Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QALATURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaladuran. kələduran. boğaya gəlmə çağına çatmış camış

QALAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaq. anğa. gənğ. qaranıq. baxa qalma. mat. alcıranğ. heyran.
qalmış. heyran

QALAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalav. (1 < qal. qalaq: dayanaq. 1 < kal. kavl: çuxur. dayaq üçün qazılan oyuq). binövrə. təməl. kök

QALAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir tür çörək. küllük. çaylarin yığdığı topraqlar. yığılı. yığıntı.
dışqal. daşqal. aşqal

QALAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalava. kalağa. ( < kal). kavlaq. dərə. çuxur. quyu, uçub tökülmüş tikinti. virana.
dağ kalava: dağın ətəyində olan dərə.
iki kəndin arası böyük kalağadı

QALAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalava. kalva > kəlafə (fars). qarışıq. çalalı. çallaq. kalıv. gic. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat

QALAVAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaranquş. kırlanqıç. karluqaç. karlıqaş. karlıqaç. kaldırqaç. kalqaç

QALAVAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalavat. kavalat. kolavat. kovalat. kavlaq. kovlaq. incik. işgil. işgə. arığ. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. çəlimsiz. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. zəif.
nərsənin axmaması üçün, önünə, yanına qoyulan önlək, engəl, maniə

QALAVATLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iriyarı. göstərişli. yapılı. yaplı. gövdəli. gövrəli. bədənli. tənəli. heykəlli. qaba saba. yontulmamış. yonulmamış. dağlı. cüssəli. boyrat. irili

QALAVERƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalaverə. aldav. iş. kələk.
gələverə. rasqələ. gəlişigözəl. rasgələ. olduğu kimi. olcamışi. düzənsiz. abırçubur. qarımqarışıq. qarmaqarışıq. qarmaqatışıq. qarbur. qarbura. allaq bullaq. düzgünsüz. dizginsiz. başıboş. baybaş. qayta. ölçüsüz. çəksiz. raslayı. dəğmə. düşərə. olur olmaz. nə gəlirsə. ayırmadan. seçmədən. təsadüfi.
gələverə. gəlişigözəl. olduğu kimi. olcamışi. düzənsiz. rasgələ

QALAVLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalablamaq. qalıblamaq. qalbalamaq. qalvalamaq. qaballamaq. qapallamaq. qablamaq. biçim, şəkil, düzək, ölçək vermək.
qalıqlamaq. qalaqlamaq. gij anğa tanğa, mat, heyran qalmaq. gənğələmək. şaşırmaq. çaşırmaq.
nərsənin yığınlamaq. toparlamaq

QALAVRAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalavray. gərəklik. yüklətiv. hökmənlik

QALAVUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözçü. gözətləyici. qaraqol

QALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağqurğaş.
qalay qaşıq: alminyom qaşıq.
qalanmış, qoyulmuş, yapılmış, yapışılmış, artırılmış qalaq, quruq, örtük, pərdə. saxda ( < saklamaq).
qalın, gobud, qabaq, qaba davranış. sövüş. qalxıb şişmib, təpmək, küfür işi.
qalayı basmaq: sövmək. təpmək.
düzmə. yapay. qəlb. uydurma. yalançı. taxma. (# qalaysız: öz. özü. qatıqsız).
qaley. işçi. qulluqçu. ayağçı. gündəlikçi. yardımçı. yamaq. uşaq. xitmətçi.
kalay. halay. nəcür. nasıl.
qalay arı ?: hayana ?.
şişik. kova. qaval. səthi. yalançı, üzdək (səthi) süs, bəzək.
bildiyin bu qədər, qalayın nərədən.
atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.
danlaq. yerik. əzmə. tə;ziz. tobix. təpik. sərzəniş. məzzəmət.
qalay atmaq, basmaq: paylamaq.
qaraq. saxlayan. qoruq.
qanday. nətək. necə. nasıl. qalaysın: qandaysın: nətəksən: necəsən. nətəhərsən.
tuturuq. löhüm. bidon. küp. boşqa. nasıl. nəcür.
qalay arı: nə tərəfə

QALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıyqal. sığal. cila. bəzək. bəzəş. süs. süsək. aldatıcı görnüş.
yaman. paylama. paylayış. sövmə. sövüş. sökmə. söküş. söyüş. söğüş. azarlama. azarlayış. küfür. küfr.
yaman yoğuz.
(içi boş olub, gözə soxulmuş, üzə sürülmüş nərsə) qondarma. qaplama. yasama. yalan. bəzək. süni;. məsnoi.
alay. ordu. qoşun.
alay. yığnaq.
alay. çoxluq. qalabalıq.
qalaya basmaq: qalaylamaq. yamanlamaq. paylamaq. sövmək. sökmək. söymək. söğmək. azarlamaq. küfürləmək. küfr edmək

QALAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalayqa. kalaya. haraya. nərəyə

QALAYANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalxan. qoğzanan. ası. qozğalançı. götürlətici.
ğalayançι. qalxan. çağlayan. kozğalançı. qozqalançι. asav

QALAYÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( bax > aldatan. kələkçi). kələkçi. allaq. hiləli. dönək. güvənilməz. aldağçı. fırıldaq. fırıldaqçı. dolabçı. hiləçi.
qaraçı. qavqaçı. qovqaçı. gurultucu. gürültücü. qırıltıcı. hayküyçü. əli bayraqlı. yayqaraçı. haybıdırıqçı. hayküyçü. şamataçı.
qəleyçi. qazanağarçı. qazanağardan

QALAYÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzdək. süsüc. bəzgək. üzdə göstərən. üzdək, səthi, təməlsiz köksüz iş yapan kimsə. saxtakar

QALAYÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzməçilik. düzənçilik. yalançılıq. uydurçuluq. dələdüzlük. qalpaçılıq. düzməçilik. düzənçilik. yalançılıq. uydurçuluq. dələdüzlük. qalpaçılıq. saxtakarlıq. kələklik. kələkçilik. qırıqlıq. kəllaşlıq. kəlləşlik. qallaşlıq. çallaşlıq. çalqaşlıq. çaqqallıq. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqlıq. quytuçuluq. qutuçuluq. dönüklük. aldatıcılıq. hoqqaçılıq. toqqaçılıq. toxuçuluq. sözün tutmamazlıq. dələduzluq. əğrib dolablıq. dolabçılıq. yalançılıq. fırıldaqlıq. fırıldaqçılıq

QALAYÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzdəklik. süsüclük. bəzgəklik. təməlsizlik köksüzlük. saxtakarlıq

QALAYDA : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərədə. harada

QALAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğalayı.
alahı.
kalayı. haradı. nərəsi. harasıdı.
sən görən yer kalayıdı.
nərəsi. harası.
sən görgüzqən yer qalayıdı?: sənin göstərdiğin yer nərəsidir?

QALAYQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərəyə

QALAYLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlamaq. paylamaq. yermək. əzmək. tə;ziz edmək. tobixləmək. təpikləmək. sərzəniş edmək. məzzəmət edmək.
üzdən, yalandan səthən, süsəmək, bəzəmək