Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
İNTİRİŞLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirişli. indirimli. indiritli. endirimli. endirişli. endiritli. düşürümlü. düşürüşlü. düşürütlü. düşrümlü. düşrüşlü. düşrütlü. əsgitimli. əsgitişli. əksitimli. əksitişli. azatımlı. azatışlı. kəmitili. kəmitməli. kəmitişli. kəmitimli. kəmətməli. kəmətişli. kəmətimli. altaymalı. altayımlı. altayıtlı. altayışlı. çıxdırımlı. çıxdırışlı. saldırımlı. saldırışlı. təxfifli. tənzilli. tənqilli. iskontalı

İNTİRİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirit. indirim. indiriş. endirim. endiriş. endirit. düşürüm. düşürüş. düşürüt. düşrüm. düşrüş. düşrüt. əsgitim. əsgitiş. əksitim. əksitiş. azatım. azatış. kəmiti. kəmitmə. kəmitiş. kəmitim. kəmətmə. kəmətiş. kəmətim. çıxdırım. çıxdırış. saldırım. saldırış. altayma. altayım. altayıt. altayış. tənzil. tənqil. iskonta. təxfif

İNTİRİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirit. indiriş. endiriş. indirit. nizul

İNTİRİTLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indiritli. indirimli. indirişli. endirimli. endirişli. endiritli. düşürümlü. düşürüşlü. düşürütlü. düşrümlü. düşrüşlü. düşrütlü. əsgitimli. əsgitişli. əksitimli. əksitişli. azatımlı. azatışlı. kəmitili. kəmitməli. kəmitişli. kəmitimli. kəmətməli. kəmətişli. kəmətimli. altaymalı. altayımlı. altayıtlı. altayışlı. çıxdırımlı. çıxdırışlı. saldırımlı. saldırışlı. təxfifli. tənzilli. tənqilli. iskontalı

İNTİRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirmaq. acıqlatmaq. ititmək. cinnətmək. incitmək

İNTİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirmə. endirmə.
düşürmə. salma.
qondurma. nazil edmə

İNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirmək endirmək. ( # mindirmək. bindirmək).
indirmək. endirmək. kavamaq. qazmaq. qazımaq.
aşağlatmaq.
nə xanlar endirmiş qoca kərvan.
azaltmaq. ucuzlatmaq. düşürmək. düşrütmək. əsgitmək. əksitmək. kəmitmək. kəmətmək. çıxdırtmaq. saldırtmaq. altaytmaq. ucuzlatmaq. iskonta, tənzil, təxfif, tənqil edmək.
bu ölçünü endirin.
könül endirən başalır (ucalır), baş endirən basalır (basılır).
ona qarşı özüvü çox endimə.
endirilmədən ər olmaz, duzlanırsa, buz olmaz.
salmaq. çalmaq. çarpmaq. vurmaq. sallamaq.
yumrağın üzünə endirdi.
səpici (aşçı: dəriçi. dəbbağ). sevdiyi dəriyi yerdən yerə endirər.
yerdən göydən topar daşar endirildi.
yerlətmək. yerləşdirmək. qondurmaq.
obalar ovaya endilər.
ağları alları (qırmızıları) əşitləyib ayrı ayrı endirin.
bir yerə, duruma çıxartmaq, qalxıtmaq, düşürmək, yer aldırmaq, yedirmək.
sütlə endir, sümüklə çıxart.
sıraya endirmək.
bir yerdən, durumdan düşürmək, salmaq. mindirilmiş, yüklənmiş, qoşulmuş bir, neçə nərsəni, birbirindən ayırmaq, düşürmək.
on kişi işdən endirildi.
borcdan endirilmək: daha ödəvi nərsə qalmamaq.
arabanın matorun endirmişlər.
dondan endirmək: üzdən aparmaq.
gözdən endirmə məni.
içgi başına enməmiş hələ.
acılar üzgülər könlünə enmiş, eniqmiş.
birdən bastırmaq, saldırmaq.
gün batmadan, qorxunc olaylar endirildi.
yola çıxdıq, yağmır endiridi.
düşürmək. salmaq.
pozmaq. qırmaq. yıxmaq. xərablamaq. bu kəsəl, dincliyimi endirdi.
savaş, düzəltməz, endirir.
pəncərəni daşlayıb, camları endirdi.
qınamaq. ilişdirmək.
o hələ uşaqdır, deyişinə (deyişini) endirməyin.
engitmək. yengitmək. alçatmaq. yermək. oğmaq. oğutmaq. təhqirləmək.
siz məni endirirsiz.
sürmək. sürtmək. sulamaq. çulqamaq. qaplatmaq.
altın gümüş suyuna endirilmiş qablar.
aşındırmaq. öğrətmək.
onun dar qafasına, böylə sorular endirələməz.
utturmaq. utturtmaq. yutturmaq. yutturtmaq. yedirtmək. aldırtmaq. qəbullatmaq.
tam buyrularızı ona endirdik.
yenmək. yemək. sindirmək. sındırmaq. götürmək. qəbullamaq.
onun sözlərin endirəmmirəm.
indilik bunu endirin.
darıtmaq. sıxmaq. sıxışdırmaq. üzmək. qırmaq. çürütmək.
sevgi acısı sizi çox endirdi.
arığlatmaq. əritmək. incəltmək. zayıflətmək.
aclıq onu çox endirmiş.
bala bala endirib yoxa çıxacaq.
qazanmaq. əldə edmək.
asqı endirmək: midal qazanmaq.
endirməyin bilməyən, qaldırmağın nə bilir.
örtüyü, qapağı endirmək: bağlamaq. qapatmaq.
birin birinə endirmək, saldırmaq:
qatmaq. artırmaq. qarışdırmaq.
qonuq qonşunu birbirinə endirməyin.
uyutmaq. yatırmaq. tətbiq ettirmək.
boyanı parçaya endirməkdən sonra

İNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirmək. endirmək.
buqurmaq. ıldurmaq.
ağdıran kimdür, indirən kim.
boğmaq. buqurmaq. bükürmək. bükmək. qısdırmaq. alçaltmaq

İNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

indirmək. indəmək.
ünləmək. qığırmaq.
çağırmaq.
qonaqlığa indəmək.
ində: çağır

İNTİTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indidə. şimdilərdə. artıq. bir daxi. yenə. daxi. hələ.
yanğur indidə yağadı: yağmur hələ yağır.
mən indidə gəlirmə: mən yenə gəlirim

İNTİYƏTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indiyədək. hələ.
hələ gəlmiyib: indiyəcan gəlmiyib

İNTİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indiz. endiz. yendiz > hənuz.
(olumlu cümlədə). az öncə. daha indi. indicə. elə indi. taza yaza. yeni.
hənuz gəldim.
eşikdən hənuz dönmüşdü.
(olumsuz cümlədə). daha. hələ.
hənuz gəlmədi.
hənuz təprəşmədən

İNTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

indurmaq. qırışdırmaq

İP : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğirmə. irmə. təsmə.
köstək. işgil. bənd. bağ. sicim. bağlac. örsin. buxov.
qalın, sağlam (möhkəm) köstək, ip, bağ: çağan. (dəvə kimi böyükbaşlara).
ipik. iplik. aldırış. təvəccüh. diqqət.
bağ.
asma, e;dam yasası, yazası, cəzası.
çatı. çatu. qatma.
qaraçav. qaraçağ. qaraçov. qaraço.
qolun qolan.
yoğun, dayanıqlı ip: qaraçav.
;yalnızlıq;; iplə çəkilir,
;qoşalıq;; ipə düzülmür, iplə çəkirilir: tək olan günlər güc keçir, qoşalıqda da, yaşam iyi uzlaşmır, keçmir, sürülmür.
iki, neçə qat bükülmüş, eşinmiş qatma, ip: qantıl. qantın. qantam. qantama. qatma.
yoğun ip: qabal.
yoğun əğrilmiş ip: qabalıq.- mal qaranın bağlı olduğu ipə dolanaraq boğulması: qabadüşmək. qapadüşmək.
qoyunu qıssa bağla, qabadüşər.
ip, saç büklümü.
çiğ ip.
mal qaranın boynuna taxılan ip, qayış: cilov. ovsar. qıltar.
düzü ip: əriş. boy ip. çözü.
toxumada uzunlamasına boy ipləri: arış. əriş. köçgü > çözgü.
yer ölçmək üçün düğünlü ip: gəz ( < kər: kəs).
əğrilmiş ipliklərin taxıldığı çatal dəğnək: hörəkə. örəkə.
anasının ipini satmaq: qalmasın pislikləri düzənləməkli kişi.
ip bükmək: əğirmək.
ipə götürmək: ipə çəkmək: asmaq. e;dam edmək.
ipin ucn itirmək: şaşırmaq.
ip, saç büklümü.
toxumaçılıqda, əllə keçirilən atqı ipləri: geçgi. keçgi.
ipi sapı yox: ipsiz sapsız. ipə sapa gəlməyən. ipə sapa gəlməz: sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız.
(birinə) ip taxmaq: birinə icəşmək. birinin pisliyi üçün çalışmaq.
birinin ipini çəkmək: birini ölçülü olmağa gücləmək.
ertəsi gününü, öğləyə doğru, saatı iplə çəkirdim.
yazısın çıxacağın iplə çəkirdi. (yazı: hökm).
ip atlamaq: ipkeşdi oynamaq.
