Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAPÇOR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapçol. qapsol. cinsi sapıqlığı olan kimsə

QAPÇUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaptul. qapsul. çapçul. kəpçul. qapsıl. qapsın. kəpsul. kəptul. hər kiçik nərsənin qını, qıncığı, qapcığı

QAPÇUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

müzd. alğu

QAPÇURTQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabcurtqa. dəmirlə çəliyin qarışığı

QAPÇÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöp. kiçik çöp parçası. toz. qoşu. eşya.
üy hapçüq: ev eşyası.- gözümə qapçüq tüşgəndi: gözümə çöp qaçtı

QAPDALLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hantallaşmaq.
qabalaşmaq. iriləşmək. qocamanlaşmaq. yapalaşmaq. yabbalaşmaq.
təmbəlləşmək

QAPDALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qandallı qapız. qapaz. qapsıq. giriftarlıq

QAPDALLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hantallıq.
təmbəllik yabbalıq.
şişmanlıq. kombalıq

QAPET : Arin Turkish Etimology Dictionary

paket. qapıt

QAPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

camlı qapı: qapıcalıq. qapısalıq.
açan olsa, dövülü qapı açılır. dövülü (döğülmuş).
qapını qoyub, damdan düşür

QAPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > qapu. ( < > qab).
bölüm. cild.
on qapı kitab: on qablı. bölümlü cilidli kitab.
basağa. bastana. astana.
başlanqıc. giriş.
qapur. eşik.
qapı qaşı: qapıl. əğri doma. saçaq. damlıq. damalıq. mərtək.
qapı quzusu: qapının ortasında olan kiçik qapı. bu qapının özünə
quzulu qapı; deyərlər. bu kiçik qapıyada
qapı quzu su;;
;qapı yavrısı;;
;qapı balası;; deyərlər.
qapı saqçısı: qaravçı. qapıçı. qaravulçu. gözətçi. eşik ağa. eşik görücü.
qapı yaşmağı: qapı qanadı.
örtük. pərdə.
dışarı. soxaq ( < soxmaq. sökmək).
im. umac. adres. nişan.
fürsət. imkan.-iki qapın var: iki imkanın var.
yarğa. məhkəmə.
hikumət.
ağ. tor. tələ.
qapı salmaq: tələ qurmaq.
üstü açıq ayvan.
kəpək. qovaq.
yosun. cülbək.
qapu. biçin.giriş. giryas. (qıryas: boşuq. bağış. çəkin. pərhiz.). turluq. torluq. eşik. astana. dərgəh. bargəh. barıngə. dərbar. hisar.
məqsəd.
fürsət.
ağız.
yarı. yarıq. bəxd. şans.
yarın tikilsin: qapın bağlansın.
dayirə. sədarət. vizarət. qonaq.
qulluq. mə;muriyyət. mənsəb. xidmət.
qapı almaq: qapı tutmaq: qapı bulmaq.
qapıdan olmaq.
dərgah. dərbar. ətəbə.
onun qapısından kimsə qoğulmaz.
astan. astanğ. bargah. eşik.
yaraq. mahana. vəsilə.
öz işi üçün bir qapı axdarır.
qapı yapmadan evə girmək: çox tələsik iş aparmaq.
hər evin qapısı var, hər işin aracı.
qapı açmaq: {
yol açmaq. örnək vermək. örnək olmaq.
başlamaq. təşəbbüs edmək.
yaraqlanmaq. talaşlanmaq}.
qapını böyük açmaq: ağır xərcə girmək. işi böyük götürmək.
gəminin körpüsü: gəminin qapısı.- açıq qapılı: qonaqçıl.
qapı axasında olan sürmə: kövət.
qırx geçit: qırx qapı: dolanbac, burşuq olan yer, çay ırmaq. kərələr bir yolu kəsən çay. çox geçitli, qapılı olan yer.- qapı arxasına, duvara dayanan gügər ( güclədən): götürgüc. dayaq. dəstək. paya.
qapı dayağı.
qapı dalına vurulan odun, dəmir sürgü: tırqaz. (rq < metatez > qr) tıqraz ( < tıqmaq).
qapıya tırqazı sürmək.
araba qapısı: qaraj qapısı.
qapı ağası: xan qapısında, ağ ağaların başı.
qapı oğlanı: rəsmi dayrələr arası, bu dayrələr içində, aralıq qulluqcusu.
sağır qapı: kor qapı.
əli, qapısı açıq: əkməğinə qoç. səxi.- qapının, pəncərə qapaqı, qapaqları: qanat.
bu qapının qanatları çox ağırdır.
qapı bir qonşu: qapıları bitişik qonşu.- qapı yavrısı: böyük qapıların aşağ ortasında olan kiçik qapıcıq.- sıqı qapı: dar qapı.
sürmə qapı: sürmə çəkməcə: çəkilib sürülərək açılıb qapanan.
qapıdan baxmaq: {
evə qapanıb çıxamamaq.
qış soyuğu, bizi evə soxub qapıdan baxdırdı.
bir yerə girmədən, ora tələsik baş vurmaq}.
tümlə qapısı: gənəl, təməl, baş qapı.
qapı eli: xan qapısında işləyənlərin topu.
dəmir qapı:{
iki yanı uçurumlu, qorxunc boğaz, dərbəd.
ırmaq içində, gəminin yolun qapıyan böyük qaya, daş.
arazın dəmir qapıları.
qapı qapı dolaşmaq: hər yana baş vurmaq.
qapı qolı: dərbar çərikləri.
qapı yoldaşı: bir bəyin qulluğunda olan əməkdaşlar.
dəmir qapu: dəmirqar yola: dəmir yol.
qapının arxası: köməmən.
çadırın qapısı. topuq ( f < > p ) tofuq.
qapı arxası: süyə. surə. sürmə. təmə. dəmə.
qapı tayı, dalı: qaptal. qıptal. qapdal. yanbaş.
qapının alt yanı: busağa. ziyarətgah. astana.
gizli qapı: dışa eşik.
qapı önü: eşik alı. avlu.
qapı sürgüsü: eşik qılıc. kilit.
dış qapı: qabaq eşik

QAPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

giriş.
sığınma yeri.
saray.
bölüm. fəsl. bəhs. konu.
kitab beş qapıdan olmuş. xisus.
geçit. dalvad.
məqam. rədə.
xanlıq, xaqanlıq, baxanlıq qapısı.
fətva qapısı.
saray. dərbar.
dəmir qapı: çox ağır əngəl, aşam.
təxdə.
örtü. eşik. (# açıq eşik).
qapa. bölüm. yaşın. pərdə.
qapı qaqıldı, getdim kimsə yoxudu.
baxca qapısı: qapıcalıq. qapucalıq. çəpəqapı. çəpərqapı. çala çırpı, qamışdan, güdə təxdə tikəsindən düzəlmiş qapıcıq, kiçik qapı. çaxçax.- barmaqlıq biçimində olan böyük qapı: qapsal. qapsaq.
çəpəqapı: çəpərqapı: qapıcalıq. qapucalıq. baxca qapısı. çala çırpı, qamışdan, güdə təxdə tikəsindən düzəlmiş qapıcıq, kiçik qapı. çaxçax.- çubuğ, qarğı, qamışdan yapılmış qapı: qapalağ. qapsağ.
əğlək qapı: bir orta ox, daban üstə dönən qapı.
əkmək qapısı: iş, qazanc, keçim sağlanan, əldə edilən yer.
keçədən, parçadan, tordan, ağdan, toxunmadan yapılan qapı: qapılıq. kiçik qapı: qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapıcaq. qapıcsaq. qapısalıq. qapıcalıq. qapıcıq. çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı. çaxçax.- qaqılmasa, açılmaz (qapı).
qapı çaltaq qalmışdı: apaçıq qalmışdı.
çaltaq qapıdan nələr keçməz: açıq qapıdan min bəla gəlir.
qapı qapı gəzən: çalaqçı. çalaçı. cuvanəzən. gəzəgən. durmadan gəzən. qonat. qanat.
qapı qapı gəzinmək: çalaqlamaq. çalalamaq. çabalamaq. cuvanəzənlik edmək. gəzəgənmək. gəzəginmək. gəzinmək. durmadan gəzinmək. qonatamaq. qonaclamaq. qanatamaq. qanatlamaq.
qapı dək: böyük. iri. yekə.
qapı qaqayı: qapı qayğası: qapı darqası: qapı ərçini: qapı kədxudası.
qapı qapı dolaşmaq: hər yana baş vurmaq.
qapı qonşusu: bitişik qonşu. evləri birbirinə yaxın, məhlədaş olanlar.
qapı oğlanı:
sarayda ayağaltı işlərin aparan, götürən.
elçiliklərdə çevirqul, çevirmən yarmağ, ıyarmağı, yardımçısı.
qapı nökəri.
böyük yönətimlərdə, yapılarda qapıçı. qapıçı. qapıqul. nigəhban.
qapı yoldaşı: qulluq yoldaşı, əməkdaşı.
qapısı açıq: hər istəyənin gəldiyi, qonaq olduğu yer.
qapıqulu: xan qapısında sürəkli, çabıq görəv yapan atlı qurum.
qapı qapamaca: tamamiylə. topdan. həpsi. həp birdən.
qapı tutusu: pərdəsi: yeldən, soğuqdan qorunma üçün qapının dalına vurulan tutu, örtük, pərdə.
qapısı açıq olmaq: həmməşə qonaqcalamaq.
qapı toxmağı: önəm verilməyən kimsə.
enikli qapı: alt bölümündə kiçik qapısı olan böyük qapı.
dəmir qapı: axar sularda gəmilərin qımıldamasın əngəllədən sərt axıntı, çağlaşıq, qayalıq.
el qapısı: cümlə qapısı: bir böyük gənəl tikintinin ana qapısı.
açıq qapı:
qılım, davranım sərbəsliyi sağlayan durum, uyqulama.
olumsuzluqlar içində olumluluq sanısı (ehtimalı) olan yön.
iyimsevər kimsənin evi, qapısı.
qapıyı böyük açmaq:
böyük gedər, tükətim, xərc altına girmək, yol açmaq.
