Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏTÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəssat. qəssab. malqara kəsib, yaxud kəsilmiş malqaranın ətin satan

ƏTÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəssab

ƏTÇİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətobur

ƏTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ədə. dayna. qardaş.
bu nəcür olası millətdir ədə: bu nə deyəsi eldi bu dayna

ƏTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataq. çapuq. təmən > damən.
dağ ətəyi: alçın.
dağ ətəyi: yapı. yapuq.
ətəklə yerimək: damnalamaq. yaxa, qıraq, çit, çildən yerimək

ƏTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətək
ayaq yolu. tuvalet. mütərah. maval.
beldən aşağ bölüm, bu bölümün bağlı nərsə, örtük. ətəklik.
əkək. əklik. nərsəyə əklənmiş, yapşmış sonuncu bölümü, edilmiş bölümü.
əsək. geyimlərin qollarının, beldən aşağı olan, yellənən, sallanan bölümü.
quyruq.
yataq.
çay ətəyi: çay yatağı.
əksik ətək: qadın. qarı. əş. arvad.- ətəyə tikilən qıvrıq süs: alaşıq.- dağın beli ətəyi: sırt. damənə.
ətəyi belində: çox işləyib, sinsiyən kimsə.
əl ətək öpmə: yaltaqlanmaq. dalkavıqlıq.- əl ətək çəkmək: artıq ilgilənməmək, uğraşmamaq.
əl ətək tutmaq: bir yola, məsləğə bağlısınmaq.- kimsənin əlinə ətəyinə sarılmaq, düşmək: ələtək olmaq ələtəklənmək. yalvar yaxarmaq.
əl ətək: yalvar yaxar. yaxarış. xahiş.
ətək çəkmək: işə qarışmamaq. taxılmamaq. dəxalət edməmək.- ətəyi zil çalmaq: ətəkləri yellənmək: xoşlanıb kef çəkib şişmək.
əl ətək çəkilmək: ıssızlaşıb, səssizləşmək. daha ortada bir nə qalmamaq.
ətək yazı: ək.- dağ ətəklərində, dərələrdə sürüşüb yığılan daşqalağ: qağşaq. qavşaq. qayşaq.
dağ ətəklərindəki çayırlıq yer: kav. kağ

ƏTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətək. ( < edmək: qapamaq).
nərsənin bitik yeri, qırağı, ucu.
dağ ətəyi.
paltar ətəyi.
ətək bükmək: ətək basdırmaq.
ətək götürmək: ətək qaldırmaq, daşımaq. yaltaqlanmaq.
ətəyi yarıq: ətəyi açıq: saf diləkli, amaclı, niyyətli.
dağ ətəği. taqma. tağma. taxma.
qab. yazıq. yayıq.
aşağ. asra. alt. dib. təmən ( > damən (fars)). bitiş. oğruq. uğruq. ovruq. sallaq. salış. yeng. yanğ. saqa.
salış. sallaq. yeng.
sarqın. salqın. damən (fars). taman. ( < təmən. təbən). dib. aşağ. asra. alt.
paltar ətəği.
dağ ətəği.
al ətəğin art edmək: azarlamaq. paylamaq. qızmaq.
ətək bükmək: ətək ucu bastırmaq.
ətək göltürmək: dalqavuqluq edmək. yaltaqlanmaq.
ətəklər tutuşmaq: çox talaşlanmaq. şaşıb nə yapacağın bilməmək.
ətək ətək: ətək dolusuyla. bol bol.
ətəkçi: mütəməlliq.
ətək öpmək: əl öpmək.
ətək beldə: anığ. hazir. amadə.
ətək sərpən: əyni toplu olmayan. açıq tökük. pasaqlı.
ətək silkəmək: əl üzmək. daha qarışmamaq. qırmaq. əl götürmək.
ətə düşmək: ətəyə sarılmaq: yalvarmaq.
ətəyinə yapışmaq: sığınmaq

ƏTƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkləmək.
ətəyinə nərsə doldurmaq.
ətəklə yelləmək

ƏTƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkləmək. ətək öpmək. alçalmaq

ƏTƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkləmək.
ətək öpmək törəni, mərasimi.
ətəklə yelləmək. yelləmək.
bol bol ətəyə doldurub götürmək

ƏTƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəklənmək.
dağ ətəyinə yerləşmək.
ətəğindən tutmaq

ƏTƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkli.
v; biçiyin (hərfin) tərsə yazılması.
bol əkəyi olan.
belləmə

ƏTƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkli.
ətəkli üz: hayasız. ətəyi üzündə olan. götü açıq, üzü tutuq

ƏTƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəklik. beldən aşağ bölümə bağlı nərsə, örtük

ƏTƏQTİBÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkdibçi. anasının quzusu

ƏTƏQTÜBÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəktübçü. anasının quzusu

ƏTƏQYAZI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətəkyazı. dibyazı

ƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətənə.
ətli.
döləş

ƏTƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətən.
ətli.
döləş

ƏTƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tör. körpə. hər nəyin yaşı, gənci

ƏTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

xəbər ətər (- sav bilgi, xəbər ətər, ittilaat mə;lumat toplama: savlaşma. xəbərləşmə. soraşma. soruşma. soruşuş. bilgitiniş. bilginişmə. bilgşinmə. bilgişiniş. bəlgitinmə. bəlgitiniş. bəlgitişmə. bəlgişinmə. bəlgişiniş. öğrəşinmə. öğrəşiniş. öğrəginmə. öğrətinmə. istixbarat. istixbar).
xəbər ətər. (- sav bilgi, xəbər ətər, ittilaat mə;lumat toplayan istixbarçı. savlaşçı. xəbərləşçi. soraşçı. sorağçı. soruşçu. bilgişinçi. bilgitinçi. bilginişçi. bilgşinçi. bəlginişçi. bəlgişinçi. bəlgitinçi. bəlgişinçi. öğrəşinçi. öğrəginçi. öğrətinçi. istixbaratçı)

ƏTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ədər. ( z < > y < > d < > ğ ) əyər. əğər. yəhər. əyər

ƏTƏRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ədərqən. çox arıyan. haqqını arayan. mutalibəkar

ƏTƏYİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

astarın çevir üzünə, ətəyin çevir başına, üzü mənim, içi sənin

ƏTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böş böğür əti: əti: qabırğa əti