Multilingual Turkish Dictionary Turkish Risale

MUHRENBIK : Turkish Risale

Başını eğip tınmayan, sükut eden, susan ve fırsat bulduğu gibi fevri söyleyen kimse

MUHRENZİM : Turkish Risale

Gadaplı, hışımlı, kızgın

MUHRENŞİM : Turkish Risale

Azametli, kibirli kimse. * Zayıf ve rengi değişmiş kişi

MUHREZ : Turkish Risale

Kazanılmış, elde edilmiş. * Sudaki balık, av hayvanları v.s. gibi, kimsenin malı olmayıp herkesçe faydalanılan bir şeyin ele geçirilmesi

MUHRİB : Turkish Risale

Harp gemisi. Torpidoları avlayan ve hızla giden bir nevi harp gemisi

MUHRİBÎN : Turkish Risale

(Muhrib. C.) Muhribler. Yıkıp yok edenler. Harâb edenler

MUHRİCE : Turkish Risale

Çıkrıkçı

MUHRİK : Turkish Risale

Yakan. Yakıcı. * Çok acıtan. İhrak eden

MUHRİK-DEM : Turkish Risale

f. Nefesi yakıcı olan. Âşık

MUHRİZ : Turkish Risale

(İhraz. dan) Elde eden, kendi payına alan, kazanan

MUHSAN : Turkish Risale

Fık: Akıl. Büluğ. İslâmiyet. Hürriyet. Nikâh-ı sahih ile teehhül vasıflarını câmi olan kimse

MUHSANAT : Turkish Risale

(Muhsana. C.) Muhsan olan kadınlar

MUHSANE : Turkish Risale

Muhsan olan kadın. Temiz ve namuslu kadın

MUHSAR : Turkish Risale

(Bak: İhsar)

MUHSIN : Turkish Risale

Kale gibi mahfuz ve sağlam olan. Kendini haramdan saklayan

MUHSÎ : Turkish Risale

Sayı sayan

MUHSİN : Turkish Risale

İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. * Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden

MUHSİNÎN : Turkish Risale

(Muhsin. C.) Muhsinler

MUHTAC : Turkish Risale

İhtiyacı olan. Akşam evinde yiyeceğini bulamayacak derecede fakir olan. Bir şey kendine lâzım olan kimse. Bir eksiğini tamamlamak isteyen. Fakir

MUHTAC-I TA'RİF : Turkish Risale

Tarif edip anlatmağa muhtaç

MUHTACÎN : Turkish Risale

(Muhtac. C.) Muhtaç kimseler. İhtiyaç sâhibleri. Fakirler, yoksullar

MUHTACİYET : Turkish Risale

İhtiyaç sahibi olmak. Muhtaçlık, fakirlik, sefalet, yoksulluk

MUHTAL : Turkish Risale

(Hile. den) Hilekâr, dalavereci, hileci

MUHTALE : Turkish Risale

Hileci ve dalavereci kadın

MUHTAN : Turkish Risale

Kendisine hıyanet edilen kimse. * Hâin. Hıyanet eden