Multilingual Turkish Dictionary Turkish

ŞİRAN : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: ArapçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Kaleler, hisarlar

ŞİRAZ : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: FarsçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Türk müziğinde eski bir makam

ŞİRAZE : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: FarsçaCinsiyeti: KızAnlamı: Kitap ciltlerinin iki ucunda bulunan ve yaprakları muntazam tutan, ibrişimden örülmüş ince şerit. Esas, düzen, nizam

ŞİRVAN : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: FarsçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: İran'da bir kent adı. Aslan barınağı

ŞİRZAT : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: Arapça + FarsçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Aslan gibi güçlü, kişilikli kimse

ŞİRİN : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: FarsçaCinsiyeti: KızAnlamı: Sevimli, cana yakın

ŞİİR : Turkish Turkish Encyclopedic

Zengin sembollerle uyumlu seslerle ortaya çıkan edebi anlatım biçimi

ŞIRNAK : Turkish Turkish Encyclopedic

Türkiye'de kent.*

ABADÎ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
şen, bayındır, mamurlukla ilgili. abadı mehmet çelebi. türk hukuk bilgini (1555)

ABAKA HAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
ilhanlı hükümdarı hülagu’nun oğlu

ABAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
beceri. sezgi, anlayış, dikkat. abay kunanbayoğlu. kazak türk şiirinin kurucusu

ABAZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
karaçay-çerkes özerk bölgesinde yaşayan müslüman bir halk.
abaza hasan paşa, osmanlı vezirlerinden

ABBAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah’a itaat ve ibadet eden, kulluğunu hakkıyla yerine getiren. yasaklarından kaçınan.
abbad b. bişr. ashab'dan

ABBAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sert, çatık kaşlı kimse.
arslan (bkz. esed, gazanfer, şiir).
abbas b. abdülmuttalib. rasûlullah (s.a.s.)'ın amcası, mekke’nin fethinde müslüman olmuştur

ABBASE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. abbas). ahmed b. hanbel'in hanımının ismi. hz. abbas'a mensup olan

ABBAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
yüzgeç, yüzücü

ABD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
köle, hizmetçi, itaat edici. kul. sonuna allah’ın isimleri getirilince bazı isimler meydana gelir. abdullah, abdurrahim, abdulmelik gibi

ABDİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
kulluk ve itaat eden

ABDU'L-MELİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
her şey üzerinde tasarruf ve hükmeden tek hükümdar allah’ın kulu. el-melik, allah’ın isimlerindendir

ABDULLAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah’ın kulu. peygamber (s.a.s.)'in en sevdiği isimlerden aynı zamanda babasının adıdır

ABDURRAHMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
rahman'ın kulu. rahman; dünyada her canlıya, mü'min-kafir ayırt etmeksizin herkese merhamet eden. allah'ın isimlerindendir. abdurrahman ibn avf: sahabedendir

ABDURRAUF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
rauf olan allah’ın kulu. (bkz. er-rauf)

ABDUSSABUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sonsuz sabır ve genişlik sahibi allah’ın kulu. allah'ın isimlerinden, (bkz. es-sabur)

ABDÜDDAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
zararlı şeyleri ve sebeplerini bir hikmete mebni olarak yaratan allah’ın kulu. ed-dar. allah'ın isimlerindendir

ABDÜLA'LA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
en yüksek, en yüce ve yücelikte eşi olmayan allah’ın kulu. a'la kelimesi kur’an-ı kerim'in sıfatı olarak geçmektedir. ünlü bir islam bilgini