Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا

تورکجه فارسجا
چاولاشماق : تورکجه فارسجا

مص.باهم سر و صدا کردن. دسته جمعی فریاد کردن

چاولاما : تورکجه فارسجا

ا.مص.جار و جنجال

چاولاماق : تورکجه فارسجا

مص.سروصدا راه انداختن. خبردار کردن. به صورت چو کردن و چو راه انداختن و چاویدن در زبان فارسی ترجمه شده است

چاولان : تورکجه فارسجا

ا.ص.آبشار. نامدار

چاولانماق : تورکجه فارسجا

مص.مف.نام آور شدن. مشهور شدن

چاولدور : تورکجه فارسجا

ص.مشهور و نام آور

چاولوق : تورکجه فارسجا

ا.نبیره

چاولی : تورکجه فارسجا

ص.نامدار. پرآوازه

چاوماق : تورکجه فارسجا

مص.خبر رساندن. انحراف یافتن

چاووت : تورکجه فارسجا

ا.محوطه و دیوار بست و سراپرده و امثال آن را گویند که بر دور خانه و خیمه بکشند. چاوورمه نیز می‌گویند. لباس منگوله‎دار و زینت شدة دختران تورکمن

چاووش : تورکجه فارسجا

ا.(از مصدر چاوماق). خبررسان. پیشرو لشکر و کاروان. کسی که صفها در میدان نبرد منظم می‌کند. نقیب قافله. کسی که پیشاپیش قافله یا زوّار حرکت کند و آواز خواند. حاجب. آنکه پیشایش زائران حرکت کند و با صدای بلند به آواز، اشعار مذهبی می‌خواند. مأمور تشریفات در دربار پادشاهان. آنکه پیشاپیش قافله یا لشکر یا فردی صاحب مقام می‌رفت و با صدای بلند آمدن آنان را خبر می‌داد. پیشرو لشکر. گروهبان (در تورکیه). یکی از مقامات نظامی ‌پایینتر از اون باشی. شیری که کرة آن گرفته شده باشد. به صورت چاوش وارد فارسی و به صورت جاویش وارد عربی شده است

چاووش اوزومو : تورکجه فارسجا

ا.مر.گیاریش بابا (نوعی انگور)

چاووش قوشو : تورکجه فارسجا

ا.مر.جانشانه بسر. هدهد. (Upopa epos)

چاوون : تورکجه فارسجا

ا.تازیانه‎ای که از پوست آهو یا حیوان دیگر درست شده باشد

چاوی : تورکجه فارسجا

ا.شهرت. آوازه

چاویستان : تورکجه فارسجا

ا.کلبه‎ای که از تخته و الوار و نی و غیره ساخته شود

چاویق : تورکجه فارسجا

ا.انتهای شلاق

چای : تورکجه فارسجا

ا.رود. رودخانه

چای آشاغی : تورکجه فارسجا

ا.مر.مسیر رو به پایین رودخانه. سرازیری رودخانه.در جهت جریان آب رود

چایا : تورکجه فارسجا

ا.تند و سریع. نافذ (نگاه)

چایان : تورکجه فارسجا

ا.جانصدپایه. عقرب. (Scorpion)

چای اوزومو : تورکجه فارسجا

ا.مر.گیانوعی گیاه برگ ریز با گلهای سفید و بلندی 1 تا 6 متر. (Vaccinium myrtillus)

چای ایچک : تورکجه فارسجا

ا.مر.جانحشره‎ای است به رنگ قرمز که به هنگام چای خوردن شخص و یا چوپان نزد او می‌آید

چای باسار : تورکجه فارسجا

ا.منطقه‎ای از کنار رودخانه که آب در موقع طغیان آن را فرا می‎گیرد. آبگیر. سیل گیر. مسیل

چای بالیغی : تورکجه فارسجا

ا.مر.جانماهی آزاد