Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TƏHRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəhrə. < teqirə < teqir: təkər. girdə (?)

TƏHRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəhrə. qaz

TƏHSƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəhsənmək. dəksənmək. dənsənmək. dənğsənmək. avunmaq. acısı, sıxıntısı dinilmək, qalqırılmaq, gidərilmək. dincənmək. təsəlli tapmaq

TƏHSƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəhsədən.dəksədən. dənğsədən. dənsədən. avutan. avutmac. oyalayan. qandıran. könül alan. dincədən. təsəlli verən

TƏHSƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəksətmək. dənğsətmək. dənsətmək. avutmaq. acısın, sıxıntısın dindirmək. gözəl sözlərlə könlün almaq, almağa çalışmaq. dincətmək. təsəlli vermək

TƏHTƏH : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəhdəh. uşaq dilində at, eşşək

TƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tək. dək. tənq
arxadaş.
yaşıt.
dəri.
cən.
yetidən yetmişgə dəri: yedidən yetmışə.
əşit. müsavi. dənğ. boyuna uyqun. bərabərliq. bərabər. əşit. yaşıt.
artsız alsız. yalnız. kimsəsiz.
qıllı. yalnız. ancaq. yalanda. yalnızca. sadəcə.
tək tük edmək: tək tük edmək. bunlanmaq. türbünləmək. nərsəni araştırmaq.- təkiş bolmaq: bərabər qalmaq.
tək parça: qısır. tüm.- tək başına qalan: qoturbaş. yalnız qalan.
yarışda atlarıbız dənğiş boldular: yarışda atlarımız bərabər qaldılar.
dirəklərni boyları təkişdi: ağacların boyları əşit

TƏKİŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkişmək. tənqişmək. bir saymaq. bir tutmaq. qarşılaştırmaq. muqayisə edmək

TƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dək < > qədər < > çək.
miqdar. kəmiyyət.
təxmin.
onlar igirmi dək olurdular: igirmi qədər.
çatıya (dama) igirmi dək ağac gərəkdir: igirmiyə qədər.
son. nəhayət.
ikiyə dək: ikiyə qədər.
nə dək: nə qədər.
bu dək varki: bu qədər varki: bu dəğişləki: bu fərqlə ki.
o dək: o çək: o qədər.
bu dək: bu çək: bu qədər.
şi dək: şu çək: şu qədər.
tək durmaz: dənğ durmaq: diş durmaq. dinc durmaq. rahat durmaq.
o tək duramaz.
quru başına. yalın. yalnız.
iyi. adaq. adlı. yaxcı. dənğ. iyi. münsif.
dək iş yaraşır gözəllərə.
yenğə. yekə. yək. yak. yalınız.
az. az tapılan. kəmik ( > kəm yek).
tik. hər nəyin, ən dibində toxunan, tikilən qalın, qat, bölüm

TƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dək.
dəğin. qədər. ölçüsündə. dərgəsində. dərcəsində. sayısında. sanında. miqdarında. kimi. tay.
müfrəd.
tək sayı: müfrəd ədəd.
tək xal: birli.
tək tək: bir bir. birər birər. birəm birəm.
çək. cən. təkin. dəngi. dəğin. dəğir. dəğiş. (ölçək. əndazə. miqdar. miqyas. dərəcə). qədər. qata. qatı. qatın. qadaq. qatca. taqca. qapar. (
bu iş, daş götürmək qatı (qədər) çətin.
nə qatı (qədər) söyləyim:
sevən ürək ivəgin oli, sevməz ürək öligin oli;.
bal kərəsi yemiş kimi, ol qatı (qədər) sevindikki.
bu qatı (qədər) şişmək olmaz ki.
ye, yeyə bildiyin qatca (qədər).
döğ sinəvə, canın çıxan dəkcə (qədər).
ölməyi qapar (ölənə qədər) çalışdı.
saat onu qapar (ona qədər) gözlədim.
bir arpa dəğiş (qədər) boyu var, harda olsan sözü var.
ölənə dək (qədər).
bir avuc içi, (qədər) yeri var.
saat ona dəkli (qədər).
təh. dib.
tənğcə. təkcə. təhcə (> tənha (fars)). dəngə. tanqı. ıssız. issiz. ısqal. boş. yanqız. yalnız.
yekə. birət. birəy. yalnız. şəxs.
yekə. birəy. fərd. vahid.
can. dənli. kimi. belə. qədər. ölçüdə. dərəcədə.
biricik.
bir. vahid.
təkin çıxart.
tək başına: bir başına. kimsəsiz. yardımsız. qoldavsız.
tək tək: təkər təkər: birər birər.
dəğ > taq
dəğşirmək: taq vurmaq. payapay alıb vermək. çalışdırmaq. əvəz bədəl edmək.
dəğ. toq. tox məsh. məsh.
toq çəkmək: tox çəkmək: dəğ çəkmək: məs çəkmək.
kimsənin tək başına, yekə başına asılı olan yaşam, nərsə: iç. öz. başqaq.
tək qılınmaq: təkləşdirilmək. birləşdirmək. birlənmək.
tək parça qapcıqlı yemiş: birçanaqlı. birçənəkli.
tək tək: birəm birəm: birbir.
tək olma: birlik. bir olma.
yekə başına: tək başına: yalnızbaşına.
bir, tək parça: bütün.
bu dənli: birbelə.
o dənli: obelə. eybələ.
burdan odənli: burdan oracan, oradək.
bu dənli yubanmaq olmazki:
bu dənli bahalı: birbelə bahalıq.
dilinin döndüğü dək: bütün söz dağarcığın işlədərək.
tək hörgüclü dəvə: qaş dəvə.
təh baş olmuş: baş göt olmuş. devrik. çevrik.
devrik cümlə.
bir, tək parça: bütün.
tək ayaq üsdə yerimək: naqqışlı gedmək. qaraquca.
dediyin dək var.
sabaha dək: yarına. yarına.
yarına dək: yarına cək.
bu dəğin çağdan sonra gəlib çıxdın.
yüzə dəğin işçi varıdı

TƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dək. cağ. ta. (uzaqlığı göstərən sözcüqlər)

TƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tək.
ancaq. elə. teyxa. yalnız. sadəcə. sirf. məhz.
yalnız. həmən. ancaq.- həmən birbelə param qalmış.
həmən üç odalı evmiz vardır.
tək başına: başqaca. müstəqillən.
təki yalnız qalmaq: aralanmaq. seyrəşmək

TƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tək. dək.
dəng. ülüş. bölüş. bölük. parça. pərçə. pay. hissə. adaq. tay. mal yükünü dəngi, birtayı, yanı.
toyaq. yük.
təkcə. salt. yalnız. tanqa. tənha. sadə. fəqət. məhz.
tik. dinc. iş.
dək otur.
dəh dur.
kimi. bədəl. əvəz.
təkin. qayət.
taq. bir. tanqa. vahid.
yanqız. yalnız. ( < yan + sız). ayrım. ayrı. yalnız. tək başına.
tək parça: qısır. tüm.- yanqızlay: yalnız olaraq. tək başına.
təh. dəh dəng. tınıq. tiniq. bərəbər. musavi. cürə. cüt.
< dəngəş. uyqunluğu çatdıran söz. dəngəc. dənğdəş. əş. bənzər. tay. misl. nəzir muadil.
ki ol, yaş bir budaqdır, sənsin özdək \\ budaq heç olmaya, özdək ilə dək.
tanrı dəngi.
tək gəlmək dək gəlmək. dəng gəlmək.
təki. taq. qat. tam. kan. bütün. düz. kəsərli. yekə. yekkə. öz başına. yekə özi.
dəğmək səsi. taq taq edmək sәsi.
dək. təkin. boş. bihudə.
tanğ. tanaqa ( > tənha (fars)).
sağır. səssiz. saqin.
boydax. subay. tək. yalnız. münfərid. mücərrəd.
saltın. yalnız. yalnızlıq içində. tək qalmış.
tək başına: yalınca. yalnız.
kələk. oyun. al. hilə sapalaq. lağ.
bunlara bir dək gəlim ki.
sözün işin dəkdən sıvay nədir.
içi dolu çuval. tay. yük.
tək. təkin. boş. bihudə.
yüngül. yengəl. səssiz. rahat. dinc. sağın.
dilivi dəh tut: diş tut. dək durmaq. diş, dinc, rahat, sakn, uslu, sağır, səssiz, susuq, yüngül, yengəl durmaq.
dək otur. yüngülləş. yengəlləş. rahat dur.
yarı. bölük.
işin bir dəngi bitdi.
dəqic dəyrə. dərək. cən. yetə (yetmək ). bu vaqta dək.
( < dəğmək). tok. tox. ( < toxumaq). im. him. simgə. simbol. əlamət. işarə. şifrə. rəmz.
dəng. rəmz. çıxmaz. çıq. açmaz.
tah. ta. tə. yək. yəkə. tay.
alt. dib.
gül təkində olturub hər dəmdə sağındım səni (: gül dibində oturub hər dəm səni düşünüb ağladım) \\ zərrə dərdin olmasun dərddən xilas ed qıl məni.- tək tək: birər birər. birin birin. ayrı ayrı.
bir tək: təkəv. taqa. təkə. təkinə. münfərid.
tək tək: tar tar: dar dar. tel tel. əriş əriş. rişdə rişdə.
tək tək: yekə yekə: seyrək. ayır ayır. ayrı ayrı.- dəh dəh: dəng dəng. ayrı ayrı. bölək bölək. pay pay. para para.
dəh dəhləmək: talbıtmaq. oynanıb sıçraşmaq. talaşlanmaq. talbasamaq. çapınmaq

TƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təq tək. dək. təki. səki. təkinə.
elə belə. yalın. yalnızca. sadəcə. bir nərsə gözləmədən. təvəqqüsüz.
səki gəlsin.
demişdin yemirəm təki.
təki sən gəl, görəyik.
təki tək: yapa yalnız.
dinc. sakit. xəlvət.
tək dam.
tək dur: dincəl. sakit dur. toxda. sus.
təkin. tutasız. yalnız. yoldaşsız.
sakit.
tək dur: sus. sakit ol.
dəng. bölük. oluk. dəğər. səhm. pay. təqsim. hissə.
tək tük. çək çük. xırda mırda. dəğərsız nərsə.
təq !: təkin !. diqqət !. ehtiyat !. həzər !. sağ !. sağın !. çək !. çəkin !. gözlə !. sağ sağ !. dayan !

TƏQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkan.
təkan xordən: çabalamaq. çapalamaq. təprəşmək. qıpırdamaq. qıpırdanmaq

TƏQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkan. sapı. səpi. təpi. hərəkət

TƏQAPU : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkapu.
təkapuya düşmək: təkibişmək. təpinişmək. təngişmək. qoşuşmaq. üşüşmək. qaça qaça düşmək

TƏQAPUY : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkapuy. yeləkin. yorqalıq. yeririk. yügürük ???

TƏQARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkaran.
dəmin. ancaq.
zar zor. çətinliklə. güclüklə.
yetər ki.
qonaqlarnı təkaran aşırdım: qonaqları ancaq uğurladım.
yığılıvqa gəlgənləni sanı təkaran yüzqə yetdi: toplantıya gələnlərin sayısı zar zor yüzə ulaştı.
təkaran arı bir barayım: yetər ki oraya bir gideyim

TƏQAS (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< təqiş

TƏQAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğişik. təhvil. mubadilə. tırampa

TƏQAVƏR (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkavər (fars) < takabur < təkəvər. təkə + vər. < taka. təkə. təkə kimi dağlıq daşlıq. yerləri çalıb çapan kimsə. rincer (ingilis)

TƏQAZA EDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

istəlmək. bir nərsəni aranmaq, axdarmaq

TƏQBAŞILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkbaşılıq. ayrıbaşqalıq.
ayrıtınlıq. ayratınlıq. inhisari

TƏQBAŞINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkbaşına. yalnız. ipbılığ. heç nəyi ilmayan