Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təki. təkdi. qonaqçı

TƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təki. tənğcə (> tənha (fars)). təkcə. təhcə. səkcə. fəqət. yalın. bıraq. ancaq. yalnız. gəlgələlim. tuttutalım.
təkcə. yalqız.
yalqız bir kərə gəl.
dəği. sədəmə. sataq. çataş.
təki. bir dənəsi: biri.
birdəki: həm dahı. dahadaki. dahıdaki.
hər nə desən çəkərəm (qəbulum), təki atma məni

TƏQİBİŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkibişmək. təpinişmək. təngişmək. təkapuya düşmək. qoşuşmaq. üşüşmək. qaça qaça düşmək

TƏQİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkic. yekəc. birəysəl. fərdi

TƏQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğik. dəğişli. dərəkli. dəğin. dərək. dərik. ilişgin. qatnaşlı. aralı. ələqəli. əlaqəli. yerli. tutarlı. tutumlu. ilgili. iləkli. iltəli. iləli. ilgəli. ilişgili. ilgişli. ilintili. işligil. işlik. işgili. bağlı. bağımlı. mərbut. nisbəti olan. nisbətli. bağlantılı. tutnuşlu. tutşunuşlu. munasibətli.
könlü dəğik: könlü qalan: incan. incikli. öykəli. öykələn

TƏQİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəqiqlik. titizlik. didiklik. tetiklik. duyarlıq. duyarlılıq. oyanıqlıq. sarğaqlıq. sezqiçlik. sapçılıq. ipçilik. incilik. həssasiyət

TƏQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğil. dəyil. deyir. (yalnız. sadə. bənzəri). belə. bilə. daha. dahı. da. üstəlik. ayrıca. hətta.
değil bunu, onu da öğrəndi.
yedi yedi, değil doymadı, ac belə yatdı.
dəxil. qalla. qumpara. içinə para atmaq üçün, bir dəlikli, yuvrlaq qab.
təkil. subay. əşsiz. mücərrəd.
təkil. təklik. müfrəd.
heç dəğil: heç mi heç. əslən. dibindən.
heç mi heç bəğənmədim.
değil mi ki: madamki.
iş dəğil:
nərsənin qolay olduğun bəlirtir. bu nədi?, bu ki iş deyir, ged özüvə bir iş tap.
qınamanı bəlirtir.
bu sənin yapdığın iş değil.
işdən dəğil:
önəmli dəğil.
çətin dəğil. qolay. rahat

TƏQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

təğil. dəğil.
tül.
deyil. töqül. imən.
təklik. müfrəd.
taq ol. daq. təkül

TƏQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğil. tükül

TƏQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

təxil. (t < > d) dəxil. qumbara. cocuqların para salıb yığmaq üçün yarıqlı qabı.
dəxil düşmək: təkinmək. sığınmaq

TƏQİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkilik. ayrığtı. infiradi

TƏQİLLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təğilləmək ( < dəğmək: toxunmaq. toxunub keçmək). dərilləmək. kökləmək. iri, qaba, çox aralı tikiş yapmaq

TƏQİLMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğilmə. dəğişilim. dəğiniliş. dəğişilmə. toxunuluş. toxuşulma. toxuşulum. toxunulma. ərişilmə. əriniliş. ərişilim. ərinilmə. təmaslama. ləms edilmə

TƏQİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkilmək.
təklənmək. qoşu aradan çıxmaq.
onu gözü təkildi: bir gözü kor oldu.
şaşılanmaq.
tək gözlü olmaq

TƏQİLMİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğilmi. emi. öylə değil mi

TƏQİLSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

heç dəgilsə: barı. barılıq. barılkim. heç olmazsa

TƏQİLSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

değilsə. və gərnə. yoxsa

TƏQİLSƏKİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

değilsəki. və gərnəki. yoxsaki

TƏQİLSİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəgilsin imənq

TƏQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğim. çıxar. ləyaqət

TƏQİMİŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkimişi.
təkəmiş. təkişi. tez. sabıq. çapıq. iti. çapur. çalıt ( > cəld (fars)). bat. bət.
təkəmiş. təkişi. təkimşi. təkimişi. tez. sabıq. çapıq. iti. çapur. çalıt ( > cəld (fars)). bat. bət

TƏQİMSƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkimsək. yekəmsək. yekəməzək. yekəbaşaq. inziva tələb. xəlvətnişin. xəlvətqozin

TƏQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(təkin. dəğin).
dəğişli. dərəkli. dəğik. dərək. dərik. ilişgin. qatnaşlı. aralı. ələqəli. əlaqəli. yerli. tutarlı. tutumlu. ilgili. iləkli. iltəli. iləli. ilgəli. ilişgili. ilgişli. ilintili. işligil. işlik. işgili. bağlı. bağımlı. mərbut. nisbəti olan. nisbətli. bağlantılı. tutnuşlu. tutşunuşlu. munasibətli.
dəngi. dəğir. dəğiş. dək. çək. cən. (ölçək. əndazə. miqdar. miqyas. dərəcə). qədər. qata. qatı. qatın. qadaq. qatca. taqca. qapar.
dağ nə təkin (qədər) uca olsada, yol üstündən aşar:, kişi nə dəğin (nə qədər) çətinliklə, güclüklə qarşılaşırsa da, onuu yenər.
bu iş, daş götürmək qatı (qədər) çətin.
nə qatı (qədər) söyləyim:
sevən ürək ivəgin oli, sevməz ürək öligin oli;.
bal kərəsi yemiş kimi, ol qatı (qədər) sevindikki.
bu qatı (qədər) şişmək olmaz ki.
ye, yeyə bildiyin qatca (qədər).
döğ sinəvə, canın çıxan dəkcə (qədər).
ölməyi qapar (ölənə qədər) çalışdı.
saat onu qapar (ona qədər) gözlədim.
bir arpa dəğiş (qədər) boyu var, harda olsan sözü var.
ölənə dək (qədər).
bir avuc içi, (qədər) yeri var.
saat ona dəkli (qədər).
anıt. abid. bəndə. əbd.
zahid.
qul. bəndə.
təkiniz: bəndəniz. quluz.
açıqdan. müfdə.
təkin eşşək, atdan yürük (yerik) olur, təkin sirkə, baldan dadlı.
dək. qədər. ölçüsündə. dərgəsində. dərcəsində. sayısında. sanında. miqdarında. kimi. tay.
arqıl. sirfən. küllən.
tapın. qul. qulam. bəndə. əbd.
dediyin dək var.
yarına dək: yarına cək.
bu dəğin çağdan sonra gəlib çıxdın.
yüzə dəğin işçi varıdı

TƏQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkin. dəgin.
altda olan.
binövrə. paya.
köklü. əsil.
nəsəbli. nəcib.
gözəl. xoşgil.
ək. ada artırılıb, yeni ad düzəldən ək. artırılmış adın kimliyin, netəliyin, bənzərliyin yeni ada daşıyır.
ataş təkin.
tamay təkin.
səbük təkin (çabuk)
ta. ila.
danertə dəqin.
ora dəqin.
təksin.
təkinlərin sanı biçəki: bəq bikəç. bək bikəçkə

TƏQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkin. dəğin. tigin. tikin.
təkrü. dəğrü. ta. ğayət.
təkit. kölə. qul.
gümüştəkin: gümüşsi gövdəli kəniz.
alptəkin: igidqul.
qutlu təkin: uğurluqul.
kimiş. san.
çığrıtəkin: qırıtəkin.
qoçtəkin: qoşsan güclü.
qümüştəkin: rəngi qümüş kimi saf kölə.
alptəkin: yiğit kölə.
qutluqtəkin: uğurlu kölə.
tikin. kimi.
icazə.
təkin istə: icazə al.
təkinsiz: icazəsiz.
təkin ! tək !. diqqət !. ehtiyat !. həzər !. sağ !. sağın !. çək !. çəkin !. gözlə !. sağ sağ !. dayan !.
xitmətquzar.
sizin təkiniz.
kimi. gibi. kib.
tək. tutasız. yalnız. yoldaşsız.
tək. taysız.
az tapılan. nadir.
bəy. bəy oğlan. pirəns. tikin. prəns. şehzade. bey oğlu. göktürkler döneminde. vali ünvanı olaraq da işləmişdir.
boş. başına. dək. tək. ıssız. bihudə.
təkin kişi deyil.
təkin nərsələrlə uğramaq.
təkin sav sövbət nəyə gərəkdir.
təkin yer dəkin yer. ıssız sakın yer.
təki. sadəcə. yalnız.
elə özüsü: təki (təkin) özüdü. təkin (təki) gəl hələ: bir gəl hələ.
açqasız. akcasız. badava. talağa. salqara. boşuna.
sakın. dinc. yüngül. yengil. rahat.
içində cin olmayan.
iyi. gözəl. biricik. uğurlu. uyqun.
yüngül. yengil. rahat. güvənli. güvənilir.
tigin. şazda. pirəns. bəy oğlu. göytürklər dönəmində. vali ünvanı olaraq da işləmişdir.
bağlı. qul. kölə. tabe;.
tək. yalqız. boş. ıssız. toplumdan uzaq kişi.
dəğən. saldırqan.
qalğay. kalqay. vəliəhd. şəhzadə.
dərin.
takın. buyruqlu. buyrulmuş.
təkin hükümdarın oğlu. şehzade. prəns.
dəğin. qayət. dək. ta. təkrü. dəğrü. ğayət.
törə. əfəndi. bəyzada. xanzada. şəhzada. zadəqan.
müfdə. bədava. məccani.
olqədər. eybələ. beləş.
təkin. uğurlu. memənətli