Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

MUHRENŞİM : Ottoman Turkish

Azametli, kibirli kimse. * Zayıf ve rengi değişmiş kişi

MUHREZ : Ottoman Turkish

Kazanılmış, elde edilmiş. * Sudaki balık, av hayvanları v.s. gibi, kimsenin malı olmayıp herkesçe faydalanılan bir şeyin ele geçirilmesi

MUHRİB : Ottoman Turkish

Tahribeden. Yıkan. Muharrib. Harâb eden

MUHRİB : Ottoman Turkish

tahrip eden, yıkan

MUHRİBÎN : Ottoman Turkish

(Muhrib. C.) Muhribler. Yıkıp yok edenler. Harâb edenler

MUHRİCE : Ottoman Turkish

Çıkrıkçı

MUHRİK : Ottoman Turkish

Yakan. Yakıcı. * Çok acıtan. İhrak eden

MUHRİK : Ottoman Turkish

yakıcı

MUHRİK-DEM : Ottoman Turkish

f. Nefesi yakıcı olan. Âşık

MUHRİZ : Ottoman Turkish

(İhraz. dan) Elde eden, kendi payına alan, kazanan

MUHSAN : Ottoman Turkish

Fık: Akıl. Büluğ. İslâmiyet. Hürriyet. Nikâh-ı sahih ile teehhül vasıflarını câmi olan kimse

MUHSANAT : Ottoman Turkish

(Muhsana. C.) Muhsan olan kadınlar

MUHSANE : Ottoman Turkish

Muhsan olan kadın. Temiz ve namuslu kadın

MUHSAR : Ottoman Turkish

(Bak: İhsar)

MUHSİN : Ottoman Turkish

İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. * Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden

MUHSİN : Ottoman Turkish

yaptığı işi en güzel yapan, Allahı görür gibi ibadet eden

MUHSİNÎN : Ottoman Turkish

(Muhsin. C.) Muhsinler

MUHSİNÎN : Ottoman Turkish

işini güzel yapanlar, Allahı görür gibi ibadet edenler

MUHSÎ : Ottoman Turkish

herşeyin sayısını bilen Allah

MUHSIN : Ottoman Turkish

Kale gibi mahfuz ve sağlam olan. Kendini haramdan saklayan

MUHTAC : Ottoman Turkish

İhtiyacı olan. Akşam evinde yiyeceğini bulamayacak derecede fakir olan. Bir şey kendine lâzım olan kimse. Bir eksiğini tamamlamak isteyen. Fakir

MUHTAC-I TA'RİF : Ottoman Turkish

Tarif edip anlatmağa muhtaç

MUHTACİYET : Ottoman Turkish

İhtiyaç sahibi olmak. Muhtaçlık, fakirlik, sefalet, yoksulluk

MUHTACÎN : Ottoman Turkish

(Muhtac. C.) Muhtaç kimseler. İhtiyaç sâhibleri. Fakirler, yoksullar

MUHTAL : Ottoman Turkish

(Hile. den) Hilekâr, dalavereci, hileci