Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalba. qabal. qaba. qalaba. qalıq. qalaq. qaqal. qalın. yoğun. yoğan. enli. enil. gur. gurul. gür. gürül. güclü. qocur. sağlam. böyük. böyküt. acıq. iti. sərt. ətli. şişik. dolu. doluq. dolqun. çaplı. çapıl. iri.
sonsuz. ölməz. əbədi. əbədiyyət

QALABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalaba. qarava. qarvalaq. qarvaki. uzun boyunlu, qulpsuz tüng, parç.
qalba. qabal. qalab. qaba. qalıq. qalaq. qaqal. qalın. yoğun. yoğan. enli. enil. gur. gurul. gür. gürül. güclü. qocur. sağlam. böyük. böyküt. acıq. iti. sərt. ətli. şişik. dolu. doluq. dolqun. çaplı. çapıl. iri

QALABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabalıq. ( < qalaq < qal). çoxluq. tünlük. bolluq.
qalama. bir biri üstünə qalanmış, qalmış durum. yığılma, çoxluq, qalabalıq, qapalıq durumu. çox. lap çox.
qalğala. qarışıq. qalıq, töküntünün olan şuluqluq.
evin qalabağın topla.
çözülməmiş, yerinə qoyulmamış, aralığda qalıb, sorum, əngəl kimi dikələn nərsə. çətinlik. işgil. müşgül.
toplum qalabası: içtimai sorum.
çox pıtlaq, üstüstə geyimli olan, şuluq görümlü nərsə.
qalaba qoyun: uzun tüklü qoyun.
metatez qapala < qab. qap. qablamaq. ( a < > ə. qələbə). qapma, qopma durumu. üstünlük. çaldırı.
ulu. sayqıdəğər.
sayıca çox. qalabalıq. bolluq

QALABAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalabaçı. çalçağıran. hayküyçü. vəlvələçi

QALABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qab. qal).
qabalaq. keçə börk. tac. həsirdən toxunmuş şapqa.
yuvarlaq, iri, yekə yapraqlı bir bitgi ki su qıyısında yetişir. şişik, topar, qalaq biçimində olan hər bir nərsə.
qunu. qonu. quni. ( < qon). qoynu, quynu, quyu, dərin, dibi dar, deşik, başı gen qab. qıf.
çınar ağacı

QALABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabağ.
çinar.
nilufər.
qaltağı. qaltav. qaltava.
böyük görəvlilərin, rəsmilərin geydikləri, gözəl, uzun, gənə bol üst geyimi.
çox iri, qocaman

QALABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{
( < qab. qop. kop). qopalabıq: qopalalıq. qopluq. metatez < > qabalalıq.
< qal. qalamaq. qala. qalaq. qalğab. qalbaq.)
qabalıq. basqı.
panik. dalaş. qırqın. vəhşət. qarışıq.
şuluqluq. tünlük. bir biri üsdə qalanmaq.
baytaq. bolluq. çoxluq. köptük.
qarabalıq. tıqınış. saltaq. yığın. millət.
soxuluş. şuluğluq. cəmiyyət. sürən. izdiham.
sıxış. sığış. yığın. tıxlıc.
alay. yığın. izdiham. yığın. yığınlıq. şuluqluq. sarmaşlıq. tirqəş. tirkəş. yığındı. toplanmış. izdiham.
bu yığıntı nədir.
təlaş. vəlvələ. qılan. gürültü. patırtı.
tirqəş. tirkəş. şuluğluq. qüclük.
bir yığınlıq gördüm.- çox qalabalıq yer: arı qoğanı

QALABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alay. qalay. çoxluq.
balıq.
qarabalıq. qaraqurum. sıx. sıxışıq. tünlük.
olduqca qalabalıq: gəriyindən çox. it sürüsü dək

QALABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaqalbalıq. qalabalıq. qalaboluq.
qıncaqınc. hıncahınc. dopdolu.
toplama. topluluq. alay. çoxluq. cəm. ğovğa. mə;rəkə.
gürültülük. gurultuluq.
qapsıq. tıxıc. qıncaqınc. kipəkip. tünlük. şuluxluğ.- ağız qalabağı: gərəksiz, boş söz.
çox şənli, qalabalıq yer: düğün evi kimi.
ağzı qalabalığ: şarlatan. artıq, tutarsız qonuşan.
çox qalabalıq yer: arı kovanı: arı kəndiri.
söz qalabalığı: söz tünlüyü. qalo məqal.
qiyamət kimi qalabalıq: aşma aşırım. qiyam içində qiyamət. həşr əndər həşr

QALABALLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tünləşmək. tünlük olmaq. şuluxlaşmaq. ğovğalaşmaq. mə;rəkə qurulmaq

QALABAŞMAĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qala: qadın, qız + başmaq). qadın başmağı

QALABAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

tutsaq. zindani

QALABATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalamata. qalaqata. qalaqaba. qalamar. hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü

QALABƏQÇİSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qala bəkçisi. urbəyi. qlaban

QALABƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağa köçən elin, kəddə qalan nərsələri güdən gözətci

QALABƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qala gözətçisi. qala saxlavı. güdüval

QALABLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalavlamaq. qalvalamaq. qalıblamaq. qalbalamaq. qaballamaq. qapallamaq. qablamaq. biçim, şəkil, düzək, ölçək vermək

QALABLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sonsuzluq. ölməzlik. əbədliki. əbədiyyətlik

QALABOLLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaboluq. qalabalıq. qalaqalbalıq.
qıncaqınc. hıncahınc. dopdolu.
toplama. topluluq. alay. çoxluq. cəm. ğovğa. mə;rəkə.
gürültülük. gurultuluq.
qapsıq. tıxıc. qıncaqınc. kipəkip. tünlük. şuluxluğ

QALABOLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabolluq. qalabalıq. qalaqalbalıq.
qıncaqınc. hıncahınc. dopdolu.
toplama. topluluq. alay. çoxluq. cəm. ğovğa. mə;rəkə.
gürültülük. gurultuluq.
qapsıq. tıxıc. qıncaqınc. kipəkip. tünlük. şuluxluğ

QALABUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalabur. gözəl qoxu

QALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

komac. kolac. qalıb şişimiş nərsə.
dənizin dalqalanmış, patlamayan durumu.
qalaca. külçə, kolça. balaca qabarmış kökə.
qalaq. kiçik şişginlik. kiçik daş

QALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalğaç ( < qal. qalmış). avara. iş bilməz. gic. kal.
kəllaş. qallaş. dikəbaş. dikəş

QALACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qalac.
qülçə. külçə. qalaca. kolça. bax > qalac. balaca qabarmış kökə.
təpəcik. kiçik təpə

QALACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalacıq. toynaq. yarıçiğ qoğun.
şәhәrcik