Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QALALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalan, gözəl sözlərlə qandırmağa, aldatmağa çalışmaq

QALALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalalanmaq. daldalanmaq. dayalanmaq. dayalınmaq. arxalanmaq. müttəki olmaq. ittikalanmaq.
çoxluğa, gücə güvənmək, arxalanmaq.
arxayın, arxa üsdə uzanmaq. arxan yatmaq. yastanmaq

QALALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəhərdə oturan

QALALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəhrə ilgin, mənsub

QALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalım. qatnaş. quram. şirkət.
qalma. dul.
alınyazısı. bəxt

QALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

aman. qayğı. qaqır ( > qahır). anğaşa. kədər. tasa. qorxu. əzinc. incik. acı. acıq. dağdağa. bulanıq. quruntu. qoyqut. qoyuntu (göyüntü). yas. üzüntü. üzgü. düşüncə. duruqluq. buruq. çilə

QALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıma. bastırma. nərsəni bir qabda, ya da küldə quylamaq, sıxışdırmaqla pişirmək

QALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalamaq. galamaq.
istəmək. islәmәk.
nə qalaysız: nə meyliz var.
allah qalasa: allah qoysa, istəsə.
kavlamaq. kovlamaq. qazmaq.
kömür kalamaq, quylamaq.
( qalığ > qala: hündür). dirşürmək. dirsətmək. toplamaq. yığmaq. hörmək. yüksəltmək. ucaltmaq. qalxıtmaq. dikləmək.
qurmaq. tutuşdurmaq.
od qaladılar.
od, ocaq qurub yaxmaq.
qalğamaq. rəf. taqca. dolab.
kalamaq. xalamaq. istəmək. bəqənmək. seçmək. ixtiyar edmək. istəkli bulmaq. odlamaq. od qalamaq. yandırmaq. toplamaq. yığmaq.
qamaq. yığmaq. sandığa qoymaq.
qamaq.
bu ocağa çox odun qadıq.
üst üstə yığmaq

QALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaqlamaq. aşlamaq. daşlamaq. toparlamaq. toplamaq.
daban qalamaq.
daban qırxmaq, yonmaq

QALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qallamaq. qaldamaq. qalatmaq. qaltatmaq.
qala yapmaq. istihkam qurmaq.
bərkitmək. möhkəmlətmək

QALAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qal).
qarqaşalıq. bulanıq. qalxış. qiyam.
budala. aymaz. bacarıqsız. qafasız. alıq. bön. kötük. salaq

QALAMANQOZAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcü, umacı, xuxan, eybəcər, gerçəkdışı düşsəl yaratıq, məxluq. həyula

QALAMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

iri balıq çeşiti.
qalamata. qalabata. qalaqata. qalaqaba. hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü

QALAMAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalmas. qalmısı. nərsənin yığını, qalağı. dolab. dilab. sələ. sırlaç. dosyə dəfdəri

QALAMATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabata. qalaqata. qalaqaba. qalamar. hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü

QALAMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir nərsənin içndə, altında yığışıb, birikib qalan nərsə

QALAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qamış). (qələmlığ). qamışlıq. sazlıq.
< metatez > qamışlı yer

QALAN OLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

artıq, töküntü olaraq qalan

QALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

{kalan. qalınqu. }.{( < qalanğ < qal.). (kavlan < > kalvan) bir biri üstünə qalanmış, qalmış durum. yığılma, artıqlıq, çoxluq, qalabalıq, qapalıq durumu}.
nərsə şüy qoyumağa, yığılmğa böyük yer, qab.
ambar. məxzən.
iri. görkəmli. çoxlu. bollu. qalabalıq.
kalan törən, kalan şölən: böyük yığıncaq, şənlik.
kalan adam gəldi.
kalan ürən: bol düşüm, hasıl.
böyümüşdə, böyüsədə yetginməmiş, qaba, küt, kal qalmış nərsə.
əşi, sən nə kalansan: nə kal, kəl, qaba, qanmazsan.
sayqın çağrışda, birinə söylənir. arxadaş. ağa. qağa.kimi.
qalan, saat neçədi.
qalan, bir qəl bura.
köçən qızın başlıqı.
vergi. aşar.
qalançı: vergi toplayan.
qalı. qayrı. qayrıqın. artıq. başqa. daha. böyləliklə. ötə. ayrığ. bundan sonra.
qalan getmiş, gəlmir.
haydı, qalan gedəlim.
qalan gəlmədi: artıq gəlmədi.
qalan sözüz nədir ?.
kətə. uluğ. ulu. ulğan. ulqan. böyük. qonuq. böyük. kəbir. yekə.
turqun. buraq.
başqa. qalğan. digər.
kəpək.
qalan (batmayan). köçüəndən son üzdə qalmaq.
suya batıb üzə çıxılmaq.
suya batıb üzünə çıxana qalın deyilirir.
un ələnib, qəlbirdə qalana qalını deyilər.
manğu. baqi.
manğu acun.
qalıntı. bəqiyyə. artıq qalan. qalma. artan.
gecə yeməyindən qalma heç bir nə yoxdur.
artıq qalan: sarqan. baqi. mütəbaqi

QALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaqan.
qala. qalı. qayri. qayıqın. artıq. başqa. daha.
qalan gecdi, gedəlim.
arxadaş. yoldaş.
qalan! siz hara gedirsiz.
qıza, gəlinə alınan başlıq, cehiz.
ağır qalanla qızın köçürdü.
(hələ ərə gedməmiş). qız.
qaldı ki. artığına. yamanına.
qalan! elə vurduki, sərildi yerə.
ardan. ardıc. baqi. geridə qalan.
haydi qalan on tümənidə verdim ona.
ayrılana, gedənə görə, olduğu yerində duran, geridə qalan.
qonaqlardan üçü qalan oldu.
çıxılan, bölünən sayıdan, nərsədən əldə duran.
onda doqquzun çıxsan, qalan bir olur.
(toplam, çarpmada: cəm zərbdə). qalır. əldə. baqi.
qalıt. baqimandə. töküm. ayrıntılar. əyrintilər. əğrintilər. əkrintilər.
kalan. uluğ. böyük.
qalıt. ölməz. qalıtqan. qalğan. cavidan.
tutma. bəqiyyə.
geri.
ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
qalmış.
bayağı, həmməşəki yerdə yox, başqa yerdə, evdə qalan, qalmış: qalıntı. qonaq qalan.
bu gecə hammı evdədir, qalıntımız yoxdur.
artıq. bundan artıq.
qalan yemirəm.
artda qalmış. artıq.
qalanında saxla yarına.
bayat. əsgi. qədim. əzəli.
bayat tanrı.
ğeyre. ğeyreh.
qadan. qatan. qalğa. qazın. qaznaq. qapan. qapanca. yenin. enin. yığam. yığna. yığın. yığım. yığıq. yığıt. gömül. gömüt. coğul. çömək. cumuq. yumuq. qonqut. qontuq. qorun. qornuq. xəznə. məxzən. bastı. bastanaq. basın. batın. batman. salın. saxlu. saxluc. saxluq. saxlıq. saxlıt. kürtük. birkit. birikit. topalıt. topalım. artqa. artıqa. təpik. depo. qambar. ambar.
qalıntı. qalqın. qaltaq. çaltaq.qaltuq. kavtaq. kavtuq. qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. ardan. ardıc. evlənməmiş, evdə qalmış qız.
qalma. qalmış. duran. durma. durmuş. yadavul. yadiqar. anıt. əsgilərdən sürüb gəlmə, intiqal edmə.
olardan qalma.
qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. qalıntı. ardan. ardıc. arda, geriyə qalan nərsə. baqi.
gedəni boşla, qalanı yoxla.
olduğu yerdə gecələyən, qalan: qalıntı. qonaq.
bu gün üç qalıntımız var.
qonaq qalan: qalıntı. bayağı, həmməşəki yerdə yox, başqa yerdə, evdə qalan, qalmış.
bu gecə hammı evdədir, qalıntımız yoxdur.
başıboş qalan: ipini qoparan.
bir sürə üçün, bir yerdə qalan: qalıcı. qonaq.- nərsənin bir tikəsi, başqa bir nərsənin içində qalan bölümü: qalıma.- ələntidən,ələk gözündən keçməmiş, qalan iri dənə, kəpək: qalıntı.- hər nəyin artığı, geridə qalanı: qasrın. qaysırın.
geridə qalan: qalıq. iz.
günümüzə dək gələn, sürən, qalan əsgi yapılar.- göz qısqanıb ürəyimə, gözdən uzaq, ürəkdə qalan, pozuq bostana vurma talanı.
arda qalan: ardan. artıq. qalmaş
qalmanı aranıza bölüşdürün.
hər nəyin qaçmasından, geridə bıraxdığı, qalan iz: qaçaq.
oğruların qaçaqın tapdıq.
qar üstü qaçaqla doluydu, bəlli bir izi seçə bilmədik

QALANÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalança. bakiye. arta kalan. artıq

QALANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

vergi toplayan

QALANDƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qələndər. ( < qalaq). qıllı mıllı, şişib, özün bəğənən, diklənən, qalın qafalı, igidyana kimsə

QALANI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalanqı. kal. huşu başında olmayan. əsrüksi

QALANQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

pərdə.
yeni gəlin otaqa girdiyində gizləndiyi pərdə arxası