Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TİQİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikici. dikici. tikişçi. dikişçi.
tikən. dikən. dikən. dərzi. dərən. dərici.
yamaçı. yamaqçı. pinəçi.
tikişçi. dərzi. xəyyat.
əsgiçi.
qoltuq. simsar. əntiqəçi.
araçı.vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. komisyonçu. simsar

TİQİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikici. əsgi püsgü, cında yamalı, köhnə nərsələrlə uğraşan, alverləyən. qırqaçı. xırqaçı. könəçi. əsgiçi. araçı. araç. ıslatıcı. ıslac. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. qoltuq. simsar

TİQİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikici. yamaçı

TİQİEV : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikiev. tikməevi. dərzixana. xəyyatxana

TİQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaratikil: malqarada görülən qan tutma kəsəli

TİQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikil.
tikil !: dikil. bəklə. gözlə. uman. umudvar ol.
tikili. daynaq. qalar. doğru. dik.
diqilo. təkər

TİQİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dikətilən.
kərdi, eyvan, yük arabası qıraqlarında tikilən, dikətilən qol, çərçivə, barmaqlıq: qanat. qana.
düşülən, döşənən, yatılan, uzanan, örtülən, tikilən, əkilən yer: düşək > döşək.
sının (qəbrin) baş yanına tikilən daş: qafadaşı qapadaşı. başdaşı.
avlu, bağ qırağlarına çit olaraq tikilən tikənli ağac: qaraçaltı. qaraçalıt.
keçi qılından tikilən qumaş, parça çeşiti: keçmir. keçimir. kaşmir. keşmir.
paltarda düğmə, giltə yerinə tikilən qarmaqcıq: geçirtmə. çalkeçit. salkeçit

TİQİLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilətmək. diklətmək. tapıtdırmaq. birkitdirmək. diblətdirmək. köklətirmək. inatdırtmaq. anıtlatıtmaq. bəlgətitmək. bəlgələtdirmək. bəllətitmək. sənədlətdirmək. var etdirmək. barlatıtmaq. varlatıtmaq. dabanlatıtmaq. sağlatıtmaq. doğrututmaq. onatdırmaq. onqatıtmaq. onqututmaq. qonqututmaq. qonututmaq. yerləştitmək. qərarlatdırmaq. sibutlatıtmaq. isbat etdirmək

TİQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikili. dikili. dik durumda olma.
bir tikili ağacı olmamaq: malı varı olmamaq.
bir yanı açıq, ağzı tikili olan topraq daşıma çuvalı: qarnı yarıq

TİQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikili. tikil. daynaq. qalar. doğru. dik

TİQİLİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir yerdə tikilib qalmaq: taxılmaq. qaqılmaq

TİQİLİDAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilidaş. dikilidaş.
tikmədaş. tikmədirək.
bölük. yayaq. yayqa. lohə. kətibə

TİQİLMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilmə. tikləşmə. dikəlmə. dikəliş. qalxma. qalxış. qalxışma

TİQİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilmək. (# tökülmək).
qalxmaq. dikəlmək. tikilib qalmaq, durmaq.
taxılmaq. tıxanmaq. dayanmaq. dirənmək. qatanmaq. qadanmaq. israr edmək.
baxışı tikilib dalqınlaşmaq: gözü dalmaq.
. gözləri tikilib qalmaq: gözləri taxılıb qalmaq: nərsədən gözlərin ayıramamaq

TİQİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilmək. dikilmək.
tiyilmək. tıxılmaq. ciğrimək. doymaq. tavlanmaq. tüklənmək. havlanmaq. qabarmaq.
urunmaq. qalxmaq

TİQİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilmək. süyəlmək. ayağda durmaq. tirəlmək. sirəlmək. dirəlmək. ayağda durmaq

TİQİLMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilmiş. oturtulmuş. qondurulmuş. yatırılmış.
tikilmiş nərsədə görünən iplik, saplıq izi, yeri: tikiş. dikiş. tikim. dikim. tikmə. dikmə. iv. yiv

TİQİLMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikilmiş. tikiş. balat. balıt. qalat. kəsit. kəsilmiş. qayim

TİQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikim.
luqmə. pay. ikram.
parça. loqma.
tikə. tikku. tikü. tikir. kəsək. kəs. kəsik. çart. bölək. bölük. buçuq. bıçuq. parça. parsa.
bir tikim dürmək.
tikə. pay. hidyə. ikram.
bir tikim dada bilseydim.- tikim edmək: tikimləmək:sovğat vermək.
tiqim edmək: ikram edmək. ərməğan edmək

TİQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikim. dikim. tikiş. dikiş. tikmə. dikmə. iv. yiv. tikilmiş nərsədə görünən iplik, saplıq izi, yeri

TİQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikim. gəlinə, qərdək gecəsi qeydirilən tac

TİQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikim. dikiş. xəyyatlıq.
tikişlə keçinmək

TİQİMLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikram edmək. ərməğan edmək

TİQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkin.
dəğin. ta. təkrü. dəğrü. ğayət.
törə. əfəndi. bəyzada. xanzada. şəhzada. zadəqan

TİQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tikin.
tigin. təkin. pirəns. şəhzadə. xan oğlu. bəy oğlu.
əkrin ( < əkilmiş. tikilmiş) taxıq. yaxışıq. yapışıq. qovuşuq.
təkin. dəğin. ta. dəğrü. tikrü. dəğrü. ğayət