Multilingual Turkish Dictionary Turkish

ALTAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
asya'da batı sibirya ile moğolistan'ı ayıran dağlık bölge.
altay dağlan bölgesinde yaşayan türklerin genel adı

ALTUNAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ay'ın san renkli hali

ALTUNER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
değerli kimse

ALTUNHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
zengin hakan. türklerin, çin'de hüküm süren türk-moğol hükümdarlarına verdikleri ad

ALTUNÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
bakır alaşımı.
kırmızı bakır.
kırmızı, al gözlü

ALTUĞ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. tuğ)

ALTIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
parlak, san renkte, paslanmayan, kolay işlenebilen, ziynet eşyası olarak da kullanılan maden, zer, zeheb.
örfte kadın adı olarak kullanılır. zerrin (bkz. zerrin)

ALTINBAŞAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
değerli kimse

ALTINBİKE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. altınbaşak)

ALTINİZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. altınışık)

ALTINTAÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
altından taç

ALTINIŞIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
ışığın en güçlü anı

ALYA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
yüksek yer, yükseklik.
gök, sema

ALINAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
doğru, güvenilir

ALIŞAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) er.
şan ve şerefi yüce ve yüksek olan çok değerli

AMANULLAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah’ın bağışlaması. allah'ın koruması

AMİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok hasta.
aşk hastası.
başlıca nokta.
önder, şef, komutan.
diyarbakır'ın eski adı. ortaçağ'da islam türk devletlerinde kullanılan bazı unvanlar ve memuriyet isimleri

AMİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
fail, yapan, işleyen.
islam devletlerinde zekat, vergi tahsildarı veya valiler ve devlet memurları

AMİNE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
gönlü emin, kalbinde korku olmayan.
peygamber'in (s.a.s.) annesinin adı. (bkz. emine)

AMİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
mamur eden, şenlendiren.
imar olunmuş.
devlete ait.
kendisine bağlı görevliler bulunan. amir b. abdullah b. mes'ud: tabiindcndir. islam fıkıh bilgini

AMİRE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. amir)

AMMAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
memur eden.
bayındırlaştıran. (bkz. amir).
ammar b. yasir. sahabeden. ilk müslüman olanlardandır. çok işkence gördü. habeşistan'a hicret etti. annesi ilk islam şehidcsi sümeyye (r. anha)'dir

AMR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
uzun yaşamak, uzun ömürlü olmak. amr b. madikerib: 631'de medine'ye gitti ve müslüman oldu. çok yaşlıyken bile iyi savaştı

AMRE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. amr)

AMUZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
bilen, öğrenmiş, öğreten