Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

İPRİM İPRİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipək ipək: iprim iprim telli yarım

İPRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürdürmək için yoğurt ilə süt qarışdırılaraq verilən ilac

İPSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipliksi.
tor. tel tel, tar tar olan, tozumsu nərsə. sayın çalınan. sayın çalan.
ip, sap biçimində olan. ipi, sapı andıran. ipliyə yansı, oxşar

İPSİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağlardan oluşan buzdan köprülər

İPSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapsınmaq. ipə, sapa dönmək, devrilmək. çox arıqlamaq, incəlmək

İPSİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapsıtmaq. ipə, sapa oxşatmaq, bənzətmək, yansıtmaq

İPSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aştaq. sərsəri. avara. səfil. qopuq.
əypsiz. bağımız. sayqısız. gülxan bəyi. çapğın. hər ilişgidən özgür

İPSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipi qırıq. ipi çürük. sorumsuz. güvənilməz. başıboş. qaypaq. sərsəri.
ipiksiz. diqqətsiz. təvəccühsüz.
ipsiz quyuya enmək: görgütsüz, tədbirsiz işə girişmək.
ipsiz sapsız: ipə sapa gəlməyən: ipə sapa gəlməz: ipi sapı yox sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız.
qırıq. yüyənsiz.
ipsiz sapsız qonuşan: möhməlçi. saçmalayan.
ipsiz sapsız: ipə sapa gəlməyən: ipə sapa gəlməz: ipi sapı yox: sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız.
ipə sapa gəlməz sözlər, duyulardan qutarmaz canım, bizə düşür yarım qəhbə, qonşuya bütüncə xanım.
ipə sapa gəlməz yarqılar: hökmlər, qəzavətlər

İPTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipdaş. dos. yoldaş. jubay. yanyoldaş

İPTƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipdənmək. iplənmək. {lən: dən:
varlığı, iyəliyi götərir: ovlaq: yığılan yer. bolaq: varlı, bollu yer.
suvlaq: suyu bol olan.
# qaldırıcı, nəfy edici ək.
kovlaq: qabığın atmaq}. saplanmaq. sapaqlanmaq. ipdən, ipliyindən, sapından olmaq. tel tel olmaq. çözülmək. açılmaq. dağılmaq

İPTƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoldaş

İPUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

sərrişdə.
bahana.
ipucu tapdı ilişdirdi

İPUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurcaq. bahana.
ilkin iz, bilgi, dəlil.
əlimizdə olan ipucu yalınz adıdır.
qaranıq. qaran.
ipucun bulmaq: yolun tapmaq.
ipucu vermək: açıq edmək.
ölümlüyə qanıqsayamayan, yaşamın ipucun tutabilməz. (qanıqsayamayan: qəbul edəməyən)

İQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğ. igi.
yun pambıq çevirib əğirmək üçün çəlik çivi. oxluq.
xəstəlik. qəm. kəmkə. kefsizlik. toqa. mun. iç ağırlığı. hıçqırıq. hıq. qışqırıq.
araba iği: araba oxu.
sapan iği: sapan oxu.
iği daşı: dəğirmənin alt daşı.
ıqıl. nıq nıq. sıxıntı altında olaraq çıxarılan səs.
ıq ıq yapmaq: nıqqıldamaq.
yiğ. yiq. kəsəl
iqli tutruğu yiğ bulur: kəsəl vəsiyyəti yey (qutlu. yaxcı) olur.
dəğmə türlük iğ iğlədi: hər cürə xəstəlik tutdtu.
ox. mehvər.
dəğirman iği. çarxların iği.
ağrı. dərd.
incəağrı. vərəm. sill. tümüzə. çərxə bağlı, dəğirmən (döğürmən, dövürmən. fırlanan) oxu, mili. ir. yiq. yekə. iriciq. iyi. xoş. dadlı. bal kimi. ağrı. xəstəlik.
iq. iğ ( ğ < > y ) iy. iğdə. çəlik. dük. çilək. çiqlək ( < çiq. çuq. tuq). iy. iğdə. dük.
xəstəlik.
iq (iğdə) kimi toxumaq: çox gedib gəlmək. çulxalar kimi tez tez ipliyi qərqərələrə sərdikləri kimi.
bu gün axşamacan iğdə toxudum.
baş iq: baş iy: qoca. ər

İQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğ. iğdə.
çərxə bağlı dəmir dəğirman oxu, mili.
araba, daşqa oxların təkərə tutturmaq üçün taxılan gül çivi ( başı enli mıx).
hörəkə. örəkə. çökək. dük.
iğdə də var, çərxdə: ikisində də suç var.
yün əğirməkdə işlənən ağac başlı iğ, iğdə: kirman.
yün əğirməkdə işlənən ağac başlı iğ, iğdə: kirman.
iğ, iğdə biçimli: əğsi. iğsi

İQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğ. urçuq. kirman

İQALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğallı. boran. çapqın. sırğıllı yel. barımaq. soyuq hava

İQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iqən. yıxan. yıxıcı. devirən

İQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğar. qiymətli. ağır

İQÇİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çox xəstə

İQÇİLQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğçilkə. iğlik. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iqləş. xəsdə. aruq. sağ olmayan.
aruq ər.
aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi

İQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikə. iğə.
turpi. durpi. qoğara.
iyə. idi. iyi. isə. sahab. malik

İQƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğəcən. əğəcən. iyəcən. yiyəcən. yerbasar. birinin yerin tutan. ardıl. canişin. xəlifə

İQƏCƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğəcənlik. əğəcənlik. iyəcənlik. yiyəcənlik. xəlifəlik. xələfiyyət.
yerbasarlıq. ardıllıq. canişinlik.
sınırlıq. qələmrov

İQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikəl. ikgəl. ikgül. ikgil. qoşac. qoşal. qoşgül. qoşgil.
iki ocaqlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə.
bölünmüş hər nəyin iki tikəsi, iki səhmi.
islamda sovğadan təkgəl dişiyə, ikgəl ərkəyə düşər