Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
İQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iqələmək. iyələmək. iyə durmaq. sahib çıxmaq

İQƏLƏMİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikələmiz. ikmiz

İQƏLƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikələsi. ikisidə

İQƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkəmə. bir çeşit saz qopuz kimi çalınan bir çalqı•

İQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

igəmək. ikəmək.
əğələmək.
qıcırdatmaq.
o pıçaq ikədi.
inat edmək. sıxıb sıxışdırmaq.
o ona igədi.
didəmək. didmək. dartmaq.
iki qatlamaq

İQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

{igən. ikən.}
iyən. malik. sahib.
qaz qopsa, ördək gölü igənür: qaz gedsə, ördək gölü iyələnür.
sırada. arada. əsnada. gəldiyim sırada asladım.
aya. görəsən. əcəba.
gəlirmi ikən.
yırkən. irkin. irkən. olmağı, üz verməyi göstərən birək

İQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

igən. ikən. gen. iri ( < ir: çox. böyük). çox. bərk. artıq. (iyən. iğəndə. iqəndə. iğin). böyük.
atama and içirəm, tanrıdan ürəyə iğən yaxın yox kimi.
atam bir gün iğən qaxındı mənə.
söz içində nəsnə (nəmənə) demişsəm ona \\ əlin ayağın qıssa tut, özüvü iğən qınama.
gündən gün igən: gündən günə.
hər kəsin bir iğən yaxını var.
igən qazma quyuyu ayrığ (özgə) içün \\ ki axir sən yatırsan içində bir gün.
igən uzattı, igən sürdü, iş başa çatmadı.
igəndə (artıq. artıq daha) keflidi.
iğən aclıq iğən susazlıq inamdan edər.
iğən aclıq ola. artar savaş \\ el xarab ola dəli oynaya (oynada) baş.
iğən az: çox az.
iğən dadlı udular.
iğən acı atılar (çox acı olma atılarsan. çox şirin olma utularsan).
iğən damlı \\ iğən qarlı.
iğən dilli: çox dilli.
iğən görüşlü, duyqulu, varlı kişidi.
iğən qapıp.
iğən əlsiz.
iğən yaramaz, iğən kötü: çox pis.
iğən qıt: az tapılan.
iğən ox kimi yüksək uçma qəfil, ki topraqdır sənə sonuncu tutraq.
iğən yaxcı: çox yaxcı.
iğən yavlaq ağladı zarıldadı, əsirgəyip verdik.
iğən zülümkar adam.
iğən çirkin.
iğən uca.
iğən açı.
iğən az, utanc olmaz.
iğəndə ğışıq (eşq) tapan başın itirər.
iğin gürbüz.
iğin qayğı.
qaradan iğən tüt qara yokdur.
nə iğən ac, nə iğən tox.
nə iğən yumuşaq ol basılasın, nə iğən yavuz ki asılasın.
tanrının gücü iğən uludu.
turşluğ çox olsa iğən acımtıraq olur.
yumşaq olsan, düşman igən (tez) qırar \\ qaqığan isən. xalq səndən doyar.
igən anlamaz: çox.
iğən dahı. indidən belə.
ikən. əkən. olanda. olağan. olğunda. əkənin: olduğun

İQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikən. (ək). (; idi. imiş. isə. ikən;) (< imək) yadımçı fe;l kimi işlənirlər. sırada. əsnada. çağda. zamanda

İQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikən.
dən.
sağ ikən: savluqdan

İQƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

igənmək. iyənmək. iyələnmək. malik olmaq

İQƏQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iqəkü. ikəkü. ikisi belə

İQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikər. yəhər

İQƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

igəşmək. əğələmək. tıraşlamaq. yontmaq. kəsmək. yonmaq. çaldırmaq.
daşdan heykəl çaldırdım

İQƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikəşmək. igəşmək. (1 < ək. 1 < iki ).
əkişmək. arxa olmaq. güvənmək.
birbirizə ikəşin.
ikəşən ellər sarsılmaz.
icəşmək. çarpışmaq. ısırışmaq. boğuşmaq.
iki boğra igəşdi: tutuşdu.
əğələmək. yontmaq. kəsmək. tıraşlamaq. savaşmaq.
ikisi birgə əgişdi.
əkəşmək. quduruşmaq.
iki öküz ikəşür, otra milçək yencilir

İQƏVLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikəvlə. ikəvlən. ikisidə. ikisi belə

İQƏVLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikəvlən. ikəvlə. ikisidə. ikisi belə

İQƏVNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikəvnə. ikəkəvkə. ikimizə. ikisinə

İQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıqtamaq. sığtamaq. sıxınmaq. qısınmaq

İQIRT : Arin Turkish Etimology Dictionary

xeyli. çox. eqirt

İQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sayıda iki. ikki.
bax > iyi.
bir iki: az olurkən, bəlirsiz sayını göstərir.
bir iki quş vurdular.
bir iki kərə gəldim. ikidə birdə: pək sıx. çoxluğu göstərir.
ikidə birdə nə gəlib gedirsən.
ikidə bir: ikidə birdə: bərk sıx. hər vax.
iki gündə bir: gün aşırı.
iki başqa cinsdən doğan heyvan: azman. mələz.
ig. igi. yun pambıq çevirib əğirmək üçün çəlik çivi. oxluq.
araba iği: araba oxu.
sapan iği: sapan oxu.
iği daşı: dəğirmənin alt daşı.
iki üzlüklə: sınğcə. sinğcə. münafiqyana.
ikixana: iki evli. iki üzlü.
iki qat: {
müzaəf.
bu gün dündən iki qat sıcaq.
bükülmüş. qatlanmış.
qocalığdan iki qat olmuş.
yorqunluqdan iki qat oldum}.
iki rəgəli cocuq: çalış.
iki ara:
ara. sürə. möhlət. müddət.
yaşam. ömür.
iki yıyırma: qırx.
iki açılqan eşik: iki qanatlı qapı.
iki sozuğlu işqoq: qoşaq lüləlu av tüfəği.
ikili bolmaq: quşqulanmaq. qarar vərəməmək.
ikidə bir. gün alıs. gün ara. gün aşırı. gün aşa.
ikilab. dübarə.
ikilədin: ikiləyin.
ikinci kərə.
ondan sonra.
ikilədin söylədi ikiləyin baxdı gördü.
ikiləniş. uymaq. uylanış. düşünüş.
ikili. quşqulu.
ikili olmaq: tumuqmaq. duraqsamaq. quşqulanmaq. quşqulanış.
ikiləyin: cüt qat ikiləyin qonxlayıb.
ikinc. ikinci.
ikin ikin. iki iki. ikişər ikişər.
ikinsi. ötəki. ikincisi

İQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki.
ikisin bir qazanda qoysalar, qaynamazlar: aralarında böyük uyuşmazlıq olanlar.
ikidə birdə: ikidə bir.
ikidə bir: sıx sıx.
iki yaxası birbirinə gəlməmək: keçim sıxıntısı çəkmək.
iki ucu poxlu dəğənək: çözümü zor iş.
iki tuğlu: bəylər bəyi.
iki sözü bir araya gətirəməmək: iyi, düzgün, açıq qonuşamamaq.
iki söz bir bazar: işi uzatmadan.
iki səksən uzatmaq: güclü vuruqla (vurmaqla) yerə sərmək.
iki səksən uzanmaq: güclü vuruqla (vurmaqla), boylu boyunca yerə sərilmək.
iki paralıq: dəğərsiz.
iki gözüm: oxşama sözü.
iki gözüm iki çeşmə: ağır ağlama, üzüntü.
iki könül bir olursa, samanlıq seyran olur: sevgilər üçün, güc qoşul önəm daşımaz.
iki keçəli: qarşılıqlı olaraq iki yanlı.
iki əli yanına gəlmək: ölmək.
iki əli yaxasında olmaq: ətəkləyib buraxmamaq.
iki əli qanda olsa: hər nə olursa olsun.
iki əli böğründə (qoltuğunda) qalmaq:
iki əl bir baş üçün: kişinin olanı özü üçün yaranmışdır.
iki dişdən çıxmaq: söylənmək. ağızdan çıxmaq.
iki dilli: münafiq.
iki qoşlu: dörd kürəkli qayıq.- iki büklüm:
iki qat.
qozbel. kambır.
beli bükük.
iki gizili: iki məchullu dəngləm (maadilə).
iki başdan: iki yandan, ucdan.
iki başlı tutmaq: çox ölçülü davranmaq.
iki başlı: iki yanlı, uclu.
ikincil: ikinci bölüm.
ikincilik: ikinci olma olma durumu.
iki baş: öncə sonra. əvvəl axər.
iki arslan bir dəriyə sığmaz.
iki arada qalmaq: bir yanlı olamamaq.
iki analı quzu: iki yandan qorunan, asılanan, faydalanan.
ikidə birdə: hər dən.
ürək coşsa, göz yaşar, baş ikisə, xoş yaşar (özgə işlərinə qarışmasa).
iki yaşlı keçi: təkə. ərkeçi. örkeç. öğkeç. örəş. öğəş. ərkəc. ərkeç.
bir dediyini iki edməmək: istəyin, elə həmən yerinə gətirmək.
iki ürəkli olmaq: duraqsamaq. durumsamaq. quşqunmaq.
iki iki: ikişər.
iki ildə bir: il aşırı.
iki qanlılıq, soyluluq: qarışıq qanlılıq. aşınlıq. iki cinsdən olmaq. azmaq. azmanlıq. əkdəşlik. qırıqlıq. qırıltı. qırmalıq. mələzlik.
iki üzlü: münafiq.
mallar içində, ikinci dərəcədə olan: altqat. altqat.
iki başlı ox: yasıc.
iki yaşındaki, at dəvə balası: taylaq. tay.
ikisi dörddən ağırsa, altısı lap ağır olar.
iki ağızlı balta: dalqabaq balta. iki üzlü. yaltaq. yalağçı. yantaq. çaldağ. çandağ. çapaz. qaçaz. söz daşıyan. arapozan. arapozac. arapozucu. dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). münafiq.
iki üzlü iki ağızlı balta. dalqabaq balta. dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). münafiq.
iki ayaqlı basnac, nərdüvan: qanatlı. çatal.- iki haça, iki daban üzrə atılan, qoyulan atqı, atı, ağac: qarqa.
iki üç kişilik otracaq, mobl: kərəvrə. kərəvrə. kərəvər. kanapə. salon.
iki işi birdən yapmaq: həm ziyarət, həm ticarrət. həm gedir həm çəkir. həm yanır, həm yaxır: iş içində iş görmək.
iki kötü, yaramazın bir birinynən tutuşması, yaxalaşması: it dişi, domuz dərisi.- iki qolu əninə açmaq: qatman. qulaç. qolaç.
iki təkərləkli arac: çaşqa. qaşqa. daşqa.
nərsəni iki qatlamaq. bükmək: qaşlamaq. qaçlamaq.
iki könül bir olsa, tez tapar, dalda yeri.
iki nərsənin arası: kantıq. çantıq. kəntik.
iki omuzun, çiğnin ortası: qanqala. kanqala. çanqala.
iki paralıq: ikilik.
iki qat: qat qat. muzaəf. müzaəf.- iki qılplı küzə: qaba qulaq. qobalaq. qopalaq.
iki qutblu: iki uclu. çataç. baykolar.
iki təkərli daşqa: qaçqa. qaşqa. qoçqa. qoşqa.- iki uclu, neçə uclu söz, yanıt, davranış: altından qaçıla bilən yol. kəsnitsiz. kəsiniksiz. kəsərlik daşımayan. qaypaq. qaçamaqlı. qərarsız.- iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə: ikəl. ikgəl. ikgül. ikgil. qoşac. qoşal. qoşgül. qoşgil.- iki tikəni birbirinə tutturan tikə: qapsın. qapsun. tutsun. çıtçıt.
iki üç kişilik, yassı oturacaq: qanat. qonat. kanapə. sofa.- ikidə birdə: ikidə bir.
ikisində də suç var: iğdə də var, çərxdə

İQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki.
iki tirəli kimsə: yatuq

İQİBATMANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikibatmanlıq ölçək: qabaq

İQİCANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikicanlı. gəbə. yüklü. aylı. hamilə

İQİCANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikicanlı. qarınlı. yüklü. hamilə