Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ERTEŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > artaşmaq

ERTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{
< ir. irtuk. iti. dik. uca. biz.
< yarmaq. ağarmaq. çıxmaq. doğmaq. ( ötrə. ötrək. ötürülmüş. keçmiş. aşmış)}.
irtə. sonrası. ardı sırası. gələn. irəlidə gələn.
ertəsi gün: bir gün sonrası. sabahı.
bayram ertəsi: bayram sabahı.
bu günün işin ertəyə qoyma: sabaha qoyma.
bu gün bitirəmmədim ertəyə qaldı.
cuma ertəsi: şəmbə.
ertəsi il: sonrası il.
sabah. ertəsi. kələsi. kelev. kiyinki.
ertə aşırı gündü: sabah başqa gündür.
ertəcək: səhər çağı.
ertə gecə: sabah aqşam.
ertə ertəsi: bürügün.
ertənq gecə: yarın gecə.
erkən. ilk.
ertə danğ: danğ ertə.
ertə kökləm: ilk bahar.
aşırı. ilk. sabiq. keçmiş. ön. qabaq. irəli. gec. sonra. ertəsigün: yarını erkən.
tez. erkən. tezdən.
erkən. danla. öncə. qabaq.
ertə qalxmaq: erikmək.
yarın. sabah.
ir. irtuq. erkən. ertəsi. gələsi. gələv. kiyinki. yarın.
ertəki: yarınki.
ertədən: yarından.
ertəyə: yarına.
ərən. iləri.
irtə. yeyin. tez.
ertdən azıq: ağız almaq. qəhvaltı

ERTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arda. ard. sonra. bir çağdan həmən, elə sonra gələn çağ. bir sürənin, vaxdın arddan gələn çağ. (gün. həfdə, ay, il).
yarın. sabah.
səhər. sübh.
ertə namazı: ertənc. səhər namazı.
ertə aşı: ertaş: ağızalma. sübhanə.
ertən. irtən. er. ir. dan. qırtan. çırtan. yarıq. yarın. yarar. sübh. sabah. səhər.
ertə (yarın) çox tezdən, erkən: qarqa poxa qonmadan.
gəlinertəsi: gəlingörə. gəlin üzü. gəlin yolu. gəlinqıtı. gəlin gəldiyinin ertəsi günü, gəlini görmək üçün yapılan toplantı, yığva.- günertə. səhər çağı.
çin, çın ertən: səhər erkəndən

ERTƏBİRİGÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gələn günlərdən birində

ERTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertək. ( < ötrəki ?). ertəki. hikayə. boy. nağıl

ERTƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəki.
keçip gedən. hikayə. boy. nağıl.
ertəki otarmaq: nağıl demək.
ertəkici: nağıl diyən. nağılçı. boyçu.
keçmiş söz. nağıl. hikayət

ERTƏLƏDİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaldı. gecikdi.
yarına qaldı

ERTƏLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalma. gecinmə. tə;xir edmə.
yubatma. geriyə atma. möhlət vermə

ERTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gecikdirmək. yubatmaq. yubat vermək. yubatı vermək. sallamaq. boşaltmaq. sonraya, geriyə bıraqmaq. tə;xir edmək. tə;xir edmək. tə;liq edmək. əl saxlamaq. saxlamaq. alıqoymaq. gözləmək. dayanmaq. durdurmaq. avutmaq. axsatmaq.
toplantıyı genə ertələdi

ERTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtələmək.
sonraya buraxmaq. gələn sıraya qoymaq. irəlidə gələnə buraxmaq.
yemək irtələrsə bayatır.
ora çatınca, ertələdik.
bu gün çıxmalısın, geciksən ertələməlisən.
qarardan öncə başlamaq.
gecələmək.
gecikdirmək. gerilətmək.
əsgidmək.
ərtələmək. ərkən başlamaq

ERTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

köpqə sozmaq. geciktirmək

ERTƏLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gün atmaq. günü günə satmaq. günü günə bağışlamaq. sürəkli yubatmaq. tə;xirə salmaq. sonraya qoymaq

ERTƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertli. iyi cins. netəli. irtəli. iradəli. tavqal. cəsur. şüca;. gözübək. atılqan. yılmaz. əzimli. qararlı

ERTƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəlik.
qəhvəaltı. ağızalma. sübhanə.
yarın üçün gərəkli nərsələr.
bu pul ertəlikdi

ERTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərtəmək. ərsəmək. irsəmək. ərkəmək. irkəmək. böyümək

ERTƏMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tanqertən

ERTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ərdən

ERTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtin. erkən. irkən.
ertə. er. ir. dan. qırtan. çırtan. yarıq. yarın. yarar. sübh. sabah. səhər.
irtən. ertə. er. ir. dan. qırtan. çırtan. yarıq. yarın. yarar. sübh. sabah. səhər.
gündoğar. səhər tezdən.
qırtan.
ilərləmiş çağ, zaman. tez.
dan erkən: səhər tezdən.
çağı, sürəsi gəlməmiş, çatmamış.
yola çıxmağa çox erkəndi hələ.
yersiz. vaxsız.
bu görəv onun yaşına erkəndir.
çox qabaq.
erkənlərdə: çox qabaqlarda.
təbərzə. nobar. bolluq çağından ön, tez oluşan, bazara çıxan nərsə.
erkən yemiş, dəğəri dağa qalxmış.
qoyullan çağdan (müqərrərə vaxdan) qabax olunan nərsə. zudrəs.
erkən seçim.
erkən sınav: imtahan.
erkən saldırı: yürüş, vurqun, həmlə

ERTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

erdən. bax > ərtən

ERTƏNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertə namazı. səhər namazı

ERTƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtəncə. irkəncə. erkəncə. çox tez

ERTƏNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtənçi. irkənçi. erkənçi.
yarışda, yaşamda, nərsədə birinci sırada gələn, olan.
dan (səhər) tezdən duran

ERTƏNDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtəndən. irkəndən. erkəndən.
tezdən. gec olmadan.
sabahləyin.
yarından

ERTƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danertən. səhər gün çıxan

ERTƏNLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sabahdan bəri