Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QABQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqqa. tomurcuq

QABQAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər nəyin geni, ənlisi. taxda ayaqqab.
taxun. takunya. takunay. təxdədən yonulmuş, lastik, gönlə ayağa tutdurulan, hamamda, palçıqlı yerlərdə geyilən ayaqabbı.
qapışqa. tapışqa. dabanı alçaq ayaq altı başmağı

QABQABALLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıbdan qlıba soxulmaq, girmək. sürəkli don dəğişmək

QABQACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanaq çömlək. qabqaşıq. qazan ayaq

QABQACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qap. qab

QABQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğmək. önğmək. irəli sürmək. ilərtmək. tə’rifləmək. sitayiş edmək

QABQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraymış. qaramış

QABQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəbərmək. qapanmaq. bağlanmaq. ölmək

QABQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablamaq. qaba qoymaq

QABQAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanaq çömlək. qabqacaq

QABQAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzənə, nizama girmək.
yerləşmək. sığmaq. oturuşmaq

QABQAŞTIRILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iş könültay qabqaştırıldı: iş istənildiği kimi yoluna qonuldu

QABQAŞTIRMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

nizam vermə. yoluna qoyma. düzmə. yerli yerinə qoyma.
iskan edmə

QABQAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkləşdirmək. əğləşdirmək. əyləşdirmək. yerləşdirmək. yerlətmək. yatırtmaq. yergətmək. oturutmaq. otruşutmaq. oturtmaq. barındırmaq. abandırmaq. sığındırmaq. sığdırtmaq. qorcalatmaq. saxlatmaq. iqamət, sikunət vermək.
düzənlətmək. yoluna qoymaq. çəki düzən vermək. idarə edmək. yerli yerinə qoymaq. tənzim edmək.
yerləşdirmək. sığdırtmaq. oturtmaq.
gücləri qabqaştırma: quvvətləri düzəmləmə

QABQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağma. çalıntı. qapan. tuzaq.- qabqın qazan edmək: çaldıqlarını yiyərək yaşamaq.
qabqınqa barmaq: yağmaçılığa çıxmaq

QABQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabsındıran. küpəpartladan. gəlingülü. gəlincik çiçəyi. gəlinəli. gəlinalı. gəlinciğəri. küpqıran. qızalaq. gülgülü. gülgülüm. gəlinalı. gəlincək. alala. lala. lalə

QABL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kabl. kabıl. (qabıl < qab).
yoğun ip.
yaltıq. üstü örtülü yoğun tel, sim.
tilfun yaltıqı: kablı.
telgiraf yaltıqı: kablı.pilastik lülə ki, içində çoxlu simlər olur

QABLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< qapıla. yabıla. yapıla). köy. böyük dağ köylərinin məhəllələri

QABLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabal. kavla. kaval. dəngəsiz. budala. dəli. qudurman. quduman. kirik. girik. qırıq. qıtıq. düşgün. alqın. çıldırmış. çılqın. çaldırılmış. çalqın. qafası qantaq, qançaq.
butə. əttarların daşdan olan kiçik həvəyi.
qalıb. qalba. qabal. rəsm. rəsim.
qalıb. qalba. qabal. damğa. möhür

QABLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablaş. şəkil. form

QABLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavlaq. boş. yalan. köksüz. əssasız

QABLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplaq.
kabilə (fars) < qab. dibək. mağaşar döğməyə yarar qab.
zamin.
baş açıq.
kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. köğül. kövül.gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı).
börk çeşitləridən.
sarqı. əmmamə.
yama. yamaq. vəslə. pinə.
əsgiyən baltanın ağzına vurulan dəmir, çəlik parçası

QABLAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablaqlı parça: naxışlı

QABLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplam. paltar. geyim

QABLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplama.
çərqət. örtük. mələfə. (rukeş) balış qablama.
cəviz qablama təxdə.
aşıc. aşac. qablama bitgi: peyvət.
yanyönü çəpəçevrəni tutmuş hər bir nərsə