Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ÖRTİNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtinğ. ağ. ürüng. dırnağ üzərində bulunan ağlıq.
tırnğaq örünği: dırnağ bəyazlığı

ÖRTQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtgi. kölgə. quruq. qoruyucu. qorucu. qalxan

ÖRTQUÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qundaqçı

ÖRTQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtgü.
örtuk. qapırqa. qatırqa. qapaq. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu.
kaput ( < qap: örtük). börkli don

ÖRTQÜLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtgülü. örtlü. yaşmalı. yaşmaqlı. çəkingən. utanclı. usanclı. məhcub

ÖRTQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

samanı ayrılmış. xərmənlənmış taxıl

ÖRTQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtgün. örqütün. biçin. dərim. örtəm. ürtəm. ütrəm. xərmən. ütmək işi.
sabanda sandırış olsa, örtgündə irtəş olmaz: sabanda (əkində. əkəndə. səpəndə) düşünən, dərəndə üşünüşməz.
sərçə işi ərməs, örtgün təpmək: sərçə işi değil, xərmən döğmək

ÖRTLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsəni nərsənin içinə gömütmək, quylamaq. gömmə. gömələ. qaplama. qablama. baslama. batlama. bazlama. təpnəti. təpləti. dəfnəti. quylamıq. qulamıq. dalbanıt

ÖRTLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gömüklü. gömülü. gömili. gizli.
qapaqlı. gizli. saxlı. məstur. məxfi.
qapaqlı iş

ÖRTLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtgülü.
yaşmalı. yaşmaqlı. çəkingən. utanclı. usanclı. məhcub.
çulqalı (< çuq). gizli. yaşırın. oğrun.
geyimli. paltarlı. müləbbəs

ÖRTLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtlük. börklük. kulahək < kalağay

ÖRTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xuruş. üzlük. üz. qaplama. dışlama. örtüm. örtük. tuzluq. əkmək qatığı.
gizlətmə. ev önündə sallancaq. saçaq. baş örtüsü.
gömmə. dəfn

ÖRTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörtmə.
örtü. örtüc. örtməc. örtbas. örtənək. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək. qapayma. bükmə. gizləmə. istitar.
qapqaq. qoyunun quruğu. qoyunun dalısın örtən bölük.
əkmək. əkmə. geydirmə

ÖRTMƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtü. örtüc. örtmə. örtbas. örtənək. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək

ÖRTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gizlətmək. danmaq. keçmək. inkar edmək.
örtəməz kimsə sucun.
qapamaq. hörmək. abımaq. gizləmək. saqlamaq. ürkmək. çevirmək. çulqamaq. çevrәmәk. çevrәlәmək. devrәlәmәk. aylamaq.
tonatmaq. tonutmaq. donatmaq. geydirmək. qapatmaq. qapamaq. bürümək. eşümək. quşatmaq. qurşatmaq.
qurmaq. yapmaq: yapmaq. yapsamaq. örtüşmək.
bulut göyü quşatdı.
qiziəmək. yaşurmaq. buruşdurmaq. qarışdırmaq.
iş örtüldü.
durum örtüldü.
avlamaq. qaplamaq. yabmaq. çapmaq. qapatmaq.
gömmək. quylamaq. batırmaq. nərsəni nərsiyə soxmaq. təpmək. kəfənləmək: kəfinləmək. kəpinləmək. qablamaq. qapaqlamaq. qapalamaq. qapamaq. qayırmaq. qeyirmək. geyirmək. gizlətmək. qətdəmək. qatdamaq. sarmaq.
yasmaq. yatsamaq. süsləmək. bəzəmək. düzmək. yapmaq. düzəltmək. butqarmaq. öpmək. öpütmək. qapamaq. gizləmək.
tunturmaq. dondırmaq. qapatmaq.
üstünü örtmək: qövünmək. kövünmək. gömmək. quylamaq. kovuqlamaq. kətimləmək

ÖRTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörtmək.
qapamaq.
qavramaq. qavsamaq. tutmaq.
çatıqlamaq. çatmaq.
çulqamaq. çuqqamaq. çullamaq. çuqlamaq ( < çuq. çiq: düğün).
müsəllət olmaq.
geyindirmək. donatmaq. donamaq. donatlamaq. qorlamaq. qorumaq. keçirtmək. qəbullatmaq. yedirtmək.
gomutmaq. gomtumaq. gizləmək. qaplamaq. quşatmaq. içləmək. içərənmək. qaplamaq. qapsamaq. qapsırmaq. toplamaq. içərmək. içinə almaq. yaşmaqlamaq. donatmaq. donamaq. gizləmək. saxlamaq.
örtüb bastıqlayan: qalpazanlıq. qaplazanlıq. mütəqəllib. qullabi.
çəkmək. dartmaq. üzərinə yükləmək.
yorqanı üstünə çək.
döşəmək. düşmək. düşürmək. qaplamaq.
qaranlıq düşmədən.
döşəmək. qaplamaq.
enmək. yenmək. qaplamaq. qapamaq. bürümək. basmaq. basramaq.
çən endi.
qaranlıq enmişidi, qurd payın yenmişidi.
geçirmək. geydirmək. girdirmək. giritmək. qapatmaq.
soyuqdu, əğnivə bir örtgə keçir.
kitaba qab keçir.
qamamaq. qapamaq. gizləmək.
qapamaq. qamamaq. qarartılamaq. qalartılamaq. qalartılatmaq. saxlamaq.
qarartıla görməsinlər.
yalanlamaq. yalan qılmaq. yapmaq.
qalmasın işə, sözə, duruma geydirdi, düşürdü, keçirdi.
göz örtmək: əl yumaq. vazkeçmək.
nərsəni örtmək, sarmaq: almaq.
dağları duman, çis, boran aldı.
örtüb basırmaq: gizlətmək. əl basmaq.
örtür basıramaq: örtüb basırmaq. öt baslamaq. basaramaq. çuvallamaq. torbalamaq

ÖRTMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əksikliyin örtməmək: açıq vermək əkini bəlirtmək.
kip kipinə qapatmamaq, örtməmək: aralıq bıraqmaq

ÖRTMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dam. çatı.
məsahət. səth

ÖRTNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ört bas edmək: qapaq vurmaq. gizləmək. saxlamaq

ÖRTTÜRTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtdürtmək. qapatmaq.
heyvana çul qapatmaq

ÖRTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtuk. örtgü. qapırqa. qatırqa. qapaq. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu

ÖRTULMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapturmaq. qapatmaq. yaptırmaq. yapulmaq qapanmaq

ÖRTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkmə. əğrim. çatı.
köçik. köşik. pərdə. kölgə.
küsük. qısıq. pərdə.
uru. ( < vurmaq). çarpı ( < çarpmaq). sarı ( < sarmaq). salı ( < salmaq).
yörtü ( < yörə: çevrə). örgü. hörgü.
işin örtüsün örgüsün açın.
örtək. yörqək.
çapuc. yapuq.
örtə. örtülü.
örtü düşək: yorqan döşək. qab qacaq.
pərdə. küsük. qısıq. yaşmaq. pərdə

ÖRTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtük. qapanca. don. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. gerəlti. hayil.
paltar. camaq < yamaq. yamanan, yapışdırılan nərsə.
çarşaf < sarçav. ləhaf. mələfə.
çatma. pənahqah.
başörtüsü: çəki.
örtük. pəçə. peçə. bükə.
örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək. çəki. çiğ. çıq. tutaq. gərki. kərəki. yaşın. pərdə. gərdək. kərkərə > kirkirə. ( < gərmək). tutu.
dışıq. daşıq. qaşaq. pərdə. qılıf. qapı (# açıq eşik).
örtük. örtükmüş. örtülmüş. qapanca. çəkik. çəkilmiş. çəkikmiş. enik. inik. enmiş. eniqmiş. endirilmiş. düşük. salıq. sallaq. qoyuq.
enik pərdələrdən, yarım ışıq çalırdı.
yapı örtüsü: dam.
baş örtüsü: yaşarp. yeşərp. eşarp (< yaşmaq: örtmək). yaşmaq.
başörtüsü: kalağayı. kalağay. çalağayı. çalağay.
qara örtü:
topraq dam, çat.
qəbir, ölü üzərinə salınan örtü.
incə, yaylıq, yazlıq baş örtüsü: yasıtarası. kağızarası.
üz örtüsü: üz donu. peçə.
at yəhərinin altına qoyulan keçə, örtü: belləmə.
beşik örtü: iki yana axıntısı olan çatı.
baş örtüsü: atqı.
palan örtüsü: çultarı.
baş örtüsü: burcaq.
incə təxdən çatı örtüsü: balar. bağdavar > padavra.
omuza, çiğnə, başa, üsdə atılan, alınan örtü: atqı.
üst örtüsü: sar > çar ( < sarmaq) şal. çarşaf.
üstü örtülü: basərqılı. basrıqılı.
yəhər örtüsü: çapraq.
nərsənin ilkin olan, iç sarısı, örtüsü, iç qabığı: incəzar. incəsar. (incə + sar) (zar < sar < sarmaq. örtmək)

ÖRTÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtü. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək