Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ƏHLİLƏŞDİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

uyumlandırmaq. uysallaşdırmaq

ƏHLİLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( h < > k ) əkliləşmək. < əkləşmək. üyürsünmək. evcilləşmək. alışmaq. yaxınlaşmaq. yaxınlıq duymaq

ƏHLİLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

evçiləşmək. alışmaq. aşılmaq. uyumlanmaq. uysallaşmaq. öğrənmək

ƏHLİLƏŞMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

evçiləşmiş. alışıq

ƏHLİLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyürsündürmək. evcilləşdirmək. alışdırmaq. yaxınlaştırmaq

ƏXLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ba əxlaq: onat

ƏXTƏLƏNMƏMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırnay

ƏXTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəd əxtər: ayaqsız. uğursuz. qutsuz. nəs. nəhs. meymənətsiz. şum. bəd yümn. yümnsüz

ƏJDƏHA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əjdəha. < acdar ( > acılaşmaq. acıksız. acıqıyıq)

ƏJTƏHA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əjdəha. əjdərha. qara verən

ƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ək.
arta. artıq. əlavə. izafə.
təmdid.
məks. təvəqquf.
rəbt.
bu sözün kimə əki var: rəbti var.
mənə əki nə: rəbti nə.
iz. nişan. qalıq. əsər.
yaranın əki.
əksiz cərrahlıq.
əkli yanaq: nərsədən qalmış iz.
ək bəlli yama.
əki bəlirsiz.
yama. rufu.
əkli: yamalı.
ək yeri: vəsl. fəsl: {
ək yeri görünür.
oynaq yeri. boğum. məfsəl. }

ƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ək. əğ.
ki. bağlantı əki, əlavəsi, şəkilçisi.
buki dediz.
çıxma. taxı. bizdək. bədzək. bəzək. əklənti.
qıraq. haşiyə.
qatqı. artıqlaması olan nərsə. vijənamə.
qazetin əki var.
əlavə. artıq.
doymasaz əkin istəyin.
dipnot. ətəkyazı.
əlavə. püsür. ulama. yama.
zam.
ziyil.
ək !. çəkil !. sağın !.
ək oğul. ək !: gedmə ora !.
əkil oğul: çəkin oğul !.
qoşul.
boğum. əkləm. bağ. bağım. quşaq (qovşaq). bənd. müçö. ulam.
əyə. həvə. əki. pəki. öylə olsun.
ətək.
əğin baş: üst örtük.
əğindən alıb yaqana yamadı.
kiçiklik simgəsi olaraq ək.
bitək.
kiçik yama.
taxmaq. əlavə

ƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ək. əkik. əklik. əklənti.
taxı. yapqıc. yapcıq. yapşaq. bəzək. süs. barlaq.
çalaq. taxı. yapqıc. yapcıq. yapşaq. bəzək. süs. barlaq. qarmıt. döşənək. düzənək. görnüş. göstəriş. dekor. zivər.
əlavə.
ətək yazı.
not. yaddaşd.
açıqlama. not. hişiyə.
kip. ədat. hirufi izafə.
soru əki: istifham ədatı.
püsür. əlavə.
əki, püsürü, əlavəsi olmayan: əksiz.
püsür. əlavə. zəmimə. artqı. atıq.
qatılan, əklənən nərsə.
yama.
birinci əl olmayıb, ikinci əl olan.
ək mal: ikinci əl mal.- ək yeri: kəsir. əksik. qusur. yayaq. yayqa.xəta.
əkini bəlirtmək: açıq vermək. əksikliyin örtməmək.
əkini bəlirtməmək: durumu örtür basırla yönətmək

ƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ək. calqam. yanqam. uzatma parçası. çalqav. yanqav. qoşaq. parça

ƏQBƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğbər.
əğri. biçimsiz.
keçimsiz. əkilmiş. naçar qalmış. yoxsul

ƏQBƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğbəri. əğarberi. ötəbəri. ufaq təfəq. oyan buyan

ƏQBİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkbi. əkbi. əkbi. bax > əkri

ƏQBİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğbiz. ( < əkmək). əğbez. əkik. koma. əğbiz əğbiz: koma koma. kopul kopul. bölük bölük

ƏQCƏ QÖQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkcə kökcə: əhcə öhcə. incə böyük. incədən incəyə. yeri dibli. diqqətlə. birbə bir

ƏQCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğcək. əğincək. ərnəc. ərnək. rişqand. irişgən. ərişgən. alalıq. alaylıq. oynağı. örnəyi. dolaşlıq. yansılıq. ələsalma. ələsarma. məsqərə. təməsxür

ƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkci.
keçi.
əkçini qoyuna qat: qoş.
əkəçi. ağaçı. böyük bacı. (# sinqil. sınqıl. cınqıl)

ƏQELMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkelmək. ( < əkmək).
almaq. gətirmək. götürmək. cəlb edmək.
əğəlmək. əğilmək. oturmaq

ƏQEY : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkey. əmi. ağay. bayka. əki. əməki. tağa

ƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğə ( r < > ğ ) əğə. əkə. ərə. əğik, ufaq, incə dişli, yontmaq üçün kəsici arac. əgü. qabırqa gəmiyi.
əkə. əçi. əxi. əxəvi. dadaş. böyük qardaş

ƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğə. əkə.
dadaş.
qoğara. törpü.
yiyə. iyə. malik. sahab.
ərə. biçgi. buxcu. təstərə < kəstərə (< kəsib daraqlamaq: kəsib, biçib, daraqlayan, düzənləmə).
əkə əkə. dönə dönə. təkər təkər. təkrarən.- əğə (ərə) xırdası: əğələrkən (ərələrkən) çıxan töküntü. ərinti < əğinti.- ərənin (əğənin) dişlərinə verilən düzən: qaradüzən