Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ŞΙQΙRSΙK : Arin Turkish Etimology Dictionary

şιğιrsιk. baldaq. həlqə. döngələk. bucra. yιğιrιk. qurşav. yarpaq. budaq. uşaq. sap

T : Arin Turkish Etimology Dictionary

t ç. talamaq: çalmaq

TA : Arin Turkish Etimology Dictionary

da.
da. də. daxi. belə.
yer əki.
da de. çoxaldıcı ək. onuda bunuda.
dəgin. ila.
danertə dəqin.
ora dəqin.
şimdi ki. indi ki. öyləysə. çox gözəl.
da, berməy esəqiz mən da qetəmə: çox gözəl, vermirsınız mən də gedirəm.- qoylanın ullusun da qıtcasın da qəltirigiz: qoyunların böyüğünü də kücüğünü də gətirin.
tikin. təkin. dəğin. təkrü. dəğrü. kip. ğayət.
ta ki: daxi. kəza.- qoçəli söləsgən uqay, əsəğ da bermədi: qoçəli qonuşmaq söylə dursun, səlam daha vermədi.
yada: yatuq > yaxud. {quşqunu, şəggi çatdıran imgəli söz}. olsun ki. ya bu ki.- sən yatuq mən.
bu gün yakut o

TA : Arin Turkish Etimology Dictionary

da.
hətta. üstəlik. ayrıca. bilə. daha. dahı. dəğil. dəyil. deyir. (yalnız. sadə. bənzəri).
değil bunu, onu da öğrəndi.
yedi yedi, değil doymadı, ac belə yatdı.
dək. cağ. (uzaqlığı göstərən sözcüqlər)

TAAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daaş < dadaş

TAB (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tov. qıvrım. büklüm.
güc. qaldırı. dözüm. tablaş.
tabidən: parlamaq

TAB TAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

təb təb. itləri quşqutmaq üçün deyilən sözcük

TAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

iz. üz. bəlirti. nişan. im. sim. bəlgi. ləkə. dat. tap. töbəl. təğmil. timğil. ənəkə. bənək. xət.
qorul. arxa. göt. dağ. taq. sırt. zırt. kültür.
tıp. an. fürsət. imkan. yerli. uyqunluq. müsaid.
tab tapmaq: fürsət aramaq.
tabına düşdü: qabına düşdü.- tablı: uyqun. cür. imkanlı. tabın saxlamaq: yerin gözləmək. tab gözdə: uyğun əlverişli çağda. tab görmək: tablamaq. yaxcı uyğun tapmaq.
;lap;;.
;tax;;.
;tıb;;.
top;;.
tap özüdü: lap özüdü.
tab yerində dedi: tıb yerində dedi.
tab kimi: top kimi.
üsdəlik. heç hətta. ona ki vermədi.
tab mənədə vermədi.
yön. yan. gulluq. xitmət.
yönə. kərə. dəfə ( < dəpə. dəpmək: vurmaq: > vurqu).
tanrı. qut. mut ( < > mif).
tapacaq: tapıncaq yeri.
güc. zor. quvvət.
xal. nümrə.
tablı. tabqac. tavqac. təpən. çabıq. iti. hızlı. hisli davranan.
qıl tabında: lap çağında. lap olqunlaşmışanında

TAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

tap.
tapnıq. ziyarət.
bol.
təb. təp. yetər. bəs. yaxcı. lap yaxcı. uyğun. kafi.
mənə tabdır belə.
bir kasa mənə tadfır.
tab deyib, tab eşiddik.
tab yatıb durdum.
tab yeyin tab için, artuğun burxun.
tap datlı: bərk datlı nəsnə: sümsüçiq.
tab oldu: əcəb oldu.
tab tab: təb təb. itləri quşqutmaq üçün deyilən sözcük

TAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

tav.
fürsət. imkan.
atlaq. hərəkət. qımıl.
kəsgin.
tab maravçu: kəsgin ovçu. nişançı.
tab maravçu: kəsgin nişançı.
iyi. yaxcı. uyqun. əlverişli. müsait.
iz. yara izi. bərə. ləkə. zədə.
onun yayağında tabı bardı: onun yanağında yara izi var.
tablı yemiş: bərli yemiş. zədəli.
hətta.
qat. taq. güc. tuq. taqət. ixtiyar. iqtidar.
mənim tuqumdan dışarı.
tuqu çatsa edər.
kəsgin.
tab maravçu: kəsgin ovçu, nişançı.- tabın maramaq: qollamaq. uyqun anı bəkləmək.
tabın sağlamaq: uyqun anı qollamaq, gözləmək.
tabına görə: imkanına görə. oluruna görə.
tabına düşmək: uyqun fürsət yaxalamaq.
gümüş belibavun, tab börkün də urlaqandılar: gümüş kəmərini, hatta qalpağın da çalmışlar.
tab görmək: uyqun görmək. əlverişli görmək.
tab gözüv: uyqun zaman. əlverişli an.
yaşnı bizni üygə eltsəng, tab bolur: uşağı bizim evə götürsen iyi olur

TAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

tov
( < tovlanmaq: fırlanmaq. buruşmaq). buruş. pırtlaşıq.
tovlu saç.
qızqınlıq. qızaqlıq.
( < tovlanmaq).
islim. istim. issim. issiq. ıssıq. ıslım. ıstım. ıssım. ıssıq. issilik. ıssılıq. güc. qaldırı. quvvət. quvvə.
qatlam. ovsar. avsar. cilov. güc. dözüm. iradə. ixtiyar.
dirənc. dözüm muqavimət.
dözüm. cıdam.
dan söküncə, tabım söküldü.
tovlu dəmir.
piç o tab: sıxıntı. qaxınc

TABA GƏTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tovlamaq. tavlamaq

TABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ən sevimli olan nərsə. tabu. büt. sevincək. istəkli.
düşman tabası. sevincəsi.
düşman tabası, doslar gülüncü: dönük. xayin.
nərsənin vurqunu, dəlisi. pan. falanj.
qan tabası: qan dəlisi.
əsir. tutsaq. qul. kölə.
yoxsul varlının tabasıdı, varlıda varın tabası.
tapa. təpər. tərəf. yan. doğru.
bu taba gedsən taparsan.
tapadan: yandan. tabaqa: yana. tərəfə.
təpə. doğru. yana. tava.
tüt rəng. qarışnı (qəhveyi) tütün rəngi.
uşağı olmayan qadın.
yan. qayaq. tərəf. cihət. doğru. yana.
mənə taba: mənə tərəf.
tərs. əleyh. zidd. rəğmən. qarşı.
devlət taba: devlətə qarşı.
ər arvad taba.
sənin taba qılacam.
mən taba işlər görülmüş.
yağın taba: yağıya doğru.
çərik taba yağışdı: qoşuna sarı yügürdü, cumdu.
o elqə taba atlanqandı: o köyə doğru yola çıxdı.
taba qırçını: tava əkməği.
taba qıçın: tavada yapılan bir tür börək.
taba tutquc: tava tutacağı

TABAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

azarkeş. yançı. tərədar

TABAHLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

viran olmaq. xərablanmaq. par parça, param parça olmaq. pozulmaq. yıxılmaq. dağılmaq. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək

TABAX : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > tabaq

TABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tabağ. < qabaq (< qab bağ).
nəlbəki.
tabaq (fars)< təpək (təpmək: döğmək. ).
çomaq. dəğənək.
kəffə.
təbşi.
təpük.
cılız, taxda tabağ, ətsiz, arığ olan: qaqnıl. qanğıl. qanğıldaq. qanğıldayıq.
gənəlliklə çapevlərində biçiləri (hərfləri) kiçik kiçik gözlərdən oluşan tabaq: kasa. qapsa. qalıq

TABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tabağ.
( < təp ) (# qabaq. qapaq: tutuq). yatıq, yassı, dayaz qab. çanaq.
tabax kimi: dümdüz, açıq, bəsbəlli olan.
tabaqdaş: bir qabda yoldaş olan. ağac tabaq: taxda çanaq.
basman tabaq: tərazı.
yara tabaq: böyük qab.
tapaq. inanc. inanılan nərsə. mə;bud.
xonça. qız evinin oğlan evinə göndərdiyi ərməğan.
qıramafon səfəsi. disq.
(: qabaq. qapaq: tutuq ). doğumdan sonra sütü olmayan dişi.
yapraq. vərəq.
təpsi. təpiş.
savut.
təpilmiş, yassılmış, az dərin, yayvan qab. məcmeyi.- gümüş tabaq. qızıl, mis tabaq.
boşqab.
bir tabaq çiçək.
bir tabaq yemək.
yemək tabağı.
bu yeməkxanada bir tabaq yemək kaçdır.
qat. qət. yapraq.
iki tabaq kağız.
nəlbəki.
ayağ tabaq: fincan nəlbəki.
körkə. ağacdan kövülmüş, oyulmuş, dayaz, çuxurluğuaz, enli qab.
batğa. tabğa. düz, saf taxda.
yalpı.
tapaq. qab. savut. saxut. qapqacaq. çanaq.
geniş böyük. tabaq: çara.
ağaç tabaq: taxda çanaq.
bazman tabaq: tərazı.
yara tabaq: böyük taxda kasa.
miyala tabaq: çini kasa.
saqan tabaq: təpsi

TABAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yönə. tərəfə.
bu tabaqa gəl

TABAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

hazır. tədarükli olan kimsə. çaraçı. iş bilən

TABAQBAZARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarşəmbə günü

TABAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalqavıq. yaltaq. yağçı.
yanaşma

TABAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəri yumuşatmaq. taqılamaq. səpələmək. iləmək. dəriyi işləmək

TABAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələkləmək. ələmək. seçib ayırmaq. ayırmaq. ayıqlamaq. taxımlamaq. sıralamaq. bölükmək. dərcələmək. sinifləmək. təsənnüf edmək

TABAQLANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəbbağlanmış. səpilmiş. aşılanmış. işlənmiş.
tabaqlanmış (dəbbağlanmış) dəri: basaq