Multilingual Turkish Dictionary

NAIB

NAIB : Azerbaijani Explanatory Dictionary

is. [ər.] tar.
Böyük bir şexsin ye-rini dolandıran şexs; vekil, canişin. Padşahın naibi.
Yerli inzibati idare reisi, kend icması başçısı. Nahiyə naibi. Qəza naibi. Şəhər nai-bi.
Keşikçi [qasidi] naibin yanına götürdü.
M.S.Ordubadi.
Kömekçi, elaltı. [Xotkar:] Ondan sonra ya gərək gedib ona nökərdən, naibdən olaq, ya da ki, qaçıb dağlarda, daşlarda qaçaqlıq eləyək. "Koroğlu". Hatəm xan nökər, naiblə birlikdə atlanıb, Yədulla xanın malikanəsinə üz qoydular. S.Rehimov.

NAİB : Turkish Risale

Karga gibi çirkin sesli kuşların ötüşü

NAİB : Ottoman Turkish

Karga gibi çirkin sesli kuşların ötüşü

NÂİB : Ottoman Turkish

vekil

NAİB : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: ArapçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Vekil, Birinin Yerine Geçen, Kadı Vekili, Hakim. Nöbet Bekleyen, Nöbetle Gelen

NAİB : Turkish Turkish Encyclopedic

Kökeni: ArapçaCinsiyeti: ErkekAnlamı: Vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, hakim. Nöbet bekleyen, nöbetle gelen

NAİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, şeriata göre hükmeden hakim.
nöbet bekleyen, nöbetle gelen