Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SÜRQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürğuc.
çalanğ. çələng. cığa. dabulğa. tatraquci. gəlin başına qoyulan cığa.
sürqac. löq ağacı zamqı

SÜRQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgü.
sürgün. sürmə. iç sürmə. ötrük ötkürük. ötkürüş. axış. isal.
yuvaq. ustuvanə. ərkəgin. sürgü. silindir. ustuvanə. yuvaq. yoğun axlov. mərdana.
bağırsağı üzük. ishal.
mala. qarurə. sürmə.
kütcük. cüycük. cücük. cücərik. tomurcuq.
sürmə. qol dəmiri. dayaqa. dayama. qapı dalısı.
quyruq.
asma (möv), sarmaşıq kimi bitgilərdə, nərsiyə tutunmaya, dırmaşmağa yarayan sürgü, quyruq: bıyıq. buğ. bağuq.
qapı sürgüsü: eşik ağacı.
sürgünün salınan, keçirilən əğri, girdə keçidi, dəliyi, dəmiri: əğmə. əymə.
dış qapının sürgüsü: çox uzaq tanış, qohum

SÜRQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgü.
sürtürmə. sürdürmə. sürgün, isal otu, dərmanı.
qapının arxalığı.
sürgü daşı: bilöv daşı. qıraq.
qapı sürgü: təmək. təmbək. tənək. tənbək. kiplə. arxalıq.
qırqa. qapı sürgüsü.
sürük. iziş. tə;qib.
kiçik sürgü: qartuq. qırtuq. dımrıq

SÜRQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgü. sürgi.
sapan sürüldükdən sonra, toprağın qırpıçların, engəbəliyin qaldırmaq üçün sürülən yuvarlaq kötük, daş.
qapını bərk qapamaq üçün dalına sürülən sürgü.
qapının sürgüsün sal: dalın sal.
basdırı. qəltək. çüçəni, yolu basdırıb bərkitmək üçün yerdə sürülən yuvarlaq daş, dəmir.
sürgüyi gəzdirmək.
sürmə. qoğma. qoğqu. tərd.- qapı dalına vurulan odun, dəmir sürgü: tırqaz. (rq < metatez > qr) tıqraz ( < tıqmaq).
qapıya tırqazı sürmək.
tarla. sürülməyə əlverişli topraq.
qadav. böyük çivi. dəmir qapı qolu. həlqərəcə. kilit.
pürmə.- qapı sürgüsü: qurcaq. kilit

SÜRQÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

sorquc.
mum. bal mumu.
tamqa. damqa.
sürəğuc. qırmızı mum

SÜRQÜCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürücü

SÜRQÜCLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

löq məcunu ilə sap bəkiştirmək

SÜRQÜCLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgücləmək: damğalamaq

SÜRQÜCLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

löq macunu ilə sıkıştırılmaq, bərkitilmək

SÜRQÜÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgüç. möhür. sürgəmək: möhürləmək

SÜRQÜÇƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sünqücək. oxlav. avda işlənən ucu sivri ox, ağac

SÜRQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgük. soxruq. sürülən yer. dıllaq. qadının arvat yeri

SÜRQÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgüklənmək. kütcüklənmək. cüycüklənmək. cücüklənmək. cücərikmək. tomrucuqlanmaq

SÜRQÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgüləmək. sürmələmək. (bitgi) cücərmək. ışqınlamaq. aşqınlamaq. fışqınlamaq. dışqınlamaq

SÜRQÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürmək.
qovalamaq. qovalayıb sürərək üzərinə saldırmaq.
sürgünləmək.
on illik sürgünləndi.
izləmək. tə;qib edmək. qovalamaq. sürmək

SÜRQÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgüləmək.
böyük mala, basdırı, qəltək sürüb düzəltmək.
qılıclamaq. kilitləmək

SÜRQÜLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürülgən

SÜRQÜLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgülənmək. yaşarmaq. yaşıllanmaq. cücərmək.
qış keçib, yaz gəlib, yer göy yaşardı

SÜRQÜLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgüli. sürməli. qapalı. bağlı

SÜRQÜLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgülmək. sürəgəlmək. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. car olmaq. dəvamlanmaq

SÜRQÜMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgümək. yıratmaq. iratmaq. uzaqlatmaq. uzqatmaq. təbidləmək

SÜRQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgün
buzağu. bozğa. dənə. cücər.
taşaq. daşaq. təbid.
sürgün, isal otu, dərmanı: sürtürmə. sürdürmə

SÜRQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgün.
pozqun. isal.
pöhrə. cücərik.
diliz. dalız. filiz.
qaçaq. cücəri. diliz. dalız. filiz. cəvanə.
bağırsaq sürgünü olmaq: qarnı sürmək. qarnı gedmək

SÜRQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürgün.
yola salma. bədrəqə.
qoğma. qaçırma.
nəhy. nəfy.
ağacdan çıxan, sürülən, uzanan budaq. tal. dal.
dallanmış, budalmış budalar, sürgünlər: budal.
çırpıla. çalılıq. bürçük. tumurcuq. tomurcuq.
sürgün vermək: bürçüqlənmək. tomurcuqlanmaq.
pülüş. pürüz. dal. qoş.
sürük. ötük. ötüt. isal.
sürgün avı: avı qaçırıb ortaya quşatırkən vurulan av.- sürgün avı. urğun. geyik sürüsün ortalayıb olunan av.
urğun avı.
sürgün olmaq: aşırılmaq. təbid olmaq. dəf olmaq

SÜRQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürğün. sürün. sürnə. (> sorna (fars)).
qamış. ney.
sırna. zırna.
ağacın kökündən çıxan pürçük, sürgün: bic