bir işə yüksəkdən başlamaq, tutmaq, götürmək, yapışmaq.
qapıya dayanmaq: gəlib çatmaq. çox yaxına gəlmək.
qapısını aşındırmaq: bir yerə çox gedib gəlmək.
qapı yoldaşı: əməkdaş. bir qapının qulluqçuları. bir işdə görəvlilərin hər biri.
qapı yapmaq: bir iş üçün qoşut, giriş, yaraqlıq, hazırlıq yapmaq.
qapı ağzı: astana.
qapı açmaq:
nərsənin sözün edmək.
sözə başlamaq.
yüksəklərdən, ilərlərdən, artığından söyləmək.
mən bir dedim, o ondan qapı açdı, mən on dedim, o yüzdən.
qapı ağası: qapının (dərbarın) iç düzənin sağlamaqda yükümlü görəvli: iç ağalarının böyüyü.
qapı dışarı edmək: qoğmaq.
qapı çuxaqul:
qapı ağasının yardımçısı.
bir yönətimin, idarənin, quruluşun gərəklərin satın alan görəvli.
qapı duvar: çalındığında açılmayan qapı. səs səmirsiz, kimsə içərində olmayan qapı.
qapı kimi: iri yarı.
qapı elçəsi:
baş qulluqçunun yardımçıları.
ağalıq, dövlət işçiləri, görəvliləri, karməndləri.
xan qapısında sürəkli, çabıq görəv yapan atlı qurum: qapıqulu.
qapıları qapıyıb, pəncərələri açıb: ana yolu bıraxıb, qıraq, sapaq yolu seçmək.
el qapısı: başqaların qapısı, evi.
kiçik qapı: enik. (kişilərin girib çıxması üçün, karvansara kimi böyük qapılı yerlərdə, qapının allt bölümündə yerləşdirilən kiçik qapı).
bir qapıya çıxmaq: sonucu dəğişməmək.
çat qapı: gözlənmədik çağda, anda.
anaqapı: əsl qapı. ana giriş.
hər qapıda yatan kimsə: dilənçi gəmisi, daşqası.
ulu qapı: ali qapı.
paşa qapısı: aliqapı.
dış qapının sürgüsü: çox uzaq tanış, qohum.
dörd qapı: şəriət. təriqət. həqiqət. mə;rifət.
göy qapısı: göy ucu. üfüq.
qapı dalısı: qol dəmiri. dayaqa. dayama. sürmə. sürgü.
qapı eşikdən açılmaması üçün, arxasına qoyulan dirək: qol dəmiri. qol ağacı. qolçaq. dayama. dəsdək.
təxdəqapı: möhr mumlu.
tümcə qapısı: el, imum, xalq, tümcənin (cümlə) girdiyi qapı.
qapı çərçivəsinin, eninə yastırılmış, yatırılmış alt bölümü: astana yastana. busağa.
qapı yapmaq: qapı qoymaq. ilişgi yaratmaq.
qapı eşiyi: astana.
qapı sürgüsü: eşik ağacı.
ağalıq, bəylik, devlət qapısı: eşik. dərbar.
böyük qapı: eşik. dərvaza.
açıq qapı döğülməz.- ağzın (sırrın) verən beli qırılar, açıx qapı, iti yarılar (çapılar, oğurlanar).
qapı işgili, cəftəsi: qarqaburnu. qarqaburun. qarqacuq. qarqacıq.
qapı pəncərə lovlası: qaraqolbağ. qaraqolab. qapı kimi nərsələrin, üzərində dolanan dəmir dəngə, dınqıl, mil.
qapını kilitləmək: qaraqlamaq. qoraqlamaq. həlqərəcləmək. sürmələmək. zəmbərəkləmək.
qapını çalmaq, döğmək. qaqıtlamaq: qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqalamaq. qaqıclamaq.
qars qapısı: qors qapısı: giriş qapısının eşik yanına vurulan, qıraqları keçəli, ortası pəncərəli qapı.- sizi qapıya dək keçirəlim: yola salalımaq.
umac qapıları açılmaq: hacət qapıları açılmaq. duası alınmaq, qəbul olmaq.
hacət qapısı: umac qapısı: dilək qapısı. açat qapısı

QAPIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

peçə. paket. qapat. qaplac. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. sarqı. köynək. gömlək.
qapış. qabış. gəbiş. gəvə. gəbə. qalı. qalıq. qalınğ. fərş.
qapıt. qaput. qapışın. tapa. tapaç. təpə. təpəç. təpək. tıpa. tıpaç. tıxa. tıxac. tutac. qapışın. buşan. buşon. bukan. bükən. başlıq.
qapqıc. (kiçik oğru). qaldırımçı. oğruc. oğrac.
qapsa. qapsac. tarım. dərim. barmaqlıq biçimində olan qapıcıq

QAPICAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıcsaq. qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapısalıq. qapıcalıq. qapıcıq. kiçik qapı. çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı. çaxçax

QAPICAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapran. qordan. qorlan.
qutu.
cəbə.
saxlıq. sandıq

QAPICALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapısalıq.
gəlin evdən yola salınanda verilən başlıq.
camlı qapı

QAPICALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapısalıq. qapucalıq. kiçik qapı. qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapıcaq. qapıcsaq. qapıcıq. çəpəqapı. çəpərqapı. çəpərə yerləşdirilmiş, çala çırpı, qamışdan, çitdən, güdə təxdə tikəsindən düzəlmiş qapıcıq, bağ, baxca qapıcığı. baxca qapısı. çaxçax

QAPICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapçı. qapan.
çalan. çapan. yağmaçı. qasib. çal çapla, qıyın, güc zorla alan.
çəkən. çəkici. alan. cazib.
könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba.
şeh qapıcı.
güclü. mahir. zəbərdəst.
avçı. ovçı. şikarçı. səyyad.
qasib.
(heyvan). tutağan. tutucu. qapan. əsrici. qapaqan. alıcı

QAPICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplayan. qaptıran. qablayan. təpnətən. təplətən. təpyən. dəfnətən. göməçi. gömüçü. gömən. göməyən. gömləyən. nərsəni nərsənin içinə gömütən, quylayan. quyqucu. qoyan. basıran. baslayan. basayan. basıcı. bastıran. pastıran. paslayan. pasıyan. pasıcı. batlayan. batayan. batıran. batıcı. bazlayan. bazayan. bazıcı. dalbayan. dalbıran. dalbırıcı.
qapıcı it: qanıra

QAPICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük qapıların aşağ ortasında olan kiçik.
qapı yavrısı

QAPICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapıcaq. qapıcsaq. qapısalıq. qapıcalıq. kiçik qapı. çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı. çaxçax.- çala çırpı, qamışdan, güdə təxdə tikəsindən düzəlmiş qapıcıq, kiçik qapı: qapıcalıq. qapucalıq. çəpəqapı. çəpərqapı. baxca qapısı. çaxçax.- barmaqlıq biçimində olan qapıcıq: qapsa. qapsac. qapıc. tarım. dərim

QAPICLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapqıclıq. (kiçik oğru). qaldırımçılıq. oğrucluq. oğraclıq

QAPICSAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıcaq. qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapısalıq. qapıcalıq. qapıcıq. kiçik qapı. çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı. çaxçax

QAPICTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıştay. qabıştay. gəbiştay. qalıtay. qalıqtay. qalınğtay. fərşlik. fərş kimi

QAPIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > qapçı.
öyçi. odaçi. evdaçi.
tutaçı. çapaçı. pərdəçi.
böyük yönətimlərdə, yapılarda qapıçı: qapı oğlanı. qapıçı. qapıqul. nigəhban