Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

can. tin. cövhər. zat. mahiyyət. varlıq. əsl. doğu (təbiət). xalis. qoşunsuz. qatqιsιz. arı. arıv. aruq. arassa. çılqın. çin. qutsal. təmiz. özgü. çılxa. yılxa (latin). teyxa. su (üsarə)
yalquz. tək. bir. taysız.
dərə. özək: kiçik dərə. dərəcik.
car. zaman.
özək. ortam. mərkəz.
( z < > t ). öt. keç.
üz. yemək qaynayanda üzünə yığılan bölüm.
xülasə. qıssa.
öz sav: sözün xülasəsi.
çay, dərə qırağlarının əğri bölümləri.
bən. tin. can. ruh. könül. tinəl (tinsəl), şəxsi, özəl varlıq. kişinin
bən;
mən; dərkən anlatmaq istədiği kimlik nərsə.
əsil. əsas. təməl. ünsür.
şəxsi. kişisəl. kəndi. kəndinə ayitlik.
uz. uzluq. usdalıq.
dərə. ırmaq.
kənd. hizur. qat. iç.
qürçə. əsas. asıl. maya.
doğuş. oluş. gəlişmə.
tamam. təməl. ilkə. düstür. əsas. həqq.
iç. məğz.
nəfs.
xalis. covhər.
qaymaq. özdək.
özlü topraq.
zat.
həqiqi.
öz oğlum.
iç. yaxın. tanış. əqrəba. iç. məğz.
özlü söz: anlamlı söz.
sözün özü: sözün içi.
öz qonuq: ruh.
aldı özüm qonuğu: ruhumu aldı.
öz kişi qohum.
iç. içdən olan. xodi. iç. içdən olan. məhrəm. (xodi).
təqmə kişi öz olmaz\\ yadla yağuq düz olmaz.
təqmə kişi öz olmaz\\ yadla yağuq düz olmaz.
esans. çöp.
özlə öylə. öğlə.
üz. yağ.
özlü mun: yağlı şorba.
ürək.
dərə. iki dağ arasında bulunan oyuq.
dağ özü.
nəfs. can. ruh. könül. zat.
öz qonuq: can bədən.
bodun özü: xalqın ruhu.
kəndi.
görkülük donuq özüngə: gözəl donlar özüvə.
öd. çağ. zaman. vaxıt.
iç. qırın.
özüm ağrıdı.
onun özü boşudi: içi boşaldı.
öd. özik. iki dağ arasındaki yol. geçit.
söz. fəlsəfə.
bu işin özü, sözü nədir: bu işin fəlsəfəsi nədir.
kəndisi. kəndi.
təb;.
özdən: təb;ən.
kəndini toplamaq: iyiləşmək.
çox keçmədən yaxcı özün topladı.
özün dartmaq: qafa tutmaq. darqınlıqla özün çəkmək.
sağır. kar.
öz kişi: sağır adam.
tamar. damar. beyin. məğz. covhər. qəlb. maya.
yaxın. iç.
öz kişi: yaxın. qohum.
bu bizim öz kişi: bu yaxın adamızdı.
öz kefinə gəzən. ısraq. rind. comərt.
özüm dolanır: içim. ürəyim bulanır.
özünə ayit: özqün. özgün. özgü. özə ayit. orijinal. kəndinə xas.
özünə dözmək: özünə qatlanmaq. özünü kontrol edmək. özünü ələ almaq.
özünü tutmaq: ictinab edmək.
öz kişi. (xodi). özgə olmayan.
özünü çəkmək. öz görmək: yaxın və qardaş saymaq.
özi manğdığan: kəndisi yeriyən.
özə ayit:
özdən gələn. özqəl. özgəl. səmimiyyət.
özqü. özgü. özlə ilgili. özqün. özgün. özgü. özünə ayit. orijinal. kəndinə xas. xas. məxsus.- özünə çəkmək: almaq. cəzb edmək.
bu barçın su alır.
özün saxlamaq: əlini tutmaq: əl uzatmamaq.- özün şişirmək: kəndini satmaq.
özündən çıxmaq: əldən ayadan gemək: əldən ayadan çıxmaq.
özündən çıxmış: azqın. qılıfı çatlaq.
özün batırmaq: tumanın doldurmaq donun doldurmaq.
öz almaq: öz edmək: yemək yemək. yemək yemək.
öz başına: kəndini kəndinə.
öz tutmaq: aclığını bastırmaq.
öz tutqan: ləzzətli.
tam özü: tıbqı. tabqa. tibqi. tap özü.- öz başına: boşlağ.
bir nəyi, kimsəyi özünə bağlamaq, özündən saymaq: xanlamaq.
özü kimi: tüq. tüy. tos. tus. tös. oq. uq.
toq özüdü: oq özüdü.
tüy sana dedim: elə sənə dedim.
tüy atuva lə;nət: cəddabadıva lə;nət

ÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamışsız < qarmışsız. qarşıqsız. qarışmamış. saf. xalis.
maddə.
maya. yoğur. əsl.
yoğur mal.
yoğur söz.
özəl. şəxsi.
özəl. xass.
mənə öz sözlər yayılıb.
kimə öz danşırsız.
ona öz, heç nə demə.
bir öz konuda usluq qazanmalı: (usluq: təxəssüs.
şəxsi. xisusi.
öz işivi özün gör, acıqlansan, özün söğ.
öz ev: şəxsi ev.
öz qoşuların yığıb, bir kərəlik itib gedmiş: şəxsi vəsayil.
qısa. topluca. xilasə. icmali.
anlam. alğılam. anğılam. salt. salıt. içərik. içirlik. içlik. gəbə. yük. qapsam. içərim. içində olan. toplan. qapsam. baş. iç. öz. məğz. zat. möhtəva. məfhum. məzmun. mə;ni. mə;na.
iç. başqaq. kimsənin tək başına, yekə başına asılı olan yaşam, nərsə.
iç oda: xisusi otaq.
iç yazılar: şəxsi yazılar, notlar.
iç yaşam: öz yaşam: iç keçim: xisusi yaşam.
iç dəniz: qapalı dəniz.
göz. qayna. qaynaq. iç. mərkəz.
saf. gözəl. dilmə. diləm. iyi. məğz. iç. anğılam. alğılam. anlam. salt. salıt. kəndi. baş. zat. xass.
suyu çəkilmiş özü, içi qalmış. çəkilmiş. çəkirdək. usarə.
toz. cirgə. usarə.
ciğgə. cirgə. çiğgə. usarə.
əsas. covhər. maya.
xulasə. ekstırə.
bir tanrı var, dayanır, sözdən yuxarı, özdən yuxarı.
öz işin, işgilin özü çözmək: göbəyin özü kəsmək.
göbəyin özü kəsmək: öz işin, işgilin özü çözmək.
öz özünə: fi nəfsə.- özün göstərmək: gözükmək. görükmək. görüşmək.
borudan tüstü gözüktü.
özündən ayığ ol: özüvü gözətlə. muğayat ol. muvazib ol.
öz özündən olan: içdən gələn. tinət. fitrət. təbiət. içgüdü. içduyu. insiyaq.
özün tutmaq: əl çəkmək. bıraqmaq. imsak edmək.
özündən gedmə: içi cumma. içtöküş. bayılma.- uşağa iş buyur, özündə dalınca yürü.
üzü sən versən, astarı özü gedər.
özün, kəndin öldürmək: canına qıymaq. ölündətmək. yoxnatmaq. xodkoşluq edmək.
özün, kəndin öldürtmək: ölündütmək. xodkoşluq edlətmək.
özün, kəndin öldürmə: ölündəti. ölündətiş. ölündətmə. yoxnatma. yoxnatıt. yoxnatış. xodkoşluq.
özünə gəlmək: qabıq tutmaq. özün tutmaq, tapmaq. alşınmaq. yerləşinmək.
öz oyunuva gəl: kəndi oyununa gəl. eşdiyin quyuya düş.
özündən, kəndindən keçmə: əsrimə.
özə, içə bağlı olan, özdə, içdə qalan bölüm: içdərik. içdəri. içdən. içgin. özdərik. özdəri. iççil. içək.
gizli.
batini. bətndə olan.
fitri.
öz, əsas varlıq, barlıq: özmik. covhər.
özünün dərdinə düşmək: ötəsin düşünməyəcək olmaq.
öz başına ötürməmək: boş bıraxmamaq.
özünü çox böyük görmək, sanmaq: devaynasında görmək.
üz bir öz bir: dil bir, sin bir: özü bir sözü bir.
özündən keçmək. ölmək. içdən keçmək, olmaq. ölümü gözə almaq.
özünə qıymaz: sıxıntı istəməz.
özünə oxumaq: çox ziyan edmək.
özünü bağışlamaq: canın əff edmək.
özün dişinə taxmaq: böyük çaba göstərmək.
özün vermək: qurban, fəda olmaq.
özünə qıymaq: kəndini öldürmək.
özündən çıxma, kəndindən keçmə: cəzəbə.
özünə bağlama: çəkmə. cəzb.
özünə çəkmək, bağlamaq: etgiləmək. təsir edmək. təpgiləmək. cəzb edmək.
nərsənin özü, künhü, əsası, nüvəsi: çəkirdək.
topluluğun çəkirdəyi, evdir.
çox yetişmiş dadlı yemişlərdən axan, süzən özü, şirəsi: bal.
içəri, özünə sızdırmaq, geçirmək: almaq.
suvaq suyu alır.
gönlər su alıblar.
öz başına buyruq: xanlıq. sultanlıq.
yalnız özün düşünən: mənçilləşmək.
