Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOLAQASI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolağası. ataman ordusunda önyüzbaşı görəvlisi

QOLAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolaxmaq. ərginmək. istəmək. yaxşmaq. yalvarmaq. rica; edmək

QOLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{kolamaq. qalamaq}.
< kovlamaq. qazmaq.
ora koliqan: quyu qazmaq.
qolmaq. istəmək. sormaq.
sən məndən nə qolursan.
qollamaq. nərsəni qorumaq. mahafizət. maavinət edmək

QOLAMBARƏGİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolambarəgi. qulamburıq. qulluqçuluq. qullamçılıq

QOLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(kolan). ( < qol. qol kimi uzazan).
təsmə. qayış. minək heyvanların qarın altından keçirilib, yəhərə, səmərə (palana) bağlanan quşaq, qurşaq, təsmə.
çadır, qalının qırağlarına tikilən enli, enlicə şərit, zavar.
pitiyin(kitabın) yapraqların birbirinə bağlayan ip. şirazə.
salınacaq, sallanacaq, kufun ipi.
şirazə.
qayış.
şərit. şırıq. qol kimi uzanan nərsiyə verilən ad.
qol. firqə. cərgə. komba.
əl çatan. dəstrəs.
qolun. ip.- qolan vurmaq: kuf gedmək.
qolanlıq: qolan yeri: at belinin ortası

QOLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

{kolan}.
hədyə. bağış
qollayan. qoruyan.
kolan. < qol. bala. kolan: güllü.
kolan. kovlan. yabanı at. çöl eşşəyi. qurxər.
heyvan palanının bel bağı.
alalı beləli. alacalı.
ala qolan: açıq alacalı.
bağırdaq. yaban əşəki.
ənli yəhər qolanı: təpəngü. təpəngi. qalın qaltaq belləməsi

QOLANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolancı

QOLANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolanğ. enli, yassı hörmə qurşaq. yəhəri heyvanın belinə bağlayan qayış. salıncaq, kuf ipi. çadırın qırağına tikilən enli qalın şərit, zeh. ruban.
qolanğ yeri: atın belinin ortası.
qolanğ vurmaq: salıncağda ayağ üstü qarşılıqlı sallanmaq

QOLANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolan yeri. at belinin ortası

QOLANSIMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolan. alacalı. alalı beləli

QOLAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ saqqız tikani daha deyilən ot

QOLARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolarqan. qolun, qoşunun qorusu qol

QOLARQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolaran. qolun, qoşunun qorusu qol

QOLARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qol: əl + armaq: gərmək. uzatmaq. açmaq. qaldırmaq) əl açıb, əl qaldırıb nərsəni, kimsəni vurmaq

QOLASRAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolların sarmaq. qucaqlamaq

QOLASTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı. bağımlı. müstə;mərə

QOLASTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyruğu sürülən, hakim olan yurd, topraq. sınırlıq. qələmrov

QOLAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolaç. qolat. qolçu. qılay. qılan. çalay. çalan. qaboş. qapış. qılıqçı. qılman. qornuq. qul. qulluqçu. çəkər. > çakər. çirağ. ayağ. ayaq. bağşı. baxcı. baxıcı. baxşi. baxşı. əlaltı. işçi. köməkçi. nökər. yarar. yarayan. yardım. yardımçi. əcir. xidmətçi

QOLAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlaşıq. dəsdrəs

QOLAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər çeşit bağlı nərsə.
dəsdrəs

QOLATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

> qolladə. nərsəni, kimsəni tutub saxlamaq üçün işlənən zəncir.
bukağı. buxov

QOLAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

oxlav. ox. ucu iti nərsə

QOLAVAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kolavat. kovalat. kovlaq. kavlaq. kalavat. kavalat. incik. işgil. işgə. arığ. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. çəlimsiz. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. zəif

QOLAVI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qol: əl + avı ). daşqın, ağır yağmurdan, dərələrdə, qaya dibləinrdə yığışıb qalan suların çəkildiyindən sonra, avlanan balıq. əl atıb tutulan balıq

QOLAVRAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əldən düşmək