Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏTLİ CANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baqlan. şişək. baruq.
baqlan quzı: yeni, səmiz quzu

ƏTLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolqun. ətli budlu. şişmanca. ətənə. ətən.- ətliyə sütlüyə qarışmamaq: soru çıxacaq işlərdən uzaq durmaq. öz keçimində, halında olmaq.
kök. şişman. qabalaq.
sağlam. böyük. böyküt. acıq. iti. sərt. şişik. qaba. qalaba. qalba. qabal. qalab. qalıq. qalaq. qaqal. qalın. yoğun. yoğan. enli. enil. gur. gurul. gür. gürül. güclü. qocur. dolu. doluq. dolqun. çaplı. çapıl. iri.
balıq ətli: şişmanca. dolqun. dolu. doluq.
ənli, boz donlu, ağ ətli, kiçik balıq çeşiti: qaragöz.
ətli budlu: gəlindəş.
ətliyə sütlüyə qarışmamaq: qabığına çəkilmiş. qınına girmiş: dış evrəndən, çevrəndən, dünyadan ilişgilərin kəsmək.- qabaramanın (hunduşqanın) ətlisi, yüksəyə qonar

ƏTLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səmiz. səmin. yağlı. şişman. toplu. bəsli. dolu. arıq olmayan.
bu kərə onu toplu gördüm.
gürbüz, ətli cocuq: toxmaq kimi.
topcaq. topul. top kimi. gümrah

ƏTLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətlik.
sallaqxana.
qıynaq. qənarə. ət asılacaq çəngəl

ƏTLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətlik.
ətli. şişman.
ətlik kişi.
kəsmək üçün becərilmiş heyvan.
ətlik qoyun.
ət yiyəsi olan. əti bol olan.
ətlik kişi: ətlnə dolqun. bodur kişi.
ətlik ölkə.
ət asılacaq çəngəl

ƏTMAŞINI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ət maşını. çərx. çəx. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac

ƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < ötmək: pişirmək). əkmək. çörək.
qazaş. məişət.
əkməyini çıxarmaq.
görəv. iş. qulluq. xidmək.
məni əkməkdən edəcəksiniz.
su ətmək: süc çörək (süc: süci: şərab).
nan o şərab;. (müsəlmanlığda
süc çörək; (süc: süci: şərab)
nan o şərab; yerinə
su ətmək; deyilir).
quş ətməyi: xətmi gül çeşiti.
əkməyi dizində: keçəri qulluq, iş, qazaş.
yuvarlaq əkmək, ətmək: somi. somun. sumun.
quru əkmək: yavan əkmək. qatıqsız çörək.
pənir əkmək: yavan yemək. az qazaş.
əkməyinə yağ sürmək: istəyindən artığına çatmaq

ƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

edmək. ( k < > t ) yeyiləcək əkmək.
ətməkçi: əkməkçi.
ətməklənmək: əkmək yiyəsi olmaq

ƏTOBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətçil

ƏTPALÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alpalçıq

ƏTRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətrək. ataq. öznə. çəki. maraq. əlaqə. rəngi qızıla çalan sarı nə. bur

ƏTRƏNQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətrəngi.
yaşıl, göy, ətrəngi arasında olan, dalqalı, dəğişgən boya: gövərçingöğsü: gövərçinboynu

ƏTRƏNQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətrəngi. arğavan. alğın

ƏTSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

canı ət istəmək

ƏTSƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətə istək gətirtmək

ƏTSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aciz. qaşanğ. zayıf.
arıq. quru.
quru kişi.
quru cocuq.
quru öksürük.
quru yemiş.
quru soyuq.
quru hava

ƏTSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamıt. qımıt. qaqıt. quru. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. zəif.
cılız, taxda tabağ, ətsiz, arığ olan: qaqnıl. qanğıl. qanğıldaq. qanğıldayıq.- ətsiz, arığlaşmaq: cılızlaşmaq. qaqnalazlaşmaq. qanqalazlaşmaq.- çox cılız, arıq, ətsiz: qarqa kimi