Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ÖRTÜNÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geyiniş. qorunuş. donalma. donanma. donatış. donayış. donanış

ÖRTÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

durumu örtür basırla yönətmək: əkini bəlirtməmək

ÖRTÜRÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ördürütmək. çərmətmək. bir nərsə fltil kimi bükülmək

ÖRTÜSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüksüz. cascavlaq. yavalaq. soyulmuş. çıplaq.
üzsüz. üzük. geçimsiz. geyimsiz. donsuz. çılpaq. yalın. şərəfsiz.
başı açıq, örtüsüz: qababaşlaq

ÖRTÜSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıplaq.
tərcək. lüt. çıplaq. yaşmaqsız. pərdəsiz

ÖRTÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gizli. qapalı.
örtüş işlər.
örtüş sözlər

ÖRTÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtmək. bürgətmək. gizlətmək. nərsəni örtəyazmaq.
bu işi örtüşün: örtə yazın, örtün, çulqayın, gizləyin.
tanrı bilgisi bizə örtüşdü: gizlidi.
işlər bizdən örtüşmüş: işlər bizdən gili salanılmış.
bu mən üzə örtüşmüş: bu sirr, mənim üçün gizlidi.
sıvışmaq. yapışmaq. (# savuşmaq: ötrüşmək. keçişmək)

ÖRTÜTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

örtüdən. güdüdən. güdücə. altdan. gizlicə. gizirdən. gizqüdən. gizəmdən. basıqdan. gömüdən. kitmədən. bürküdən. büküdən. büklücə. qapıldan. saxlıca. saxlıdan. sakından. sinidən. bağlıca. bağlıdan. yaşrıdan. yasutca. korsadan ( < kor). doncadan. göstərmədən. duyurmadan. fıslatmadan. açmazdan. xəfiyyən. müstətirən. pünhani

ÖRUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörüm. orum. urum.
kəsim. dəsdə.
bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot.
təsdə. dəsdə. boyun. tutamaq. sap. kəsim.
bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot

ÖRUMCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayahörumcəyi: qayaörumcəyi: qayalıqlarda yaşayan hörumcək çeşiti

ÖRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < hörük < hörmək) yama. rufə. gözəyiş.
ambar. yer altı ambar.
otlağ. yaylım. mərtə;.
tik. yoxuş.
yemək vaxtı dışında ayağüstü atışdırılan yemək.
ürü. dik. qalxıq. yüksəklik. ucalıq. ucqar. ucuq. yuxarı. iləri. son. sonuc.
örü quyruq: çiyan. çadan. əğrəb.
örü durmaq: dirsəlmək. diri, dik durmaq. qalxmaq.- bir ucu dik olsa: örü (olsa).
örülmüş dağlar (bir birinə söykənərək qalxan dağlar.
qalxıb örü durdular.
çün görsü onu durdu örü.
öröki: üstəki.
örü sürəm: yoxuş

ÖRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörü. hörgü. örgü. keçmə. geçmə

ÖRÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörüc. hörcük. örcük. quluş. quluc. saçda olan, oluşan qıvrıc, çin

ÖRÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörüc. hörgü, toxuma dəzgahı

ÖRÜCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örüçü. örən. hörən. hörmə yapan.
rufəçi.
örüklü palto.
tə;mirçi

ÖRÜÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ax > örücü

ÖRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörük, hörgü çeşitlərindən: qaraş. qarac (< qarmaq: qarışdırmaq. birbirinə qatmaq, çalmaq)

ÖRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örük. hörük.
örk < hörgən: heyvanın ayağına bağlanan ip. salıncaq düzməkdə işlənən ip. tövlə ipi.
hörgü. tor. örgü. ağ.
otraq. (otlağ). düşərgə. dincəlmə yeri. istirahəgah.
bir gün örük olduq: bir gün düşərgə qıldıq.
örük bulmaq: ordulanmaq. bir yerdə bir sürə qalmaq, durmaq. iqamət. iqamət edmək.
su on gün örük buldu: qoşun on gün ordu qurdu.
hörük. hörülmüş olan hər nəsnə.
rufə.
örüklü palto.
tə;mir.
cicim. sicim. hörülmüş qartma. ip. urqan.
qıvrım

ÖRÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

örükləmək. hörükləmək. heyvanları otlamaq ötəri hörüyə bağlamaq)

ÖRÜQLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örüklük.qoşuna özgürcə giriş sanı, haqqı

ÖRÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

örükmək. örkümək. ürkmək. ürkümək. ürükmək. qorxub çəkinmək. disginmək. tiksinmək. ürpərmək. üyşünmək. üşünmək. üşənmək

ÖRÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğazlamaq

ÖRÜLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörülmək.urulmaq. şişmək. qabarmaq

ÖRÜLÜB : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörülüb.
incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş, qamçı çeşiti olan şallaq:qırbaç. qırbaş. qırbıç. çalava. çalva

ÖRÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörüm.
çit. ağıl.
qamıtan. zip. qaytan. eşmə.
yaş.
tamadanı örümünə sıy berib söyləşmək: böyüğün yaşına hörmət edərək qonuş.
yoxuş