ip basan: sərsəm. abdal.
ipə çəkmək: dara çəkmək: asmaq.
ip qaçqını: asılacaqsı kişi.
ip yüküc: iplə dalında yük daşıyan yükçü.
ipdən qazıqdan qurtulmuş: qırıq kişi. hər çeşit yamanlıq qırıqlıq, yardılışdan keçmiş kimsə.
ipdən quşaq quşanmaq: yoxsul düşmək.
ipə çəkmək:
asaraq öldürmək.
basqı yapmaq.
ipə düzmək: nərsəni sıralamaq, sanatmaq.
ipə gedmək: ölümə gedmək.
ipə gələsicə:
asılaraq öləsən;qarqış, ilənmə sözü.
ipə gəlmək: asılaraq öldürülmək.
ipə götürmək: asılmasına yol açmaq.
ipə sapa gəlməyən: ipə sapa gəlməz: ipsiz sapsız. ipi sapı yox. sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız. (- ipə sapa gəlməz sözlər, duyulardan qutarmaz canım, bizə düşür yarım qəhbə, qonşuya bütüncə xanım.
ipə sapa gəlməz yarqılar: hökmlər, qəzavətlər. )
ipə un sərmək: savsaqlamaq. keçərsiz nədənlər önə sürüb, istənilən işdən qaçınmaq.
ipi çözmək: ilişik kəsmək. ilişgini qırmaq.
ipi çürük: qaypaq. güvənilməz.
ipi qırıq: güvənilməz.
ipi qırmaq: savuşub gedmək, qaçmaq.
ipi qoparmaq:
anlaşılmazlığı, düşmanlığa çevirmək, dönüştürmək.
ilgilərin kəsmək.
ipi sapı olmamaq: sana başa sığmamaq. hesab kitabsız olmaq.
ipin dartsan qırılar, boş tutarsan uçar.
ipi ələ almaq: yönətmək.
ipin ucun qaçırmaq: ölçüyü, düzüyü itirmək.
ipini qırmaq: azmaq. ələ ovuca sığmamaq.
ipini qoparan: başıboş qalan.
ipini sürümək: azar, bəla axdarmaq.
iplə çəkmək: dözümsüzcə bəkləmək.
yazısın çıxacağın iplə çəkirdi. (yazı: hökm).
ipləri başqası əlində olmaq: öz ərki, ixtiyarı olmamaq.
ipylə quyuya eniləməmək: güvənilməmək.
sorunu çoxu, ipin uzunu, dolaşır.
ip ip: iplik iplik: tel tel, tar tar. yol yol.
ipincə: çox incə. incəcik.
ip torba: bazarlıq torbası.- ip, iplik əğirmək: iplik çəkmək.
ip, sap biçimində olan: ipi, sapı andıran: ipsi. ipliksi.
arvadın ipi boş qalsa, çıxıb oturur başda.- bu ip, iş çətin qardaqlana. (qardaqlana: tutturula).
ip ucları verərək sezdirmə: çıtlatma. simgə, işarə, imrə, ima ilə anlatma.- ip ucu: iz.- ip ucun qıvırıb, düğmələmə ilə əldə edilən həlqə: ilmək. ilmik. həlqə.- ipdən ipliyə dək.
ipdən iplikdən: hər nədən.
qərqərə, ipi düzənli yığıb, açma üçündür.
qıyın (zülm.). ipi yoğunluğundan qırılar.
(qarqış sözü.).
toxun çözülməsin, ipin qırılsın (qarqış.). (tox: dərd.).
mal qarıya yük yükləməkdə işlənən iki yanına ip keçirilən aylaq, həlqə: qoçacıq. qoşacıq.- öğüdün qısası, ipin uzunu: sözün qısası, ipin uzunu.
toxuma ayqıtında iplərin yolun açan arac: qarqa. qarqı. qarqu.
oğru öz ipi ilə asılır: iti öldürənə sürüklətirlər.
ipə, sapa dönmək, devrilmək: sapsınmaq. ipsinmək. çox arıqlamaq, incəlmək.- ipə, sapa oxşatmaq, bənzətmək, yansıtmaq: ipsitmək. sapsıtmaq

