NAMÜNASİB

sif. [fars. na... ve ər. müna-sib]
Münasib olmayan, qeyri-münasib, yersiz.
.İlin belə bir namünasib fəslinə bax-mayaraq, təbiblərin əmrinə görə azarlını Tif-lisə göndərməyə məcbur olduq. C.Memmed-quluzade. Şərəfoğlunun belə namünasib vaxtda gəlməsi Rüstəm kişini çaşdırmışdı. M.İbrahimov. // Leyaqetsiz, layiq olmayan; pis, yaraşmayan. Namünasib yerə gedib-gəl-məyə; Namusu, qeyrəti, arı gərəkdir. Q.Zakir.
Ədebsiz, yaramaz, nalayiq. Namünasib hərəkət. Namünasib söz.
[Vezir:] Əyərçi namünasib təklifdir, amma müzayiqə yoxdur. M.F.Axundzade. [Axund:] özünüz, şükür, durbin adamsınız. Beşinci ildən, iğtişaşlar-dan sonra camaat arasında namərbut, na-münasib hərəkətlər artıb. Mir Celal.