Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOQTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxturmaq. qoxlatmaq

QOQU AĞAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxu ağac. öd ağacı

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyu dibi daşıl olur, öksüz gözü yaşıl olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl olur. (daşıl: daşlı. yaşıl: yaşlı. başıl: başlı. üstün)

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğu. uşaq. qoğu. dediqodu.
qoxu. tuq. duq. ətir. iyis. his. is. id. iy. öt. ud. < öd. ( < ötmək). id. ətir. odkolun. ötən, ötür nərsə.- ud ağac: öt ağac. qoxar

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğu. qoğuc. qoğunc. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. qov. küygü. qoşantı. qoşu. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğu. oxları pardaxlamaq üçün qoğu ağacından yapılan ayqıt•

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxu. bur. buru. iy. is. buruq.
buran, gəs, qamaşdıran iy, qoxu, dad: buruq.- gözəl qoxu: kalabur.
bayqın qoxu. (kişini bayacaq, bayılacaq kimi etgiləyən).
qoxu önləyən: deodoran.
iy, is, his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram qoxur.
ağız iyi, qoxusu: bayatısı.
ağzının qoxusun çəkmək: qatlanmaq. dözmək.
qoxu dördbiryanı çağdı: həryana yayıldı, dağıldı.
iyi qoxu: ətir. atrı. iyi qoxu saçan.
dadlı qoxu: gözəl iy.
gözəl qoxu: gözəl. burcu. burucu. bürücü.
pis iy, qoxu: buruş.
gözəl qoxu: gözəl. burcu. burucu. bürücü.
gün vurub gün qoxusu tutmaq: günsəmək. günsümək.
dadı, tamı, qoxusu çönmək: dadıqsamaq. qatıqsamaq. acınmaq. acınsamaq.
güdə boylu, pis qoxulu ot: qarqa düğləği. qarqa düvləği. qarqa düləği. qarqa ibiği. qarqa iğnəsi. qarqa qozağı. qarqa qoğzağı. qavalabardağı. qavaldız. əbucəhl qarpızı. acı xiyar.
tarlalarda bitən, pis qoxulu, yemişli ot: qarqabardağı

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğu.
koğu. bax > kovu.
quğu. dəmirdən yapılmış çit. zireh

QOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxu.
is. iy. ibar. yıbar. ötü. ötər ( > ətir ).
his. pas.
iz. əsər.
bir kiçik nişan.
ondan heç bir qoxu yox. ( < qoxumaq). çirkin qoxu.
qoxu onun burnuna ilədi (çatdı).
qoxu iləşdi burnuna.
qoxu irişir burun qanır!.
qoxusu gözəl, səsi gözəl.
qoxuyub ballarım gəncinələr \\ mənə uyanlar haçan incinələr.
mən yeyim sən qoxula.
müsülmanlığdan qoxu qalmadı, məçitdər qapandı.
yeddi dərə qoxuların tülkü bilir

QOQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğuc. qoğu. qoğunc. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. qov. küygü. qoşantı. qoşu. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

QOQUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğucu.
izçi. tə’qib edən. bunlar qaçqınçımı yoxsa qoğucu.
əsgərlikdə izləmə qolu.
qovucu. casut. münafiq

QOQUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğucu. qovcu.
çamquq. casut. çəkçi.
qovucu. casut. münafiq

QOQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koğuq. kofuq. kovuq. kobuq. kopuq. gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı).
qoğuq uçurmaq: təpgi, tə;sir ölçmək üçün uydurma sav, xəbər yaymaq

QOQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğuq. koğuq. kovuq. qavuq. kovaq.
qodusaq. qovuş.
börk. sarıq. əmmamə.
oyuq. gədik. küf. kof. içi boş.
qoğuq diş.
qoğuq ağac.
diş qoğyğu: çürük dişin kof yeri

QOQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxuq. yıpraq. əprik. çürük. kövrük

QOQUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğuqluq. qoğuluq. qofluq. küflük. kofluk. sapaqlıq. sapıqlıq. səfehlıx. axmaqlıq. cahillik. cəhalət

QOQUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxuqluq. yıpranlıq. əprimlik. çürüklük

QOQUQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğuqmaq > (qorixtən (fars)) qaçmaq

QOQUQMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğuqmuş > (qorixtə (fars)) qaçmış

QOQUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

koğul. koful. kovul. kobul. kopul. gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QOQULA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxula. qoxla. qoxuluq. kökot. göyot. kəkot. (< kök, göy + ot). islik. dadıq. dadlıq. dadıl. dadrı. dadım. çaşnı. çəşni. çəkni. çiçək. tutum. tamtam. iysilik. sumaq. ota. baharat. ədvacat. ədviyəcat. əduva. ədviyə

QOQULALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxulalı. qoxlalı. qoxulu. kökotlü. göyotlı. kəkotlu. (< kök, göy + ot). isli. iysili. dadıqlı. dadıllı. dadırlı. dadımlı. çaşnılı. çəşnili. çəknili. çiçəkli. tutumlu. tamtamlı. sumaqlı. otalı. baharatlı. ədvacatlı. ədviyəcatlı. əduvalı. ədviyəli

QOQULAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxulama. iyləmə. isləmə. istişmam

QOQULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağız qoxulamaq: ağız aramaq: qazlaqlamaq: qaslaqlamaq: gəpsələkləmək: dolaylı olaraq, dönə dönə sorub oyusun, fikrin öğrənməyə çalışmaq

QOQULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğulamaq.
çuğullamaq. yonqamaq. yonqatmaq. yanqamaq. yanıtmaq. şikayət edmək.
qırqatmaq: qızaraq üz çəvirtmək