İP : Arin Turkish Etimology Dictionary

ip. əyp. eyp.
şərit. qıyuv.
fikir. zehn. xatir. yad.
sayqı. güvən. e;tibar.
yular. cilov. yalav. dizim. dizmə. düzüm. dizi. rişdə. ərişdə. əriş.
ip ucu: yol başı. sərriştə.
qordon. sap. sınır.
yükləri qordonla: iplə.
qızıl qordonlu saat.
cicim. sicim. hörülmüş qartma. örük. urqan. quruq. sırıq. şərit. əğirik.
dartıq. bağ. hörkən. sarqı. əriş. ərişdə. rişdə.
hörmə. örmə. əriş. kiriş. örgən. yular. örkən. çilvir. qənəf. bağ.
iplər. örmələr. urkanlar.
ip qırmaq: kələk kəsmək. bərk etgiləmək.
soyuq kələyim kəsdi.
ipi qırıq: ütük. sırtık sürtük. hiz. iti.
örək. örkən. hörkən. qətim. qatım. sap. tel. tar. dar. sim. sap. əriş. ərsiman. ərisman. risman. boyluq. bağır (v < > ğ ) bavur. arğamçı. örgən.
yorqan ipi: örkən.
yip. yep. eyi. iyi. yaxcı. münasib. yoluna.
bacarıq. məharət.
ipdən qazıqdan qurtulmuş: öldürülməli. e;dama müstəhəq.
ipi qırıq: qırıq. tolandırıcı. dolandırıcı. aldatıb soyğunçuluq edən. aşırıcı. namussuz. şərəfsiz.
çoxları dolandırıcıya yem (mal) olur.
yun, ip kələpi: çolaq. yumaq. yumalaq. bükük.
ip iti: ip iti: qıs qıvraq. sıxıq bərk. bərk bərkinə. bək bəkinə. kip kipinə.
ipdən quşaq quşanmaq: çox yarıq, yoxsul yaşamaq.
ipə sapa gəlmiyən: qancıq. qıncıq. qınıq. qırıq. qılıqsız.
ışıq, ləmpə, bayrağı göyə qaldıran incə uzun ip: savla.
qalın ip: incə sicim. qınav. qənəb. qənəf. ( < qın: örtük).
ip ucu vermək: yol göstərmək.
ipə çəkmək: səlb edmək. qaplamaq.
ipdən quşaq: son çəkdə yoxsul.
birinin ipi ilə quyuya enmək: güvənmək.
ipdən qazıqdan qurtulmuş: çoxlu yazıqlar qırqınlar törətmiş kimsə.
ilməkli ip: kəmənd.
ipsiz sapsız: ilişgisiz. rabitəsiz. münasibətsiz.
ipi sapı yox: ələ gəlir, ələ keçir, tutulaca nərsə dəğil.
ipini qırmış: ipi qırıq: qırıq. azğın.
ip nərdivan: urçın. örçin.
qalın ip: urqan. örkən.
ottan örülən ip: qırmıq.
ipə sapa gəlməz: yorunmaz. müti; olunmaz.
ip örmək aracı: uçqur. ilgiç

İPAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətir

İPBILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipbılığ.təkbaşına. yalnız. heç nəyi ilmayan

İPCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipcik. sapcıq

İPÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağçı. sapçı. qatmaçı. qeytançı.
bağçı. sapçı. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər.
asan. dara çəkən. darlayan. darçı. e’dam edən. cəllad.
sapçı. incik. incə. dəqiq. diqqətli

İPÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapçılıq. incəlik. incilik. sapçılıq. ipçilik. dəqiqlik. tetiklik. didlik. tizlik. tiziklik. dikizlik. tikitlik. dikitlik. didiklik. didəklik. tıkıdlıq. tıxızlıq. itilik. titizlik. təniklik. darıqlıq. özənlik. acıqlıq. arıqlıq. arcıqlıq. arqıqlıq. inciklik. qırıqlıq. naziklik. sarğaqlıq. möhtatlıq. ehtiyatkarlıq. duyarlıq. duyarlılıq. oyanıqlıq. sezqiçlik. həssasiyət. həssasiyyət

İPÇİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağ boğazı

İPƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yipələnmək əpəllənmək yəpələnmək. yaparınmaq. yaprınmaq. yapalınmaq. əsimlənmək. nəsimlənmək

İPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipək.
gözəl. dilmə. diləm. yumşaq.
ipək qurdu: yarğa.
ipək qurcuğu: ipək qurdu.
parlaq, yarlaq, əsnək, yumşaq incə tel.
ipək kimi:
çox parlaq, yarlaq, yumşaq, əsnək.
çox gözəl, iyi qılıqlı.- işlənməmiş, çiğ, xam ipək, bundan toxunmuş incə toxunma: bürümcük. bürüncük.
işlənməmiş, çiğ, xam ipək, bundan toxunmuş incə toxunma: bürümcük. bürüncük.
ipək böcəklərinin ilk yuxuya dalması: qarınca yuxusu.
ipək qozası: barama. kavqalı.
ipək qurdu: gecə. böcəyi

İPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipək.
darıy.
çiy darıy: suni ipək.
ipək böcəği: çillə qurt.
bir tür ipək: çillə.
ipək böcəği qozası: qıppa.
yıpraq. ağı. qumaş.
ipək aralaş: yarı ipəklə qarışıq. qarışmaq. ortalıq. iştiraq. doğru yola.
ipək böcəyinin qararub qırılma kəsəli: qara daban

İPİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

alızlamaq. sozalamaq. az ışıqla yanmaq