Multilingual Turkish Dictionary Turkish

ŞAKİK : Ottoman Turkish

İkiye bölünmüş bir şeyin yarısı. * Öz kardeş

ŞAKİKA : Ottoman Turkish

(C.: Şakayık) Yarım baş ağrısı. * Ana
baba bir olan kız kardeş. Öz kız kardeş. * Çatlak, yarık

ŞAKİLE : Ottoman Turkish

Yol. Tarik. Meslek. * Yaradılış. Tıynet. Seciye. Mizac. Bir kimsenin yaratılışının temel hususiyeti

ŞAKİR : Ottoman Turkish

Allaha şükreden. Hâlinden memnuniyetini bildiren. (Bak: Şükr)

ŞAKK-I ASÂ : Ottoman Turkish

f. Değneği kırmak. * Mc: İhtilâfa sebeb olmak, topluluktan ayrılmak

ŞAKK-I KAMER : Ottoman Turkish

Ayın iki parça olması mu'cizesi. (Kur'ân-ı Kerimin nass-ı kat'isi ile de sâbit olan ve mütevâtir olarak da bilinen Peygamberimiz Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâmın parmağının işâreti ile ayın iki parçaya ayrıldığı hadisesi ki, büyük mu'cizelerindendir.)

ŞAKK-I ŞEFE : Ottoman Turkish

Dudağını açıp konuşmak

ŞAKKIKAMER : Ottoman Turkish

Peygamberimizin ayı iki parçaya ayırması mûcizesi

ŞAKLABAN : Ottoman Turkish

Şen şatır, hoppa. Avutucu, aldatıcı. Güldürücü, soytarı

ŞAKN : Ottoman Turkish

Eksilmek, noksanlaşmak

ŞAKUL : Ottoman Turkish

(Çekül) Geo: Bir yerin umumi hattını tâyin için kullanılan âlete denir. Bir ağır cismi ip ile yüksekten sarkıtmakla bir duvarın ne derece yatık, eğri veya doğru olduğu anlaşılması gibi