NAIB
NAIB : Azerbaijani Explanatory Dictionary
is. [ər.] tar.
Böyük bir şexsin ye-rini dolandıran şexs; vekil, canişin. Padşahın naibi.
Yerli inzibati idare reisi, kend icması başçısı. Nahiyə naibi. Qəza naibi. Şəhər nai-bi.
Keşikçi [qasidi] naibin yanına götürdü.
M.S.Ordubadi.
Kömekçi, elaltı. [Xotkar:] Ondan sonra ya gərək gedib ona nökərdən, naibdən olaq, ya da ki, qaçıb dağlarda, daşlarda qaçaqlıq eləyək. "Koroğlu". Hatəm xan nökər, naiblə birlikdə atlanıb, Yədulla xanın malikanəsinə üz qoydular. S.Rehimov.
NAİB : Turkish Risale
Karga gibi çirkin sesli kuşların ötüşü
NAİB : Ottoman Turkish
Karga gibi çirkin sesli kuşların ötüşü
NÂİB : Ottoman Turkish
vekil
NAİB : Turkish Turkish Encyclopedic
Kökeni: ArapçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Vekil, Birinin Yerine Geçen, Kadı Vekili, Hakim. Nöbet Bekleyen, Nöbetle Gelen
NAİB : Turkish Turkish Encyclopedic
Kökeni: ArapçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, hakim. Nöbet bekleyen, nöbetle gelen
NAİB : Turkish Turkish Ansiklopedik
(ara.) er.
vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, şeriata göre hükmeden hakim.
nöbet bekleyen, nöbetle gelen