TABIN
TABIN : Arin Turkish Etimology Dictionary
tapın. (tapınmaq. təpinmək: bağlanmaq). bir bölüyə bağlı çirik bölüyü. cüzv. tabe;.
ailə.
qurub. sürü.
qişr. təbəqə. sinif.
beş.
topun. ılxı sürüsü.
yavaş.
tabın tabın: asda asda.
odun qorunduğu, saxlandığı ocaq, çuxur.
kəz. kərə. qat.
kiçik yapınq, təndir, sac.
qurup. sürü. çeşit. soy. qılıq. təhər. cür.
iyi tabınlı at.
soylu. əsil. yaxcı. qavamlı.
tabın at.
tabın kişi.
tabın sözlər. tabın seçim.
çəkit. çəkil. şəkil.
seçmə. seçim.
ailə
TABIN : Turuz Dictionary
tapın. tapış. tapuş. tapuğ. tapıc. tapınc. tapığ
TABIN : Turuz Dictionary
servis.
bir qab tabın qaşıq.
set.
bir tabın geyim.
təpin. sürü
TABIN : Turuz Dictionary
tabın uyğatmaq: tabına düşürmək. fürsət ələ keçirmək. uyqun fürsət yaxalamaq.
tabın sağlamaq: fürsət yaratmaq
TABIN : Turuz Dictionary
tapın. tapış. tapuş. tapuğ. tapıc. tapınc. tapığ
TABIN : Turuz Dictionary
servis.
bir qab tabın qaşıq.
set.
bir tabın geyim.
təpin. sürü
TABIN : Turuz Dictionary
tabın uyğatmaq: tabına düşürmək. fürsət ələ keçirmək. uyqun fürsət yaxalamaq.
tabın sağlamaq: fürsət yaratmaq
TABİN : Az Turkish Farsi
ا.در اصطلاح مغولان چهل نفر و دراصطلاح تورکان، جمعی را گویند که در تاخت و تاز شریک باشند