Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TIRMALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırmalaq. dik dağlarda dönə dönə çıxan yollar

TIRMALAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

cırmalayan. dırnağlayan. cırnaqlayan. acıqlı. qoyqun. qoyaq. küyək

TIRMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırmamaq.
çırmamaq.
sarmaq. bərkitmək.
dırnağlayıb, qarmaqlamaq.
dırnağlamaq. çəngəlləmək.
tirmək. çəngəl salıb çəkmək.
tırmaşmaq. çırmamaq. dırmaşmaq. dikətmək. qoğzamaq. çımramaq. burmaq. çərmətmək. çəmrəmək. qaldırmaq

TIRMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyu göy. çivit göysi

TIRMANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

homurdanıb duran. dəvamlı qıyın edən

TIRMANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dik duvara dırmanmaq: olmasın yaramazlığ yapmaq

TIRMANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırmanmaq.
örələnmək. örələnmək. yüksəlmək. örlənmək. yüksəlmək. örümləmək: yuxarı çıxmaq.
sarmaşıq çardağa sarılmış.
tarmanmaq. örməlmək. duvara, uca yerə çıxmaq. yarmanmaq. yeksəlmək.
yarmanmaq.
duvara yarman: tırman

TIRMAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırmaşıq. çırmaşıq. bürgək ( > pürçək > piçək (fars) )

TIRMAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırmaşmaq. çırmaşmaq. nərsəni yığıb qaldırmaq, dikəlmək. # nərsəni yığıb azaltmaq, qaşımaq.
< tır. tırmanmaq. dırnağları ilişdirərək. barmaqlardan asılaraq dik bir yerə çıxmaq. əl. qol. ayağilə bir dik yerə çıxmaq.
dırnağlaşmaq. dırnağla ilişib asılıb yuxarı çıxmaq.
qaşınmaq. tarmaşmaq

TIRMAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırmaşmaq. tutunmaq

TIRMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tımırıq. dımırıq ( < dırnağ).
baqsa. baxçıvan tarağı. tımırıq. basqa.
dımırıq. çəngək (tarımaq. taramaq ) (tırmaq. dırmaşıq) tırnıq. tırınqaq.
dırnağ bərəsi.
kiçik çəngəl. çəngəl biçimində ilişəcək ayqıt.
neçə dəmir qazığı, çəngəli olub, əkin araclarından daraq çeşiti. tarlada sapanla qazılmış toprağı ufalatmaq üçün heyvanla sürülür.
dırnağın yırtı qoyduğu iz.
tırmıq yarası.
pişik tırmıqı.
zənciri qırılıb dənizdə itmiş nərsəni aramaqda işlənən dörd çatallı çəngəl.
tımıq edmək: bu dəmirlə darayıb aramaq.
tımırıq. tırnavuq. dımırıq. qıytqı

TIRMIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dımırıklamaq. dırnağlamaq. tırmalamaq

TIRMIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tırmalamaq.
çəngəlsi ayqıtla cızmaq, çizmək. yırtmaq. qazmaq.
qıytqılamaq. tımırıqlamaq

TIRNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tırmalamaq. tırmamaq

TIRNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bel, qazma, qaymaq, dırnağ kimi araclara verilən gənəl ad: qaşıq.
malqara dırnağında çürümə gedmə kəsəli: qarınca.
toyuğun, maldavar dırnağının, başayağın ufacıq tüklərin yandırmaq: qorsalamaq. qarslamaq. qoğsalamaq.
qatırdırnağı: iri yapraqlı ot çeşiti.
təpə dırnağı çox olan çölluk, dağdaşlıq: qarıqlıq. qaruqluq. qalıqlıq. qaluqluq. qoluqluq. bazılıq. bazutluq.
qarıncalı dırnağ: malqaranın dırnağının dəlik deşik olması.
qoyun, sığırda çatal dırnağ: bağanaq.
uzunca, çəkik dırnağ: badam dırnağ.
dırnağ arası: parantez. ayrac. mö;tərizə ayrac.
dırnağ tükmək: topallamaq.
dişli dırnağlı: güclü, zorlu salqırqan.- ətlə dırnağ: çox yaxın. iç içə.- dişindən dırnağından artırmaq: güclə, sıxıntıyla uc uca gətirmək, birikim sağlamaq.
ağız, burun göz çevrəsi, qulaq, dırnağı qara, gövdəsi ağ, gahdan qara bənəkli qoyun türü: qaraqaş.
malqaranın çivi tutmayan çürümüş dırnağı: qarıncalıdırnağ.
dırnağın dibində çıxan sərt dəri: bic.
gəlindırnağı. gəlinsaçı. yazda açan çiçək çeşiti.
malqara, yük heyvanlarının dırnağnın içi karvalıb, kovalmaq, oyulmaq: çürümək. qarıncalanmaq.
təpə dırnağlı çöllu, dağdaş: qaruqlu. qarıqlı. qalıqlı

TIRNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

- dırnağ xəstəliklərinin gənəl adları.
dolama.
dana burnu.
qabarcıq.
ətyaran.
dırnağ dibində olunan domalaq: domba

TIRNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnağ.
{< > tarmaq < > yarmaq.}.
dərnək. {dəğmək, dərmək üçün yaraq. qol qol olan, ayrıq ayrıq dərik dərik, dəğik dəğik olan nərsə}. qırnaq. cırnaq. cırmaq. qınğaq.
tuvaq. tuynaq. xıncar. qıncar. çəngəl.
tuynaq. heyvan dırnağı.
pəncə.- dırnağ yarası: buzav burnu.
hevanların dırnağı: tuyaq. tuvaq. sümm.
qarqaşuq: dəvə tuyəği, dırnağı, topağı.
tırnaq otu: bitgi adı.
təpədən dırnağa: başdan ayağa.
çatal dırnağ: baqanaq. (keçi. qoyun. sığır)- qurt dırnağı: qurt pəncəsi: qan otu çeşiti.
dırnağın yırtı qoyduğu iz: tımırıq. tırmıq. dımırıq ( < dırnağ).
tırmıq yarası.
pişik tırmıqı.
heyvanın dırnağı aşınmağla ( yeyilməklə), ətin daşmasından topallamaq: taşırmaq. daşırmaq.
{dırnağ ilişdirmək: dırnağ taxmaq: dırnağ keçirmək}: yapışıb, ilişib buraxmamaq. pəncəni ilişdirib ötürməmək.
başdan dırnağa: təpədən dırnağa.
dırnağ çörəyi: üzərində dırnağ izləri bulunan çörək.
dırnağ çəkici: dəniz yapıtlarında işlənən çəkic çeşiti.
dəmir dırnağı: ləngərin sivri ucu.
dəvə dırnağı: bitgi adı.
dırnağə dibində: nəğdən. peşin.
dırnağ sökmək: dözümsüzlük edmək.
şeytan dırnağı: dırnağın yanından ayrılan dəri parçsı.
qatır dırnağı: çiçək çeşiti.
dırnağ kəsintisi: dırnağları kəsməkdən çıxan qırıntılar.
dırnağ kösgisi: dənizdə işlənən, çəlikdən olub, qalın qıssa kösgi.
heyvan tırnağı: qışmı.
quş tırnaq: qartal pəncəsi.
süləvsün tırnaq: vaşaq pəncəsi.
tırnaq iz: tırnaq yarası.
tırnaq qıy: tırnaq kəsmə

TIRNAQCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnaxcı. yankəsicı

TIRNAQIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnağıç. daraq

TIRNAQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnağlama. dırnağ sürtmək. qavqanı qızışdırmaq

TIRNAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnağlamaq.
cırmalamaq. dırnağla qazmaq. tırmalamaq. dırmalamaq. qıraşlamaq. xıraşlamaq. cızmaq. çizmək. təxdiş edmək.
pişik əlimi tırmaladı.
çitənəkləmək. daramaq. darav darav edmək.
tırmamaq. çəngəlləmək

TIRNAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnağlayan. cırnaqlayan. tırmalayan. cırmalayan. acıqlı

TIRNAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnaxlıq. dırnağ yeri. ilişik. toxuntu. e;tiraz

TIRNAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dırnağmaq. tərməkmək. darmaqmaq. qollanmaq. dağılmaq. yayılmaq.
el boy çölə tərməkdi

TIRNAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

novdan. şıratan. damın dırnağına qoyulan yarım torba.
tırmıq. dımırıq. tırmıq.
tırnavuc edmək: tırmıqlamaq