Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TISLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazın səsinin yansıtmaq

TISMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təzmək. tizmək. pısmaq. gizmək

TISQARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

təsqərı. tışqarı. tərsinə. çəpə. mə;kus. vajqun. vajqun. münqəlib

TISQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tıqsırmaq. tüskürmək. geri püskürmək. dəf; edmək

TISUNQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

təzə tərəyağına əkmək parçaları atılaraq yapılan bir yemək

TIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dış.
daş. iç. (# dış. qabıq. nərsənin dışı).
nərsənin sınır ötəsi. eşik. dışarı. taşra. daşra. dışarılıq. taşralıq. daşralıq. xaric. xarici.
evin dışı.
ölkə dışı.
dış qapı: küçə qapısı.
daşlıq. dışlıq. çöl. çöllük. kavra. kavar. kavraq. bayır. bayırlıq.
dışaq. dışqa. dişək. kəmmiyyət. (# keyfiyyət: içik. içil. içək. iç).
üz. yüz. görnüş. görünən. zahir. açığ.
dolabın (dilabın) dışı.
çağdışı: maasir olmayan.
dış durma: çəkə durma. qıraq durma. ıraq durma. qayra durma. uzaq durma. qaça durma. üz çevirmə. üz döndərmə. e;raz.- dış evrəndən, çevrəndən, dünyadan ilişgilərin kəsmək: qabığına çəkilmiş. qınına girmiş: ətliyə sütlüyə qarışmamaq.- dış görnüş: qamat. qapat. tapat. çapat. baçat. biçət. licim. balat. patlet. lapatqa. rıxtım. biçgi. şəkil. biçim. biçmə. yarma. yaxtım. rıxtım. yatım. yaxışıq. form. bağlantı. tutnuş. tutşunuş. munasibət.- dış yan: dışarı. eşik.
dışa atma: dışatım. boşaltma. boşaltım.
dışa əğimli, meyilli olmayan: qapalı.
dışına baxma, dişinə bax, dişinə baxma, işinə bax.- gündəm dışı: gün sorusu olmayan. toplam qonusunun, pıroqramının dışında.
içə dışa qıymaq: könülə üzə qıymaq: kişilik edmək.
nə içi içdir, nə dışı dışdır: üzsüz astarsız. içi boş, üzü qabaq. içi boş olmağıyla, utanmazda olmaq.
nərsənin dışı: qabıq (# daş. iç).- üstü, üzü, dışı qapalı, örtülü hər nə: qapın. qapun.- yasa dışı bir yerə mal soxub, çıxaran: qaçaqçı.- yasa dışı: yasaq.
yasaq yollardan sağlanan, qazanılan qazanc: qara para.
dalqaların qıyıya, dışa vurduğu, atdığı çör çöp, odun, ağac parçaları: qarqalaq.
soyu tükənmiş, çağdışı qalmış nərsə: dinozor.
dışa bükük: qabarıq.- bilincdışı: ğeyrişuur.
gerçək dışı: üzü astarı yox. yalan.
alıs, dış olmayan: olmayan. yaxın. doğan qarnaş.
içə dışa qıymaq: kişilik edmək.- qanundışı: qanunadış. ğeyri qanuni. yarlıqsız, qoysuz, izinsiz nərsə. korsan ( < kor). yasaq. qara.- dış qapının sürgüsü: çox uzaq tanış, qohum. qatnaş. qatım.
dış alver açığı: bir ölkənin giriş çıxışı arasındaki ayrılıq, dənglik, muvazinə.
dışı qalaylı, içi halaylı: dışı səni yaxar, içi məni: üzü səni bayıldar, içi məni bağırdar. üzü səni çəkər, içi məni sikər: üzü səni süzdürür, içi məni üzdürür.
dışa doğru əğri: dışlaq. çox eşiklik. eşikraq.
eşikdən, dışdan gətirən: dışalımçı. dışgəlirçi. varidatçı.
acısın dışa vurmamaq: içinə atmaq.
duyquların dışa vurmayan içinə qapanıq. özündə olan. özünə, içinə dalqın.
içi dışına çıxmaq. içi bulanmaq: qarnı, ürəyi bulanmaq: içi qabarmaq

TIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dış.
taş. tala. dala. çöl. qır. kıyı. səhra.
tışarı. tışraq. tışqarı. taşraq. taşqarı. dışra. dışraq. dışqarı. daşra. daşraq. daşqarı. bir nəyin içində olmayıb, qırağında olan.
dış sözü buraxan, iç sözün tutar.
dış sözün içi nədi: qırağ söz içərdə gəzməz.
dış baxan, dış görər: yandan baxan, yandan görər.
dış buraxan, içə alar: eşiyə buraxılan, içəri alınır.
dış. dışarı.
qılıf. qapağ.
yabancı.
yastıq tış: yastıq qılıfı.
dış. ( < deşmək).
eşik. zahir.
uzaq. qıraq. bəid.
daş. xaric. yab. yaban.
deşik. eşik. qapı.
alın axıntısı ki, qöz önünə varıp, qulaqlarına çıxmaya.
diş.
tış tövərə:. dış tövərə. çər çerə.- qaladan, şəhərdən dış: sapa. sapaq. ucra. qıraq yer. çet. yan.- dışdon: eşikdon. üzdon # içdon. atdon.
tış düşmək: dış düşmək. taşılmaq. daşılmaq. qərib düşmək. yadanmaq.
dış görünüşü iyi: tanğ. şik.
dışa eşik: gizli qapı.
içi dışı: eciqi üstünü.
tış kişi: yabancı kişi.
tış eşik: dış, eşik qapı.
tış qaram: dış görünüm.
tış salmaq: kitab cilitləmək.- tışı tışıqmaq: dışarı çıxmaq•.
tışa vurmuş:. dışa vurmuş. taşqın. daşmış. coşqulu. odlı. əsəbi

TIŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışa. taşa.
sır.
gizli. quytu. sapa

TIŞABÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışabük. dışbükəy. mühəddəb. konveks. (# içbükəy: içəbük. muqəə;r)

TIŞALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışalım. eşikdən, dışdan alınan. dışgəlir. varidat

TIŞALIMÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışalımçı. eşikdən, dışdan gətirən. dışgəlirçi. varidatçı

TIŞALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxalmaq

TIŞANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışanmış. dışarı salınmış. daşlanmış. sürqəmiş ( s < > t ) türqəmiş. sürülmüş. ixrac edilmiş. nəfy olunmuş

TIŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışaq. daşqa.
dışlaq. dışqal. alışılmamış nərsə. alşarı ( < alış aşırı: alış, alşaq dışı). alışınmamış. alşınmamış. umulmadıq. yasadış. yadırqıq. yadqırıq. yabanısım. şaşrınıq. çarpınıq. sarpınıq. sanğılmadıq. əcib. eybəcər. düddürü. ənayi. şaşırcı. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. kəsəki. özgəc. ğeyri mə;mul.tuhaf.
dişək. dış. kəmmiyyət. (# keyfiyyət: içik. içil. içək. iç)

TIŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışaq. daşqa.
dışlaq. dışqal. alışılmamış nərsə. alşarı ( < alış aşırı: alış, alşaq dışı). alışınmamış. alşınmamış. umulmadıq. yasadış. yadırqıq. yadqırıq. yabanısım. şaşrınıq. çarpınıq. sarpınıq. sanğılmadıq. əcib. eybəcər. düddürü. ənayi. şaşırcı. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. kəsəki. özgəc. ğeyri mə;mul.tuhaf.
dişək. dış. kəmmiyyət. (# keyfiyyət: içik. içil. içək. iç)

TIŞAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışaqlanmaq. daşaqlanmaq. çaşıb, başın (ağlın) itirib, yer yetəsiz, qabaca, yöndəmsiz davranmaq. eşşəklənmək

TIŞAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışaqlıq. daşaqlıq. eşəklik. yer yetəsizlik. qabalıq. yönəsizlik

TIŞAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışar.
dışar doğru qalan bölüm: dışlıq.
göz dışarda: ev eşiyin bıraxıb, başqalarıyla ilişgi quran.
içini artıq dışarı vurmayan kimsə: qapalı qutu. sır saxlayıb, netəliyi, kimliyi bəsbəlli olmayan.
dışarla bağlantısı olmayan yer: qapalı bölgə.
qapı dışarı edmək: qoğmaq.
dışarı edmək: çıxarmaq. ixrac edmək

TIŞAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışar. tişər. dişər. tışqar.
dışarı. iyavar. xarici. biruni.
içərin qarşıtı. mihit.
dişər dəniz: bəhri mihit.
tuvalet. müstərah. xaric.
dışar çıxmaq: eşiyə çıxmaq. əl suya yetirmək. { dışar (dışarı) gedmək: eşiyə gedmək. gəzməyə çıxmaq. yabançı ölkə gedmək}

TIŞARALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışaralı. dışocaqlı. dışortalı. dışmərkəzli. eksantirik

TIŞARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışaran. eşik
dışaran duvar: eşik duvar: ana duvar

TIŞARDAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışardan. dışdan. xaridcən

TIŞARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışarı. ( < dış.).
başqa. özgə: dışarı söz gərək deyir. bir canım var bu candan dışarı.
çet. çetdə qalmaq: dışarda qalmaq. qıraxda qalmaq.
qapı
hikumət.
məhkəmə.
soxaq. çüçə.
tış. tışraq. tışqarı. taşraq. taşqarı. dışra. dışraq. dışqarı. daşra. daşraq. daşqarı. bir nəyin içində olmayıb, qırağında olan.
dış sözü buraxan, iç sözün tutar.
dış sözün içi nədi: qırağ söz içərdə gəzməz.
dış baxan, dış görər: yandan baxan, yandan görər.
dış buraxan, içə alar: eşiyə buraxılan, içəri alınır.
dışarı salınmış: dışanmış. daşlanmış. sürqəmiş ( s < > t ) türqəmiş. sürülmüş. ixrac edilmiş. nəfy olunmuş

TIŞARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışarı.
nərsənin sınır ötəsi. eşik. taşra. xaric. xarici.
dış yan. eşik. dışra. daşra.
eşik. evin eşiyi.
dışarı fırlamaq, çıxmaq: hisli yeyincə eşiyə çıxmaq.
(cocuq dili). atta dədər. gəzmə. obbalar.
atam hanı?
atan attaya (obbalara) getdi.
dışarı doğru çıxıq, şişik: göpük. mühəddəb.
dışarı doğru qalxmış, çıxmış: kalxlıq. qaqlıq. açlıq. eyvan. ayvan. balkon.
dışarı verməmək: içində yaşatmaq. açmamaq.
dili dışarı çıxmaq: çox yorulmaq.
gözü dışarda: əlindəki, evdəki ilə yetinməyən, qanıqmayan, doymayan

TIŞARILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışarılı. daşralı. dışqır.
yabançı. xarici.
qərib.
arın. saf. içi üzdə olan. sadə. türkəsaya.
bön. bir konuda yetəri, bilgisi olmamaq. cahil.
çıplaq. yeğrik. yolçu. kəsik. kəsəki. sayrıq. əslik. əsrik. yesir. yarıq. ayrıq. qərib. eldiş. ildiş. eldış. sarpıq. çarpıq. çor.
çavsalaq. kavsalaq. qapsalaq. qapsa. qıt başlı. qıt ağıllı. qanmaz. qıtqafa. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. bilməz. bilməyən. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. toy. dalıq. uyuq. uyquş. uyquç. kor. anmaz. aymaz. ummaz. qafil. bön. sadə. bir konuda yetəri, bilgisi olmamaq. dalıq. uyqaş. uyqaç. anmaz. aymaz. aymazaq. ummaz. bilsiz. toy. qafil. qaqlaq. kal. anlamaz. bilməz. kor. korsan(< kor). gözü bağlı. qaqlaq. kal. bilgisiz. nadan. mə;lumatsız. sapaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. yayan. cahil