Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TİQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikin. qal. ol. olut. din

TİQİNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölmə eşşək, yonca çıxınca, sararma yonca torba tikincə

TİQİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dikinə.
dik şəkildə.
qarşıtına. tərsinə. ziddinə. inadına.
doğru.
əmud.
tikə. dikə. tikləməsinə. dikəməsinə. şaqulca. əmudi.
tərsinə.
qafasının dikinə: düşüncəsinin tərsinə.
dikinə gedmək: tərsinə, əksinə gedmək.
diki dikinə: tam tərsinə, ziddinə.
qafasının dikinə: uyuz qafalı: başı, kəlləsi qarşına. özü tərsinə. düşüncəsinin tərsinə.
dikinə dikinə gedərək qızdırdı.
dikinə daraq: dikinə tıraş:
tərs gediş.
bıqdırıc gəvəzəlik.
dikə, dikinə durmuş dirək: dikəc. situn. sütün

TİQİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dikinə. örətin. ayağda. yuxarı.
dikinə gedmək. dik gəlmək. muxalifət edmək. qafa tutmaq. tərsə durmaq

TİQİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikinə. istəməy. aldırmadan. umursamadan

TİQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikinmək. ilgəclənmək. tutturunmaq. yamanmaq. yamlanmaq. çatınmaq. çitinmək. çiqənmək > çitənmək. yırtığ hörülmək. rufələnmək. rufulanmaq. gözənmək. onarılmaq. dərilmək. çəkinmək. dartınmaq. tə;mir edilmək

TİQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikinmək. köpülmək. qaqınmaq. qapılmaq.- don qapıldı

TİQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikinmək. tizinmək. tezinmək. tısınmaq. tuqunmaq. çəkinmək. qaçınmaq. qayıtmaq. geri çəkilmək

TİQİNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikinti. tikiş.
qaraltı. qarartı. qarartu. qaramtı. qaramıt. qoraltı. qoramtı. qoramıt. barınaq. ev. yapı. bina.
quruluş. istiruqtör. inşaat.
bir böyük gənəl tikintinin ana qapısı: el qapısı. cümlə qapısı.
üzərində kiçik qabartı, dikinti olan nərsə: qaqmalı.
tikintidə işlənən yoğun, qalın dirək: qaqma

TİQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikik. dikik. dik. qalxıq. dikik qulağlı

TİQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikik. tikək > deh (fars). avadanlıq. kənd. köy. rusta

TİQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

astara baxıb, üz biçir, üzünə baxıb, don tikir

TİQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikir.
qopa. qovpa. qopqa. qovğa. qoğa. təlu. ( > dəlv).
tıqır. qolça. kəhriz, arx, noğdanın saxsı döşəməsi. kavanus.
təkər. təkərlək. girdə. dəvvar.
tikim. tikə. tikü. kəsək. kəs. kəsik. çart. bölək. bölük. buçuq. bıçuq. parça. parsa.
tikir tikir. bebir qaplan dərisinə tay. yol yol. bölük bölük. xal xal. qal qal olan

TİQİRAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikiral.
dikiral. zorla. yalnız. ancaq.
ancaq. zorla. yalnız. lakin

TİQİRMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tigirman. digirman. özəl, kişi, şəxsi ad

TİQİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

digirmək. dikirmək. dikərmək. ösürmək. qoğzamaq. böyütmək.
uşaqları kim tikirəcək: böyüdəcək.
dikirən tanrıdı.
tərmək. dərmək. yığmaq.
para dərən: tiqən: tigirən: pul yığan

TİQİRÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikirük. taqruq. taxruq. təyrük. dəğrük. təkrük. taxrük. ilmək. tıka. peyvənd. bəxyə

TİQİSİNDİRİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikisindirici. genəzir. iğrənc. pis. çirkəf

TİQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dikiş.
tikim. xəyyatlıq.
tikişlə keçinmək.
tikiləcək nərsə.
dikişim vardır.
ilişik. rabitə. əlaqə.
dünyadan qırmış tikişsiz yaşamaq.
dikiş tuddurmaq:
ilişmək.
davam edmək. sübat tapmaq

TİQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikiş. dikiş.
tikim. dikim. tikmə. dikmə. iv. yiv. tikilmiş nərsədə görünən iplik, saplıq izi, yeri.
tiki. toxu. toxuş.
tikinti. qaraltı. qarartı. qarartu. qaramtı. qaramıt. qoraltı. qoramtı. qoramıt. barınaq. ev. yapı. bina.
dəriz. dəriş. dərz < dəğiş. dəriş ( < dəğmək < > dərmək < > tikmək).
dikətmə. qaldırma. qalxış.
bir dikişdə: bir qaldımada.
bardağı bir dikişdə içdi: hamısın bir kərədə.
iri, qaba tikişlə parçanı tutturma: seyrək, keçici tikiş. çatqı. dəğəl. kökəş. kökləmə. ilinti. ilgi.- seyrək, keçici tikiş: iri, qaba tikişlə parçanı tutturma. çatqı. dəğəl. kökəş. kökləmə. ilgi. ilək. ilgə. ilət. iltə. ilə. ilinti.- tikişləri sökmədə işlənən, haça biçimli, haça qovşağı (iki qolunun arası) iti arac: açqa. aşqa.- ilinti tikiş: əğrəti, müvəqqəti tikiş: iri iri tikiş. qatalama. qataq. kök. kökləmə.- sıx, kip tikiş: izbəiz, dalbadal tikiş. iğnəardı.
kovan (pətək) biçimində tikiş büzməsi: balgüməci. balkomacı. göməç. köməç (< gömmək).- tikiş atmaq:bir yeri, bölüyü tikmək.
tikişi qalmaq: hər nəyi kəsilib, biçilib, oluşmu, yalnız tikilməsi qalmaq. bir işin bitməsinə az qalmaq.
tikiş payı bıraqmaq, vermək: son, sınırlı bir açığlıq, fürsət vermək.
parçanın qırağın qıvıraraq yapılan çapraz tikiş: çırpma. çıpma.
içə qıvıraraq bastırılan yan tikiş: qıyıq. basqı. qapanca.
tikiş yeri: qəttaq.- tikiş tudduramamaq:
bacarmamaq. başarmamaq.
bir yerdə, sözdə, işdə dayanamamaq, duramamaq.
qardaq, qarda tikiş: büzük, qardaq tikiş

TİQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikiş. tiyiş.
tızıq: < metatez > tıqız. tikiz. ( < tik. tuq: qapalı). mən;. mümaniət. pərhiz.
pəxlə ( < bağ). dərzilik.
tikilmiş. balat. balıt. qalat. kəsit. kəsilmiş. qayim.
dib. kök.
çuxur.
son. nəhayət.
naxış. işləmə.
tikmə. naxış. işləmə.
çiy tikiş: əlilə işlənən naxış.
yara izi.- tikiş yeri: çırq.
çiy tikiş: naxış. gərgəf.
çiy tiqiş: fisto. əllə işlənən naxış.
qatı tiqiş: bir tür naxış

TİQİŞÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dikişçi. tikiciş. dikiciş. tikici. tikən. dikən. dikən. dərzi. dərən. dərici. dikici. dərzi. xəyyat

TİQİŞÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikişçi. sənətkar. əl işi görən. sənətkar.
işçi qız

TİQİŞÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikişçilik. işçilik. sənətkarlıq

TİQİŞİNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikişinləmək. dikişinləmək. kişnəmək