öz başına, özbaşdaq olmaq: başına buyruq olmaq.
öz başına: başlıbaşına. müstəqillən.
öz başına: özbaşdaq. başına buyruq.
öz ərk: özbaşdaq. bağımsız. laqeyd.
özü özünə: kəndi kəndisinə. binnəfs.
özün itirmək: quruyub qalmaq qaqıldanmaq. qapıldanmaq. alas qopasa düşmək. ələm taslanmaq. çaşmaq.
özün, için yemək: dododağın çeğnəmək.
özündən keçmək: qapdırmaq.
özündən keçmiş: baynaq. bayqın. geçgin.
özünə dəngəmə: qiyas be nəfs.
özünə qarşı, tərəf çəkmək: sevrəmək. söyrəmək. sövmək. çəkmək.
sözün özü: anasöz. başsöz.
ayratın öz soru: başqa xass soru.
bu işi başından ata bilsən.
öz ayağın baltalamaq: öz gorun qazmaq.
bu işi başından ata bilsən. ağıl. zəka.
öz başına: başıbaşına. müstəqillən.
öz devrimi üz devrimi, içim devrimi, biçim devrimi, baş devrimi aş devrimi.
özü üçün özəl (şəxsi) ev eşik qurmaq: ev açmaq.
özün öldürmə: atın. atınış. atınma. xodkoşluq.
özü ölüb, özü dura bilmək: öz kilimin sudan çıxartmaq.
özündə olan. özünə, içinə dalqın: içinə qapanıq. duyquların dışa vurmayan.
axar suyun arxaya dönmüş durumu, öz üzərinə çevrilməsi: çevrik. çevriş. çövrük. çövrüş. girdat. girdağ. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab. qanğıl. qaqnıq. qağnıq.
çağından kəsik, özünə gəzik: heç nəyi saymaz, aldırmaz.
hər günüzün öz günü, günlüyü var: gün genə yeni gün.
hərkəs qaşığın yapır, özü üçün sapın taxır.
kişi nəyisəyi ki yansılar, gələr günü, özü ona sancılar.- könlünə, içinə, özünə sızdırmaq, geçirmək: almaq.
oğru öz ipi ilə asılır: iti öldürənə sürüklətirlər.
olan olacaq, köçən köçəcək. iş olacağına varır. bir soruna, gərəyə aldırmadan, etgilənmədən, olan olur. sən eddiyivi ed, sonuc dəğişmiyəcək. sən yapdığın yap, fələk öz işin işləyəcək.
öz başında, dünyasında sürünmək: içində yaşamaq.
öz başındakın qılmaq: yaşamın, varlığı sürdürmək yaşamın yaşamaq. yaşamın keçirmək. olduğun sürmək, yaşamaq.- öz bildiyin yapan: söz, öğüt dinləməz. danzaq. danğzaq. qanzaq. qanğzaq.
öz qohumların bıraxıbda arvadın qohumların bəğənmiş kişi: qarısı köylü.
öz ölsündən qorxmaq: olmamış, ola bilməyən bir nərsəni düşünmək.
öz ölüsünə aynada baxammır.
öz suyun tapar, dağ başında çıxan çinar.
özü tərsinə: düşüncəsinin tərsinə. başı, kəlləsi qarşına. uyuz qafalı. qafasının dikinə.
başqasına edilən kötülük, öz başına gəlməsi: qan tutmaq.
özümə olsam yaram (kömək), dönəmlə (zamanla) bitər yaram.
özünə baxmaq: dincliyin pozan olub bitənə aldırmamaq, olardan qaçınmaq.
özünə bürünmə: çevrəsindən uzaqlaşma. qaçış.- özünə tutanın tapıb, sözünə uyanın yapıb.- ağacı demə, yemişi de, üzünü demə, özünü de.
özünə inandırmaq: güvən qazanmaq

ÖZAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

özağa. özbəq. özbəy. bağımsız, başbaşdaq kişi, el

ÖZARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəndi içində.
özaraşıq. özəl ilişik. qarşılıqlı.
özara yardım: qarşılıqlı yardım.
özara vuruş: nrsənin iç savaşı.
öz aralarında. bir birinə. bir birimizə. özaramızda

ÖZBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özgür. başboş. başıboş. baybaş. qayta. tarğan. tərxan. tayqan. taylaq. heç bir nəyə bağlı, tabe; olmayan

ÖZBAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

baraxud