Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QALANQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qalanı

QALANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kallamaq. irəliləmədən, sözü burub, bir qonu üstdə qalıb, çənə çalmaq. gəvəzələmək. durduğu yerdə titrəyib, əsriyib, oynayıb, sarsılıb, sağ sola sallanmaq. səfehləmək. kefli kefli, boş boş danışmaq

QALANLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalanlaşmaq. kaballaşmaq. külüpləşmək. külüfləşmək. qabalaqlanmaq. qaballanmaq. irilənmək. böyümək

QALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir nərsəyə hazırlıq yapmaq. işlərizi qalıyın.
qalanıb gəldilər.
qalanıb yola çıxdılar.
yatmaqa qalandılar.
son görüşə qalanın.
yaxcılıq edin, pis gönlərə qalanın.

QALANTIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalandır. qalantur.
bir parçanı, bezi istədiyi biçimdə qaldırmaq, durdurmaq üçün, iki yekə döşəkli, buxarlı arac arasında sıxışdırmaq, ütüləmək.
qalandırçı: ütüləyən. ütücü.
qalnadır. qalnatur. qələndər. danqatur. donqatur. qalaylı. qalğatur. tüməkir. özün tutan. özsəçir. özseçir. özuzar. qurra. gurra. quraq. guraq. şişrən. pozlu. foslu. qırlı fırlı. qırıl fırıl.xudpəsənd. mütəkəbbir.
göstərişi, özün görsətməyi sevən varlı.
lotu.
rind

QALANTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalandırmaq.
qala qılmaq. yığmaq.
bir gedən, ayrılan, qırılan, çıxana nərsəyə görə, geri də, artda (arxada) qalan, duran. artan. artın.
yığmaq

QALANTON : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulu. böyük kişi

QALANTURCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalandurca. qalandursı.
göstərişsi. şişincəmsi. şişinmişi. özsevərcə. mütəkəbbircə.
lotuluca.
rindcə rindyana. rindanə

QALANTURLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalandurluq.
göstərişçilik. şişinçilik. özsevərlik. mütəkəbbirlik.
lotuluq.
rindlik

QALANTURSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalandursı. qalandurca.
göstərişsi. şişincəmsi. şişinmişi. özsevərcə. mütəkəbbircə.
lotuca.
rindcə. rindyana. rindanə

QALAOTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaoda > qalata. qalataq. qalaqona. qalaqon. tənəbi. böyük otaq

QALAOTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalata. qalaoda > qalata. qalaqona. qalaqon. tənəbi. böyük otaq

QALAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

dizdən aşağısı dar, üst tərəfi çox geniş, çizməylə geyilən şalvar.
qalpa gönçək: külot şalvar

QALAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalapa. bax > qalafa. kavalaf. başayaq

QALAPIS : Arin Turkish Etimology Dictionary

sünəpə. uyuşuq. şapşal. pasaqlı. pasağıl

QALAPLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qal). qalxmaq. qızmaq. köpürmək

QALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

üz gedər, astarı qalar.
bir gün yapar, bir gün qalar, atlı atlıya çatar

QALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalar. tikili. tikil. daynaq. doğru. dik

QALARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalırkən. qalmış. qala.
ona beş qala.
ikiyə üç qala. (# geçə. keçmiş. geçmiş.
onu beş keçə. ikini üç keçə.
dağ başına az qala qayıtdıq

QALARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalmış. çatmamış. yetməmiş

QALARDA QOPARDA : Arin Turkish Etimology Dictionary

oturub yerimə. köçüp köçmə. qalıb qalxma zamanında

QALARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonarqa

QALARQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

işi, etgini, əsəri, izi qalarkən, yapanı bilinməyən konu: adsız

QALARQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

etgisini qalargı duruma gətirmək: iz bıraqmaq:
bilginlərin keçmişdən bıraxdığı izlər

QALARTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

əbzar. vəsayil.
bir yerdə yaşamaq üçün gərəkli nərsələrin topu, hammısı. qoşu