Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğə. əkə. əyə. iyə. ədə. ağa. is. bax > ikən. ( < əğmək. əkmək. əkitmək. əğitmək: əritmək). {əyyuoğlu. əyə. əğən:
əyən.
oğan. aşındıran. yiyən.
düzəldən. yaradan. yerləşdirən}.
qorucu. sahab. evin ağbirçəyi. ən sayın qadını.
yaşlı. sağılı kişi. olqun. yetişkən. böyük.
kişi qadının çağırma sözü. əyə gəl bir bur.
açıqgöz. kurnaz.
usda. işbilə. bilici. əşən. eşim. təcrübəli.
əkəş. əkəbükə. əkəcə. əkətağa. əkətoxa. (
yaşı kiçik sözü işləri böyük olan gənc.
gəvəzə. çox danışan. özn istədən uşaq. ).
əkəcə. kiçik qardaş.
baş çovan.
oka. ağa. ata əkə. əğәmən. ağaman.
anaəkə. əcəkə: böyük bacı.
xala.
əcə. ağa.
dərvişlər əcəsi.
əhə. hən. bə’li. pəki. olur. qəbul anlamında söz. bərkidici. vurquladan söz. bu söz
əkəmək: şişirmək. böyütmək; sözündən.
əkən. əkdi. əkdə. əngəl. imalə. saplantı. quyruq. müzahim. dalı. sırqaq. dartqın. dartıq. yük. ağrıq. asalaq. asax. əkə. əkil. əklə. əkik. əkdi.
buda bizə əkə oldu. – ay kölgə, nə əkdi olub sürünürsən dalımca. bu əkdini gətirməseydin olmazdı.
mıncıq. buncuq. mıncıq pulla hörülmüş bəzənmiş yəməşək.
yapışılmamış. atılmış qoyulmuş artırılmış təxdə dəmir parçası. qayığın içinə. ocağın yanına qoyulan təxdə. ocağın üstünə atılmış şiş. salacağ. səggi. yerə atılıb üstündə oturulan hər bir nərsə.
qismət. düşək. şans.
çəlikdən yapılmış. cızıq cızıq dişləri olan bir ayqıt. qoğara. rəndə. törpü.
əğey. itiləyən suv. bilövü daşı.
əyri. göğüsü qapıyan. yay biçimində əğrik olan qabırqa gəmiyi.
əğdirmə. əğdi. oya. yazma. bəzək.
əkə. təmələ kökə artırılmış atılmış qoyulmuş hər bir nərsə. əğə təxdə: çatı atı döşəmə təxtəsi. əkəl. əkil. əklə. əkik. əkdi ( < əkmək: yamamaq. yapışdırmaq ).
asalax: asax. təmbəl. əngəl. uyuntu. müzahim.
əkilmiş. taxılmış. alışqan. alışmış. öğrəcək. əhli ( < ək ).
əyə. əğən. ərə. əyən. əridən. həllal. açan. kəsərlərin ağzın açıb ititmək üçün arac.
oğan. aşındıran. yiyən.
düzəldən. yaradan. yerləşdirən). çəlikdən yapılmış. cızıq cızıq dişləri olan bir ayqıt. qoğara. rəndə. törpü.
əyri. göğüsü qapıyan. yay biçimində əğrik olan qabırqa sümügü

ƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkə. ağa.
qaqa. dədə. böyük qardaş. ağabəy.
əkə ükə. toğqan. qardaş. bacı. nəcib. atabir ana bir qarındaş. ağa ini.
əkə. ökə. qardaş. doğan. əxi. əpə. ağa ini.
ərə. əkək. əğək. soğan.
əçə. əyə. böyük bacı
ər arvadın böyük bacıları
əkə; çağrılır. arvadın kiçik bacısına, əji baldız söylər.
ərin kiçik bacısına, arvadı
singil; söylər.
görəsən. acaba.
gəlgən qonaq kim boldu əkə?: gələn qonaq kim acaba?

ƏQƏBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəbə. dırmaşarax dağlarda çıxılan yer. dımaşıq

ƏQƏBİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəbir. qurlu qurumlu. böbür. kibirli

ƏQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəc
bax > əğlək. əğri yer. yamac.
çəngəl. bal pətəyindən bal götürməyə, xəmir tağarı kimi qabları qaşımağa yarar.
əkdü. ucu əğri arac. (qılınc qını. bənzəri nərsələri oymaqda kullanılan ucu əğri bıçaq)

ƏQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəc. > əksə (fars). kəcək. aşı əyri nərsə. qullab

ƏQƏCBÜQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəcbüğəc. əğri büğrü

ƏQƏCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəcə. əkəcə. ərəcə. bir qılçıqlı iğnəli ot

ƏQƏCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəcək. əkənək. əkilgə. tuxum. tarıtqu

ƏQƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəcən. ərəcən. əkəcən. əyəcən. insanın üstbaşına suvaşan yapışan (: əkilən: əğilən) qılçıqlı bir ot

ƏQƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəcən. iğəcən. iyəcən. yiyəcən. yerbasar. birinin yerin tutan. ardıl. canişin. xəlifə

ƏQƏCƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəcənlik. iğəcənlik. iyəcənlik. yiyəcənlik. xəlifəlik. xələfiyyət.
yerbasarlıq. ardıllıq. canişinlik.
sınırlıq. qələmrov

ƏQƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəç.
bilkəs. bilqeys. ağıllı.
bilqeys. bilkəs. ağıllı.
kiçik qız uşağlarına sevgi sözü. ağıllı kiçik qız. böyüklük izləri göstərən kiçik qız.
bacı.
ağıllı. bilkəs. bilqeys.- ana əkəç: təyze.
ata əkəç: xala.
əkəçdən doğqan: yeğən (bacının cocuğu).
qıtca əkəç: kiçik bacı.
tamada əkəç: abla.
doğqan əkəç: doğma bacı

ƏQƏÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəçə. əkəçi. abla. böyük bacı. ağaca

ƏQƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəçi. əkəçə. abla. böyük bacı. ağaca

ƏQƏF : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəf. bax >. əkək

ƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğək. əğrək. əkək. ərək. soğan. qoğara. ərə. əğə

ƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğək. ərək. arıtladan, təmizləmək arac. özəlliklə diş arassalayan ayqıt. diş koggəsi. misvak

ƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkək. (1 < ərkəksək. 1 < əğ. iq. kəsəl. xəsdələlik ).
irilik, ərkəklik istəyən. ərkəklik savında olan qadın. ortaya düşmüş qadın.
əkək işlər: əkək əşlər.
əkəkləmək: qəhbələnmək.
əğək. soğan. ərə.
əşək. (əşlənmiş, əklənmiş nərsə). yəhər

ƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkək. əğək. əkəb. əğəng. əyənk. əyəngi. (1 < əkə: yama. 1 < əklənmiş. əğik: əyri). ) əgək.
qılp. sap. tutacaq.
qabarma. çıxıntı. şişkin. uca.
uzun.
əkin aracı. sabanın əğri şişgin qovuslu bölümü. ökcə.
əkək. iki çənə sümüyünün bitişən (əkilən) yeri.
< engək. əng. çənə gəmiyi. çənə.
doğanaq. yükü bağlıyıb bərkitmək ötür ipin ucuna bağlanan həlqə.
beli bükük yaşlı qoca

ƏQƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəklik. utanmazlıq, arsızlıq

ƏQƏQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğəku. ayağu. əyəku. qaburqa

ƏQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəl. ( < ək).
əkə. yekə kimi olan. əklənmiş. orta yaşlı. ahıl. iyid. gənc.
əkil. əkili. əkəli ( > əhali). topağı yaşıyanlar.
dadım. yeməklərə qatılan (əklənən) duz. bibər. əduva kimi nərsələr.
< alıp + gəl # əkət: alıp + get.
əklə. əkli. tabe;.
əklə. ilək. alonj. simi rabit

ƏQƏLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkələ. obur. qaınpa

ƏQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğələmək
əkələmək. əğib (əyib), büküb, oğub, yonub, aşındırıb, biçib öğrətmək, yetiştirmək, gəliştirmək, uyqulamaq. törpüləmək.
əkələmək. sərpərək əkmək.
sözü ağzında əvələmək, gəvələmək. əğələmək, dolaşdırmaq, çeynəmək