Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

EŞƏLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşətmək. eşitmək. deşələtmək. deşətmək. deşitmək. qurddalatmaq. qurcalatmaq

EŞƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşmə. deşmə. deşəmə. kənəmə. kənələmə. govma. kavma. kafma. qavma. çapma. qazma. qazı. oyma

EŞƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşələmək. eşmək. deşələmək. deşəmək. deşmək. qurcalamaq. qurddalamaq

EŞƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üşəmək. eşmək. axdarmaq

EŞƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşən. kavar. govar. qavır. qazan. qazar. qazıcı. oyan. oyucu. oyuc.
eşəyən. saplayan. taplayan. tavlayan. tovlayan. tapan. tavan. tovan. sapan

EŞƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

daraq. ayıran. dağıdan. yaran. açan. tırmalayan araç. inşiab. qol. keçi yolu. qorxuluq. daş yonma araçı

EŞƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

govarlıq. kavarlıq. qavırlıq. qazanlıq. qazarlıq. qazıcılıq. oyaçılıq. oyuculuq. oyucluq. həfriyyatçılıq

EŞƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşələnmək. eşinmək. deşələnmək. deşənmək. deşinmək. qurcalanmaq. qurddalanmaq

EŞƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşələtmək. eşitmək. deşələtmək. deşətmək. deşitmək. qurddalatmaq. qurcalatmaq

EŞƏV : Arin Turkish Etimology Dictionary

tarla sürərken öküzlərin bərabər bağlandığı uzun sırıq

EŞƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşən. saplayan. taplayan. tavlayan. tovlayan. tapan. tavan. tovan. sapan

EŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşiyə salmaq: dışlamaq. taşlamaq. artlamaq. arıtmaq. ixrac edmək. atmaq. tullamaq. qoğmaq

EŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşik. (eşik # içik. içil.).
tərs. pox. qaytı. qeyti. qaqa. dışqı. pisgil. pəsgil.
aşqal. dışatım. atmalı. atılmalı. çürük. zibil.
açıq (# örtü. qapı).
ağalıq, bəylik, devlət qapısı. dərbar.
beşik. qaşqa. qaçqa. qapı çərçivəsinin, qoğzaq olub, çörçöpün, suyun içəri axıb, girməsin əngəlləyən bölük. astyana > astyan > asitan. ataba.
beşik. qaşqa. qaçqa. telli sazlarda tellərin oturduğu, onları uca saxlayan köprü.
deşik. giriş yeri.
qapı.
böyük qapı. dərvaza.
ağalıq, bəylik, devlət qapısı. dərbar.
ev. saray. köşg. kövüşg.
dışarı. dış yan.
deşik. oyuq yer.
dışarı. nərsənin sınır ötəsi. xaric. xarici.
evin eşiyi.
dışarı. dışaran.
eşik duvar: dışaran duvar: ana duvar.
dəhliz. dalan.
deşik. oyuq.
yeşik. yaşıq. (< yaşmaq: örtmək).bağlı. qoşu. ev ağrıqları, vəsayili. yük.- eşiyində olmaq: ayağında, astanasında olmaq.
eşiyə çıxmaq: saraydan eşik olan işlərlə uğraşmaq, görəvlənmək.
eşiyini aşındırmaq: çox gedib gəlmək. uğraqmaq. uğraqlamaq. patuqlamaq.yol edmək: bir yerə sıx sıx gedmək.
eşik ağacı: qapı sürgüsü.
eşik daşı: qapının dışında, yaxud dalanında, oyurmaq, ataminmək üçü qoyulan böyük daş.
eşik geyimi: üzdarıq. üsdarıq. dışdon.
eşiyə, ayaq yoluna gedmək: oturmaq. dışqamaq. sıçmaq.- giriş qapısının eşik yanına vurulan, qıraqları keçəli, ortası pəncərəli qapı: qars qapısı. qors qapısı.- eşqilə görülsəydi hər iş, qalmazdı heç aralıq ağrısı. (ürək ağrısı).- eveşik: evbark.
özü üçün özəl (şəxsi) ev eşik qurmaq: ev açmaq.
gəlin eşikdə, bəbə beşiqdə: gəlini evə gəlmədən, uşağı beşikdəykən yoçlayıb, bəsləməli.
küçə, eşik arlığna, təmizliyinə baxan: qaldırımçı. süpürgəçi.
eşiyə salmaq: işindən almaq, dışlamaq. ixraclamaq.
işdən çəkdilər.
eşik dəri: eşik qabıq: dışzar: dışsar.- əğin eşik:
geyim. geyim keçim. əğin baş. kisvət.
mal mata.
eveşiksiz: ev elsiz:
dallaq. dallaş. dərbədər < > dalbadal. dal dal olmuş. salğasür < > sərsəri. başıboş. baybaş. qayta. qılıqsız. qırbal. qırban. işgücsüz. sallax. alağan valağan. avara.
çatısız. sığıncaqsız.
qapı eşiyi: astana.
eşikdə bıraqmaq: tışdamaq. dışlamaq.
eşikdən, dışdan gətirən: dışalımçı. dışgəlirçi. varidatçı.- eşik öpmək: eşiyinə üz sürmək: sayqı olaraq, qapını, astananı öpmək

EŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşik.
astana. ətəbə.
eşik paltarı.
aşıq. əşik. qapı önünə, həştisinə, söykələrinə dayanmış ağac, daş basamağı, səggisi. astan. astanğ. bargah. qapı.
qapı.
ərməkügə, eşik art olur: təmbələ qapı dağ beli görünür.
turluq. torluq. qapı. astana. dərgəh. bargəh. barıngə. dərbar. hisar.
bargəh. dərgəh. qat.
devlət eşiyi.
eşik ağa: eşik görücü. qapı saqçısı. qaravçı. qapıçı. qaravolçu. gözətçi.
bosığa.
geyim.
qapı.
bosaqa. hacət. tuvalet.
eşikın yapmaq: fəlakətə uğratmaq. öldürmək.
dışa eşik: gizli qapı.
eşik alı: avlu. qapı önü.
eşik qılıc: qapı sürgüsü. kilit.
eşikqə çıxmaq: tuvaletə gedmək.
qabaq eşik: dış qapı.
saz əşigi, eşigi: saz xərəyi. köprücük.
içi eşiyi birlikdə: içik tışıq: içli dışlı: daxilən xaricən. məhrəm. təklifsiz.
eşiyə gedmək: yəstəkləmək. pisləmək. dışqarmaq. sıçmaq