Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QƏP : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəp. nəm. dem. demə. söz. söy

QƏP : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəp. söz. aytıq. qovl.
gəp gəp: çox danışan

QƏPCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpcə.
kəvçə. kəvəç. kəviç. kəfgir. kəvgir. kəvirgə. kamus. kavus. sumaxbalan. savuxlağan. süzgəç.
kömçə. çömçə. od, köz kürəyi, belçəsi.
dəlikli kəpçə: kəfgir. kəvgir. kövgir. dəlikli.
taxda çömçə, kəpçə: çamçaq.
qaba, iri, kəpçə daşlardan yapılan, qaplanan yol: paket qaldırımı.
kiçik kəpçə: qataq. qadaq. qota. kova

QƏPÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpçə. ( < qab. qəb. kav. kəv. kəf).
kovça > çömçə. çöməç. çəmçə. çümiç.
kəpəç. kiçik əl. uşaq avcı
qapaç.
köpük almağa, yemək qarışdırmağa özəl, paxır (mis), təxdədən, dəlikli dəliksiz, böyük uzun saplı qaşıq.
balıq avalamağ üçün gir qasnağa taxılmış ağ.
tökməçilərin ərintini qalıba tökməkdə işlədən böyük qaşıqı.
kəpçə quyruğ: qaparuz. əliynəndə qopara bilməsə, quruğu ilə ilişən. kəp kələkçi.
sablı. saplı. çolpu

QƏPÇƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpçələmək. qamıçlamaq. qəpçəyi daldırmaq

QƏPÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpçi. gopçu. gəpəz. gəpəzə. kövəzə. çox danışan. əngək. əngi boş. sağar. xətib

QƏPÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpçi. qoşa dilli. uzun dilli. dili yetgin

QƏPÇUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpçul. kəpsul. kəptul. qapsıl. qapsın. qaptul. qapsul. qapçul. çapçul. hər kiçik nərsənin qını, qıncığı, qapcığı

QƏPƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəbə. kəpə. ( < qapamaq. qabamaq).
qapan. kaftan. kəpənək ( < qapanaq). qapar. aba. abar. albar. üstlük.
( < qab. kav). qabaq. kəvək. külübə.
kəpəki.
dişlərə köçüb, örtən kehrə, kirəç.
kaza. qaqra. külübə. külbə. çardaq. ev. qaqsar. qaqsıra. qaqsara. alaçuq. baraq

QƏPƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəç.
kəfnə. kəfəng. kəpənğ. qapanğ. qapqan. biz ilə, təbənə ilə işləyənlər əllərinə taxan dəmirli qayış.
( < qap). kəpəç. kəpçə. çəmçə. çöməç. çömçə. çümiç. qapaç

QƏPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpək
> fənək (fars) (< qapanğ < qapamaq. ). tülkü çeşitlərindən. dərisindən kəpənək, çuğla, qarsaq (< qavsaq < qavramaq. qavsamaq: tutmaq. örtmək) düzəlinir.
köpək. kömələk. göbələk.
basav. masav. çapa. boş. boşa. puk. puç. puka. heç. yava. hava. həvərə. hevərə. avara. qırbal. qırban. işə yaramaz. işsiz gücsüz. alğamaz. aldamaz. aylaq. aylav. yələ. yamaf. ələki. gop. gopuç. axır. çanax. hayva. bayqa. bayqal. bayqaq. dibsiz. ıssız. bihudə. faydasız.
oğnaq. oğunaq. tozsu.
kəpək olmaq: kəpək olub gedmək: kəpəklənmək: boşa, puça, havıya, heçə gedmək. savrılmaq. sərpələnmək.
başda, saçda oluşan kəpək, qonaq: donra.
kəpəksiz düğü: çəltik < çaltıq.
kəpək, küspə qarışımı olan malqara yemi: qarmac.
saç kəpəyi: kavaq. kavnaq. qoğaq. qonğaq. qonaq. quvaq.
ələntidən,ələk gözündən keçməmiş, qalan iri dənə, kəpək: qalıntı.
kəpəkdən qubba yapmaq: boş nərsəni şişirtmək

QƏPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpək. kəbək. kəvək. ( < kəv. kav. kov).
içsiz. bəğənilməz.
qəhbə.
arsız. namussuz.
aciz.
heyvanlara yem olub, aşlıqın (hibubatın) öğüdülmüş qabığı.
ata toyuqa kəpək tök.
dərinin qabıq qabıq oluşu.
baş kəpəyi: başda olan qonaq.
tonğra. donğra. baş qonağı. başda olan kəpək. qonaq.
baş qonağı otu: başın kəpəyinin dərmanı

QƏPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpək. kəpəğ. ( < qab. qop. kov). quvax.
kəpək. körpə. un örö. un körpəsi. qonğraq. qonaq. kolaq.
əngəl. qonaq. göbələk.
qılqı.
saç kəpəki: qabu.
qovanıq. qonqaş. qonaq. sirkə.
taxıl kəpəği: aşüqü

QƏPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpək. qəpik.
qalan. qalınqu.
sökti. söküt. hər bir oğuq, qopuq nəsə.
darı kəpəyi. qavuz. qavıq.
qıltıq. (başta bulunan) qonaq. unda, başta bulunan qəpək.
qəpək yincü: kiçik inci

QƏPƏQƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpəgənmək. xəfəgənmək. xəfələnmək < qapaqanmaq. kəmişmək. qısılmaq. tutulmaq. boğulmaq

QƏPƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəki. qəbə.
dişlərə köçüb, örtən kehrə, kirəç.
oda dayanıqlı, gözənəkli, qaba bir daş

QƏPƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəkləmək. kəpəklətmək. boşa, puça, havıya, heçə vermək. savırmaq. sərpələmək

QƏPƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəklənmək. kəpək olmaq. kəpək olub gedmək. boşa, puça, havıya, heçə gedmək. savrılmaq. sərpələnmək

QƏPƏQLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəklətmək. kəpəkləmək. boşa, puça, havıya, heçə vermək. savırmaq. sərpələmək

QƏPƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəkli un: qara qırma

QƏPƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bodur, şişman kəpəl balıq çeşiti: qanbut

QƏPƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpəl. gəpil. qovl.
söz. hərf. kəlam.
danışıq. qanışıq. qanışma. sözləşmə. anlaşma. qarat. qırat. qərar. qovl o qərar. təvafüq.
uyqulanmayan, işlətilməyən, işə, fəaliyyətə tökülməyən, sözdə qalan danışıq

QƏPƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəl.
çəpəl. köpəl. it balası.
köpəl. kəfəl. ( < köp. göt). almalıq. almacıq. sağır. budun yuxarı bölümü.
kəpəl (fars). < köpəl. budun yuxarı başı.
< kopal. göt.
< köpəl götün dikə almacıq bölümü

QƏPƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpələk. kəpəli. kələbək

QƏPƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpələmək. kəfələmək. qapalamaq. savaşmaq. uğraşmaq. dirəşmək