Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

tizmək. tısmaq. ülkmək. qoğzanmaq. ürküb qaçmaq genişlənmək. böyümək. qalxmaq.
tıtmaq. dıdmaq. tıdmaq. tıxmaq. tutmaq. tutub saxlamaq. qaldırmaq. qaytarmaq. döndərmək. mən; edmək

TIZQARAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dızqaramaq. dımırıqla safatmaq. qalıntıları götürmək. daramaq

TİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

dib.
ətək. aşağ. asra. alt. təmən ( > damən (fars)).
taban. təbən. töbən. astın. kök. təməl. əsl. zat.
tikiş. buta. tüb. kök. iç. qə;r. əsfəl.
nərsənin ən dərin, aşağı yeri, altı. tək. göt. tənəl. kök.
dənizin dibi: dənizin təki.
duarın dibi. ağacı dibindən kəsmək.
nərsənin dışardan aşağıya gələn üzi. təncərənin, bardağın dibi.
nərsənin ən arxa, ən geri yanı.
evin dibində.
əsl. əsas.
dib. damən (fars). taman. ( < təmən. təbən). aşağ. asra. alt. ətək.- dibinə darı əkmək: nərsəni kökləmək. təhqiq edmək. nərsənin dibin, təkin çıxartmaq.
dib tutmaq. gəzlənmək. qazmaqlanmaq.
dibə durmaq: dibə çökmək. turulmaq. durulmaq ( < durmaq).
dibli iğnə: götdü iğnə: toplu iğnə.
dırnağə dibində: nəğdən. peşin.
dibin çıxarmaq: nə var nə yoxunu aranıb eşinib alıb vermək. qazınmaq. kökdən incələmək. arayış aparmaq.- dib tutdurmaq: gəzlətmək. qazmaqlandırmaq.- dibinə darı əkmək: ələmək. ələkləmək incə ələmək.
qazan dibi:
qazmaq. sonbeşik.
uşaların ən kiçiyi.
dib diş: ən geridəki acı (azı) diş

TİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

dib.
çuxur. çunğqur. aşağ. tək. təq. təh.
geri. arxa.
otağın dibi.
göt. alt. ast. pey.
dibə dək: dibələk. bütünüylə.
tamının dibi: qarayer. qarayol.
bitgilərin dibində olan əsgi dallar: qaraqol.
kökün özü, dibi: kökün kökü. qarakök.
quyu dibi daşıl olur, öksüz gözü yaşıl olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl olur. (daşıl: daşlı. yaşıl: yaşlı. başıl: başlı. üstün).- dibi, dabanı, yeri, məsahəti ölçmək: dibləmək.- dişin dibində qalmaq: çox az olmaq. dişinin kovuğuna yetməmək.
dizinin dibi: bərk yaxın.
dibə yaxın, yapşıq yer: dibcik.
dibinə darı əkmək: tükətmək.
dibi görünmək: tükənmək.
dib doruq:başdan aşağı. tamamı.
təkin çıxart.
balı dibindən, yağı üzündən tanı.
dibdən, kökdən yalan, aldağ: kezbe məhz.
tamı dibi: çox uzaq yer.
quyunun aşağısı: dibi.
bir gölün suyu, bir dibin qolu olmaq: bir kökdən, qılıqdan xuydan olan.
qurut əzmək üçün, ağzı gen, yayvan, dibinə sarı daralan saxsı qab: qaqaran (< qaqmaq: əzmək). kavran. kəvrən. mətirət.
asmaların (mövlərin) dibində qalağlanan topraq: qanat. qana.- bu soru, dibdən izlənilməlidir: gözlənilməlidir, incələnməlidir.
dibindən, kökündən qoparmaq: kəsib qırmaq. kəsgirtmək.
dırnağın dibində çıxan sərt dəri: bic.
nərsəni dibindən, kökündən çıxarmaq: qaşşaqlamaq. qaşaqlamaq. qazşaqlamaq. kavşaqlamaq.
siqarın dibinə taxılan qalın kağaz lülə, çubux: burştuq. uctuq. ucluq > müştük.
təkə, dibə, dərinə saplamaq, soxmaq: qanğırmaq qayırmaq

TİBAÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibaçə. < dibçə. pitiyin kök, ilkin səyfələrinin bəzəkli biçgiləri, sayfaları. kitabın ilkin yazısısı, dib, kök, əsl yazısı

TİBAÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibaçə. deyişcə. girşic. başlac.girişgə. girişcə. gizirgə. gizirgək. girizgək. girizgə. muqəddimə

TİBCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibcək.
dibcik. hər nəyin qalın kündəli olan dibi, dibçəyi, altı.
tüfəngin dibcəyi.
tübəz. tübzə. köklü otlar. çuğundur, sarı kök kimi göy gövərəntilər ki kökləri. yeyilir

TİBCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibcik. dibcək. hər nəyin qalın kündəli olan dibi, dibçəyi, altı.
tüfəngin dibcəyi

TİBCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibcik. dibə yaxın, yapşıq yer. odlu yaraqların çəlik borusundan (namlısından) geridə qalan, odlama sırasında, dayanmaya, tutmaya yarayan bölüm

TİBCİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibcikləm. odlu yarağın dibi ilə vurmaq

TİBCİQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibciklənm. odlu yarağın dibi ilə vurulmaq

TİBÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibçə. > dibaçə. pitiyin kök, ilkin səyfələrinin bəzəkli biçgiləri, sayfaları. kitabın ilkin yazısısı, dib, kök, əsl yazısı

TİBDONAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibdonaq. dibdon. qarlıq. buzluq. donluq. buzdolab. dondolab. firizer

TİBƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibələk.
çökək. çökət. tort. torta. dürd. risub.
dibə dək. bütünüylə

TİBƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibəlik. dibdən. büsbütün. tamamilə. yeri dibli: dəbəşdikcə dibələk batıb qaldı

TİBƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dibəmək. raslamaq. betəbetləmək. üzbəzləmək. üzləmək. rastlamaq. uğramaq. qovuşmaq