Multilingual Turkish Dictionary

Turkish

Turkish
VABİLE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. vabil)

VACİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dini (şer'i) bakımdan terkedilmesi doğru ve uygun olmayan, kesinlik bakımından farzdan sonra gelen.
çok lüzumlu, bırakılması mümkün olmayan zaruri.
türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır

VACİBE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
yapılması gerekli olan

VACİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
yaratan, meydana çıkaran.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

VACİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
meydana getirici, yaratıcı.
varlıklı, zengin

VAFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.)
nasip, kısmet.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

VAFİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
yeter, tam. sözünde duran, sözünün eri

VAFİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
elçi, temsilci, rasul

VAFİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok, bol

VAFİRE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. vafir)

VAFİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. vafi)

VAHA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

VAHAB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bağışlayan, ihsan eden.
türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. "abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur: abdülvahab

VAHAT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çöl ortasında suyu ve yeşilliği olan yerler. vahalar

VAHDEDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin tekliği, birliği.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

VAHDET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
yalnızlık, teklik, birlik.
allah'ı birlemek, şirkten uzaklaşmak.
hakimiyet ve teşri'i (yasa koyuculuğu) yalnız allah'a ait olarak görmek

VAHİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bağışlayan, bağışlayıcı.
türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır

VAHİBE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. vahib)

VAHİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bir, tek, yalnız. allah'ın sıfatlarındandır.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

VAHİDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
tek din, dinin tekliği

VAHİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. vahid)

VAİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
birini iyiliğe sevk ve kötülükten uzaklaştırmak için korkutma, yıldırma

VAİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sığınan, kurtulan. sahabe adlarındandır: vail b. hucr

VAİZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinsel öğütlerde bulunan kimse

VAİZE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. vaiz)