Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QALAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalağa. kalağ. kələf. çilə. çiğlə. qanqal.
qalağa. çalava. çalva. çarava. ivəcənlik. tələsiklik. tələsmə.
niyə çalava edirsin

QALAQABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaqata. qalamata. qalabata. qalamar. hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü

QALAQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

zaman zaman. hərdən.- qala qala yağış yağır.
sürə sürə, bir zaman içində. bala bala.
qalaqala sağalar

QALAQALBALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabalıq. qıncaqınc. hıncahınc. dopdolu

QALAQALMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaqlama. qalıqlama. çətinlik. keçimsiz durum. qalafat. kalafat. çalaçat

QALAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıqlamaq. qalaqlamaq.
olduğu yerdən qımıldamamaq, təprənməmək. hərəkət edməmək.
qalavlamaq. gij anğa tanğa, mat, heyran qalmaq. gənğələmək. qaranğqamaq. baxa qalmaq. alcıranğamaq. şaşırmaq. çaşırmaq. heyran qalmaq.
nərsənin yığınlamaq, toparlamaq.
güc durumda qalmaq.
qaranlıq düşdü, qalaqaldıq

QALAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapaqalmaq. ( < qal. qap).
duruvermək.
kal, gay, avara qalmaq.
bir nərsənin üstünə düşüb uğaşıb, durmaq. bir nərsəyə girişib qalmaq, düşünmək

QALAQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalağamaq. qalağlamaq.
daldamaq. daldalamaq. duldalamaq. duldamaq. qalxanamaq. qalxanlamaq. sipərləmək. savarlamaq. savralamaq.
qorlamaq. qorumaq. kölgələmək. sığdırmaq. saxlamaq. himayələmək. himayətləmək. difa;, mudafiə edmək

QALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalağan. kavalan. çalağan. çağalan. qaqalan. qaqadan. qabalan. qabavan. qabadan. iri yapılı, qara qafalı. yekə kündəli, içi kövrəli. iri qapalı, içi kavalı. yapısı iri, kof, boş içli. üzdən tox, içdən pox. gözü qara (böyük), küflü qafa.
qalağan > qələyan. qalğama. coşma. coşu. coşuş. qaynama.
qalan.
qalağan. qanqal

QALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalağan. > qələyan <
qaynayan. qaynaqda. təpişin. təpişdə olan.
sevinc. qanıt

QALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalağan.
bax > qanqal. dəvətikəni.
( < kal. kav). qalıb, şişib kavlanan, içi boşalan, kovlanan. yaşlı, yapılı olubda, içi boş olan nərsə. küp. kof

QALAQANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalağanmaq. qalağlanmaq.
qalxanamaq. qalxanılmaq. duldanmaq. duldalanmaq. daldanmaq. daldalanmaq. sipərlənmək. savarlanmaq. savralanmaq.
qorunmaq. kölgələnmək. sığınmaq. saxlanmaq. himayələnmək. himayət, difa;, mudafiə olunmaq

QALAQATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaqaba. qalamata. qalabata. qalamar. hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü

QALAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

çevərə < > dəvərə. dövərə < > çövərə. dayirə. böləgə. bolaqa. olaqa. dolaqa. döləgə.
kalağay. kalağayı. çalağayı. çalağay. başörtüsü

QALAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalağay. açıq qızıl boya

QALAQAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalağayı. kalağay. çalağayı. çalağay. başörtüsü

QALAQAYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalağayi. kələkə. yəmşək. başa örtülüb oyluqa dək enən yəmşək

QALAQAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalağayı. qalaqaz. çalağayı ( < çal: şal). başörtüsü

QALAQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > kalağayı

QALAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaçı. bəkçi. bərkçi. saxlıc. istehkamçı

QALAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalğaçı. yamçı. evçi. duraqçı. durqaçı. mənzilçi. yamçı. evçi. duraqçı. durqaçı. mənzilçi

QALAQƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalagəlmək. kələ gəlmək. dişi inəğin, camışın, boğuya gəlməsi

QALAQƏZƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalagəzən. yer kökü

QALAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalağı. otağa. başa, təpiyə vurulan quş yələyi