Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

URSA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarqanmış. qəzəb edilmiş.
maanid.
qanmaz. cahil

URSALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örsələmək. vursalamaq.
vurub əzib yumşatıb, yıpratmaq.
bu kağazın qıraqları ursalanmış.
tablamaq. dövmək. soldurmaq. ölüşgətmək. pozmaq. əsgitmək.
vurmaq. bərələtmək. zədələmək.
yemişlər sandıqda ursallanıb. əzib yormaq. bıqdırmaq. incitmək.
bu sözlər məni ursaladı

URSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurmaq istəmək

URSUQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurulmaq. dövülmək. yenilmək
yemək.
savaşa girən ursuğar: yiyər

URT : Arin Turkish Etimology Dictionary

urt yurt. dəlik.
iğnə yurdu: iğnə dəliyi

URTAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

urdal. ördal. (< hörmə, yasama dal). dilayaq. dalayaq. durqaq. durdal. dirdal. tikdal. dirək. tivərək. situn. sutun

URTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzun

URTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzun

URTLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

içmək. yudumlamaq

URTLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yudum

URTLAVÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

içgiçi

URTU TÖQTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urdu döğdü. vurdu dövdü

URTUQOÇ SUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

urduqoç suv. dəmirçilikdə qızqın dəmiri soğutmaq üçün kullanılan su

URTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urdurmaq.
vurdurmaq.
öldürmək. həlak etdirmək. söküb dağıtmaq. qarətləmək.- urdurub söyləşmək: qaba qonuşmaq

URTUTAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ardutal. ordutal. hamamotu

URU YAZMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurayazmaq. dövəyazmaq•

URU YUMURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğazda olan ur xəstəliyi

URU : Arin Turkish Etimology Dictionary

{( < vurmaq). çarpı ( < çarpmaq). sarı ( < sarmaq). salı ( < salmaq)}. örtü.
dik. qalxıq.
quyruğu uru: uru quyruğ. əğərəb.
urma. urqu. vurma. vurulmuş, çarpılmış, ayrılmış yer.
çayır urusu.
otlağ urusu.
özəl uru.
yapı. bina.
daş uru: daşdan yapılmış yapı.
uru palçığı: samanlı çamır sıvı.
duvar. sədd.
vurulan, örtülən, çarpılan nərsə. çarpı. çırpı. talqaq. dalğaq. çarpı. çırpı. örtük. paltar.
qazıq. ambar.
quyu. uruçu. oğru. hırsızlıq. hırsız.
urı. şaxa. şayka. ulus.- urusu börüsü bolmaqan: kötülükü yamanlı fənalığı olmayan

URUBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

örə. don. örtük (rob (fırans): don). duvaq. girdək. gərdək. şərşəv. çərşəv. toxuq

URUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolay uruc: qəza uruc.
dolay namaz

URUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğru. hırsız.- urucu geçe yuqlamaz: hırsız gecə uyumaz.
uruçu geçe yuqlamaz: hırsız gecə uyumaz

URUÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uru. oğru. hırsızlıq. hırsız

URUH : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < urunq: ağ). ruh. alminyom

URUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

künbə. qəbilə. xandan

URUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uruğ.
tuxum. cins.
qayaş. əqrəba. tayfa. al (ərəb). el. soy. umağ. nəsil. qurşaq. kök. tamur. damar. el. tayfa. sülalə.
şö;bə. tirə.
köstək.
ərik.
mənzilə.
urqan. urq. uzanan nərsə. ip.
dövmə. kötək.
uruq urmaq: kötək vurmaq.
dənə. tuxum. evin.
vuruq. ırıq. ılıq. ilik. boy. bölük. şö;bə. ırq. soy. döl. nəsil.
vuruq. vurqun. vurulmuş. düçar. girifdar. aşiq.
seviş uruqu.
ulus ellərə, el oymaqlara, oymaq uruqlara bölünür.
ip. urqan. ( < ur: bez. sınır. hədd).
ıru. uruv. ırıv. oymaq. ulusdan bir bölük. dərs. ibrət.ırq. el. boy. dal. qol. oq. ulus. törük. toxum. tuxum. dənə. tikə. quşaq. nəsil. soy. aymaq. oymaq. soy oymaq. əsl. kök. ailə.
arslan uruqlu igid oğlan.
uruq qayaş: qohum əqrəba. qohum qardaş.
uruq tutğan: soydan, eldən gələn.
uruğlamaq: çoxalmaq.
urğaçı: > arvad. doğan.
uruq atmaq: dallanmaq.
uruq tutmaq: qohumlanmaq. birləşmək.
uruq turuq: tayfa tırıq. (uruq < hörük. turuq < törəmək).
uzanmış. şişmiş. gəbərmiş.
vuruq. vurqun.
uruy. qəbilə. boy.
urq. ip. urqan.
uruğ qayaş.
uruğ tutğan:. kökdən gəlmə. əsli. zati. doğal.- uruq qayaş:
uruq turıq. tayfa törük. tayfa tırıq.
qohum qardaş. yaxın. əqrəba.
təəllüqat.
cəmaət