gəlmək.
çompaymaq. çökmək.
durmaq. qoyunmaq. qonmaq. toxdamaq.
ağrım qondu.
orik olmaq. yerləşmək. yer almaq. ordu qurmaq. kəmp edmək. dinəçmək. təkləşmək. dənğləşmək. duraqlamaq. aram, qərar tutmaq. oturub dinc durmaq. əkləşmək. əğləşmək. əyləşmək. baltuta.
birbirində oturmamaq: çapraşmaq: çəprəşmək. çaprazmaq. əğri çıxışmaq.
qalınmaq. ordulamaq. otraqlamaq. qalmaq.
burda neçə gün qalınacaqsız.
durmaq. oynamamaq. qımıldanmamaq. sakin olmaq. iqamət edmək. gedməmək (işləməmək). dinğmək. kəsilmək.
yerində durmaq.
ayağda durmaq.
bizə gəlincə durdu.
su dura dura pozulur.
harda durursuz.
işlər durdu.
yağmur durdu.
sinmək. sınmaq. çuxurlanmaq.
arxasın bükərək oturmaq: tomalmaq. domalmaq. çökmək. əğilmək.
it tomaldı.
qapanıb oturmaq: əkinmək

OTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortalaşmaq: ortasın yerə qoymaq. orturmaq.ortaqlaşmaq: orta+yaş olmaq

OTURMAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlifişək. dəlişman. dəlicə. təlimsi. dəlimsək. havalı. hava huvaslı. hobba.
yerləşməmiş. durulmamış. istiqrarsız

OTURMAMIŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğrətilik. əğrətilik. hələlik. edinməmişlik.
köçəbəlik. sürəkli yer dəğişmə. bir yerdə duraq tapmama

OTURMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kök salmış. tamırtanğan.
oturmuş durmuş: eşmiş əşmiş. dünya görmüş