Multilingual Turkish Dictionary تورکجه

پاکار : تورکجه فارسجا

ا.[فا.پایکار]خدمتکار. در روستاها کسی را می‌گویند که زیر دست کداخدا یا میراب باشد. آنکه کارش مراقبت کشتزارهای دهقانان یا تقسیم آب و رسیدگی به برخی از کارهای مردم ده است

پاکیلاماق : تورکجه فارسجا

مص.نوعی درو گندم. یک قسمت از ساقة گندم را به دست گیرند و با داس آن را می‌برند و بدون اینکه قسمتهای بعدی را با دست بگیرند، با تکیه دادن بازو آنها را نیز با مهارت درو می‌کنند

پالاتا : تورکجه فارسجا

ا.مجلس. شورا. بخش بیمارستان. بخش ادارات و سازمان‎ها

ا.نوعی زیرانداز نازک. زیرانداز. گونه‎ای قالیچه‎ که پرز ندارد. در آذربايجان همه گليمها و يا بافته‎هائي كه با تكنيك دوز توخوما يايقيDüz Toxuma Yayqı بافته مي شوند، با نام عمومي پالاز ناميده ميشوند در اين دسته علاوه بر خود پالاز، انواع زيلو، جاجيم، شدده، ورني و سوماک نيز قرار دارند. به صورت «پلاس» وارد زبان فارسی و به صورت «البلاز» وارد زبان عربی شده است. به معنای بچه اردک نیز استفاده می‌شود

پالاز قولاق : تورکجه فارسجا

ا.ص.خفاش. جانور است پستاندار شبیه به موش و سیاه رنگ، دست و پایش با پردة نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می‌تواند مثل پرندگان پرواز کند. پوز باریک و دوگوش برجسته و دندانهای بسیار تیز دارد. چشمهایش ضعیف است و نمی‌تواند در آفتاب بیرون بیاید. روزها را در تاریکی به سر می‌برد و هنگام غروب بیرون می‌آید. در حین پرواز، حشرات را می‌خورد. گوش گوشتالو. گوش پهن و گنده (پالاز به معنی فربه هم بوده که فقط این اصطلاح باقی مانده)

پالازلیق : تورکجه فارسجا

ص.مناسب برای تهیة پلاس

پالان : تورکجه فارسجا

ا.پالان. پشتی. جل (روی چهار پایان بارکش یا پشت حمال‎ها می‎نهند). لباس کلفت و سنگین و بی‎قواره. پالان یک خر دارای قسمت برآمده جلویی بنام «قاش» و دوقسمت ضخیم در دو طرف کمرش بنام «ناوار» و قسمت دیگر که روی شکمش را می‌گیرد. و معمولاً روی پلان یک گونی به هم دوخته یا «خارال» می‌اندازند که «پالان اوزو» گویند. زیر پالان بر روی خر برای جلوگیری از زخم شدن بدن حیوان به خاطر زمخت بودن پالان، یک چیز نرم مثل کت کهنه یا تکّه لحافی می‌گذارند که «یومشاقلیق» گفته می‌شود. و پالان را با طناب مخصوصی که «اورکن» گویند و معمولاً خانمها مثل فرش می‌بافند امّا خیلی سریع (حداکثر یک روزه) به پشت خر سفت می‌کنند و حلقه‎ای در یک سر آن است برای سفت کردن هنگام رد کردن از زیر شکم که «دوغاناق» گفته می‌شود و اورکن ناگزیر از آن رد می‌شود. برای اینکه در سرازیری، پالان جلو روی گردن الاغ نیامده و یا نیفتد، مخصوصاً در الاغهایی که شکم کوچکی دارند، یک تکّه اورکن به قسمت پشت پالان می‌دوزند که موقع گذاردن، آن را زیر دم خر می‌اندازند این تکّه را «قوشی» گویند. (زیر دم خر و اسب و قاتر را قوش گویند)