Ottoman Turkish
RUHB : Ottoman Turkish
Genişlik, vüs'at
RUHBAN : Ottoman Turkish
"Korkmak, çekinmek, yılmak. * Rahib, Hristiyan din adamı. (Bak: Rehbaniyyet)(Hâsıl-ı kelâm; biz Kur'an şâkirdleri olan Müslümanlar, bürhana tâbi' oluyoruz. Akıl ve fikir ve kalbimizle hakaik-i imaniyeye giriyoruz. Başka dinlerin bazı efradları gibi, ruhbanları taklid için bürhanı bırakmıyoruz. Onun için akıl ve ilim ve fennin hükmettiği istikbalde elbette, bürhan-ı aklîye istinad eden ve bütün hükümlerini akla tesbit ettiren Kur'an hükmedecek. Hutbe-i Şâmiye)"
RUHBANİYET : Ottoman Turkish
(Bak: Rehb, Rehbaniyet)
RUHDA' : Ottoman Turkish
Sıtma
RUHİYAT : Ottoman Turkish
Ruh ilmi, psikoloji
RUHLET : Ottoman Turkish
Göçüp giden kimseler
RUHPERVER : Ottoman Turkish
f. Ruha ferahlık ve kuvvet veren
RUHS : Ottoman Turkish
Ucuzluk. * Hafif pahalı olmak
RUHSAR (RUH) : Ottoman Turkish
Yanak. Çehre. Yüz
RUHSAT : Ottoman Turkish
(C.: Ruhas-Ruhsat) İzin, müsaade. * Genişlik. * Kolaylık. * Fık: Kulların özürlerine mebni, kendilerine bir suhulet ve müsaade olmak üzere, ikinci derecede meşru' kılınan şeydir. Sefer halinde Ramazan-ı Şerif orucunun tutulmaması gibi. Vuku' bulan ikraha mebni, birisinin malını itlaf etmek de bu kabildendir ki, bu halde bu itlaf hakkında bir ruhsat-ı şer'iyye bulunmuş olur. Bir hâdisede, azîmet ile ruhsat içtima' edince, azîmet tarikını iltizam etmek, bir takva nişanesi sayılır. (Bak: Azîmet)
RUHSAT : Ottoman Turkish
izin, müsaade
RUHSATİYYE : Ottoman Turkish
San'at veya ticaret için verilen izin kâğıdı
RUHSATNAME : Ottoman Turkish
f. İzin kağıdı
RUHSATYÂB : Ottoman Turkish
f. İzin ve müsaade alma
RUHSÂT : Ottoman Turkish
(Ruhsat. C.) Ruhsatlar, müsaadeler, izinler
RUHUD : Ottoman Turkish
Etli, besili, şişman, semiz. (Müe: Ruhude)
RUHUL : Ottoman Turkish
Binmek için kullanılan deve
RUHULLAH : Ottoman Turkish
Allah'ın emriyle meydana gelen. * İsa Aleyhisselâm'ın bir lakabı
RUHUM : Ottoman Turkish
Esirgemek, korumak, rahmet
RUHVE : Ottoman Turkish
(Bak: Rihve)
RUHÎ : Ottoman Turkish
Ruha ait, ruhla ilgili. Ruhça
RUK'A : Ottoman Turkish
(C.: Rıka'-Ruka') Kısa mektub. * Üzerine yazı yazılan kâğıt veya deri parçası. * Dilekçe. * Yama
RUKABA' : Ottoman Turkish
(Rakib. C.) Bekçiler
RUKAD : Ottoman Turkish
Uyku, nevm. Uyuma
RUKAK : Ottoman Turkish
Yufka ekmeği
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani