Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QABIRCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırğa. bağırqa. bağurqa. kovurğa. qutu. cəbə. yeşik.
qabqırcaq. sandıq. tabut. ükək.
qatı. sərt.
cə;bə < cım + bə. cumbə. kumbə. komba. qabırqa: qutu. bəsdə. qısqın

QABIRCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapırcaq. qapız.
tabut.
taxıl qabığı

QABIRCAQLANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

suyun üzərinin donması. qarın buz tutup sərtləşməsi. qatılaşma. ertləşmə

QABIRCAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapırçaqlanmaq. qavrılmaq. yanmaq. kömürləşmək.
qırcın qabırcaqlanqandı: əkmək yanmış, kömürləşmiş, küykərmiş.
gündə qabırcaqlan: günəştə yanmaq

QABIRCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürmə qabırcıq yaşıq, yeşik: kəşov < çəkəv

QABIRQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırğa. qaburqa. abırqa. yapırqa.
( < qab) abırqa. örtən. yanlayan. ( < kov. qab) qapırğa. qabırçaq. qabırcaq. kovurğa. bağırqa. bağurqa. cə;bə. cumba. komba. kümbə. bəsdə. qısqın. duvar. tivar. sapıtqa qutu. qabırqa:yan. təjəf. eniş. bayır. meyil. yamaç.
( < kov). qab qabqova: dolça. qovaça: pamıq. qov: ilan dərisi. qovaq: kovül. qovalç: kof. içi boş. oyuq kof: qovalç. içi boş. oyuq.
duvar. evin duvarı.
oyaku. böğür.
köks gəmiklərinin hər biri.
arığlığdan qabırqaları çıxmış.
bu gəmiklərin qurduğu biçim, şəkil.
qaburqa dolması: quzu qaburqasının düğü, kişmiş, fıstıqla dolması.
gəmi, qayığı, omurqa üzərinə mindirməyə yarayan, qabırqa biçimində olan ağaclar.
cə;bə < cım + bə. cumbə. kumbə. komba. qutu. bəsdə. qabırcaq. qısqın.- qabırqa gəmiyi: əgü. əgü.- qabırqa saqat: duvar saati.
qabırqa ağrıv: zatiriyyə.
qabırqası yaraşqan: dadlı dilli. yumuşaq xuylu.- qabırqaya geyiz vurmaq: duvara qalı qaplamaq.
qabırqa qonuş: bitişik qomşu.
qabırqa saqat: duvar saati.
qabırqasından yarıq vurmaq: yoxsul olmaq. fəqirləşmək.
dağ yamacı

QABIRQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapurqa. qapurqa.
çəkmə (pilov). ətlə, qoxulu otlarla (ədviyəcatla) pişirilən düğü, bulqur.
nərsənin örtüyün, çatısın tutmağa yarayan gərəç, çarçıva.
qabırqanın alt bölümü: boş böğrək. gəğrək. gəvrək (< kav. kəv).
qabırqa altı: döş

QABIRQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırmat. çox cılız, düşük, zayıf olan.
bu qabırqata bax

QABIRLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırsaq. soyulmuş. qabığlanmış. açılmış

QABIRMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırqat. çox cılız, düşük, zayıf olan.
bu qabırqata bax

QABIRSAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırlaq. soyulmuş. qabığlanmış. açılmış

QABIRTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırdamaq. ğabırdamaq. ğabır ğubır edmək. düşnüksüz söz aytmaq

QABIRTANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabırdanmaq. talbımaq. istətişmək. tələb edmək. ibram edmək

QABISLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şişirmək. tə’rifləmək

QABIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəbiş

QABIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəbiş.
gombul. yekə heyvan olan camış.
qavuş. qavuşma. birləşmə. toplanma.
ukış. tanış. qablat. qabiliyyət

QABIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapış. qapıc. gəbiş. gəvə. gəbə. qalı. qalıq. qalınğ. fərş

QABIŞIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabıqlanmaq. qabıq qabıq olmaq. qabığı çatlamaq

QABIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapışmaq.
susmaq. səsi kəsilmək.
ölmək. can vermək.
somurtmaq

QABIŞTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəbiştay. qapıştay. qapıctay. qalıtay. qalıqtay. qalınğtay. fərşlik. fərş kimi

QABIŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabışdırmaq. qapışdırmaq.
durdurmaq. yavaşlatmaq. susturmaq. işləməz duruma gətirmək.
yıxmaq. əzmək. devirmək

QABİTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavidən (fars) < kavmaq. kavlamaq. kovlamaq. qazmaq. açmaq

QABIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapız. boğaz. dar keçit

QABIZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qab. kav).
qabıq. dəri. üstlük. üzlük. örtük.
qaşaq. qazaq. kəpək. boş. yava. qabıqlıq. zibil

QABQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözaltı. ixtiyar. möhür. damqa. işarət. arma. amblem.
qabqa savut: damqa aracı.
qabqa yığmaq: dənətim altına tutmaq. gözaltına almaq