ALAN

ALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğ.
ışıq. nur.
orman içindəki açıq, düzlük bölgə.
alqan.
tolqu. sərəsimə (# tınış).
ayant.
anğıl. düz. tüz. açıq yer. anğıl. açıq nə. açığlıq. meydan. hamar.
alanğ yazı: düz ova•.
alıcı. cəzzab.
qabil. yaxşı. yaqşıq. gözəl. iyi. müsaid.
alıcı. müştəri. talib.
meydan.
qarışıqlıq. gurultu. patırtı.
qapıcı. qapan. çəkən. çəkici. cazib.
könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba.
şeh qapıcı.
alqan. qablan. qablayan. qapan. qabıq. qapıq. tutan. qısqaç.
cövlanqah. çaplanqa. meydan.
məsahət. düzləm. səth.
hovzə.
alıcı. alımçı.
alım. meydan. çevrə.
alçı.
alyan. alıcı.
boş yer. açığlıq. meydan.
girənde (# göndərən).
iyələnən. öğrənən. iktisabi.
qapan.
tutan. yaxalayan.
aran. çək. meydan.
göz çəkisi: göz alanı.
çəkil gözümün çəkisindən.
ər alanı (meydanı): gürəş alanı. güclü çəkişik, çəkiş bəkiş, mücadilə yapılacaq yer.
alaca. yalanğ. yalan. yalın. açıq yer. boş. meydan.
alıcı. müştəri.
alıcı. tutan.
göstərə. sərgiş. meydan. ortalıq. açığlıq. boşluq. ərsə. sahə.
ova. ara. meydan.
bu ovada çox olay izlənilmiş: yaşanmış. görünmüş.
arxadaş. dost. soydaş anlamında qa’ ın birbirlərini çağırma biçimi.
hey alan! üydəmisə?. hey alan! evdə misin?.- alan yönətən: alanbaş, dolandıran. meydançı. meydan dolandıran.- borc alanın bir əli kəsildi, borc verənin ikisi.
borc alanın bir əlin kəsiblər, borc verənin ikisin.
çalanğ, cəng, çalış, döğüş, savaş, vuruş alanı, meydanı: çalaq. çalqa. mə;rəkə.
qanıqsamaqla yaşamdan dad alanda var, dadsız qalıb bıqanda var.
məni alan alıb aldanır, satan satıb tullanır.
alan talan: qapan qapana.
alan talan edmək: aran talan edmək: alt üst edmək.
günəş alan yer: günə baxan yer: günəvər. güney. qaqlıq.
siyasət alanı.
görüş alanı: gözün bir baxışda görəbildiyi açı, meydan.
ürək aparan, alan, çəkən könül avcısı.
günəş alan: ışıqlı. günəşli.- alan talan: alan taran: alan tolan: qarmaqarışıq. allaq bullaq.
alan talan edmək: yağmalamaq.
göz alımı: gözün görə bildiyi alan.
alana, meydana çıxmaq: bəlirginləşmək. açıqlaşmaq. aydınlaşmaq.
atış alanı: döğüş meydanı.
göz alanı: göz ərimi. gözün görəbildiyi alan. üfüq.
könül alan: könül qapan.
uçaq alanı: uçaq havası

ALAN : Turuz Dictionary

çevrə.
çevrə uzmanları. çevrə böyüklüyü.
sahə. çevrə.
bilim çevrəsi uzmanı.
ailə çevrəsi arayışlar..¶-çərçivəli, bəlli bir alan: gəzik. sahə

ALAN : Turuz Dictionary

döşlək. döşək. zəminə.
dekor alanı.
alana görə boyalar dəğişir.
nahiyə.
məntəqə.
topraq vergisi.
alıcı. (# yolatan: göndərən).
alığ. meydan. ərsə.
bu alığda işlmiz yoxdur.
boylan. meydan.
avucu. alıcı. qəbul edən.
düzəngə. düzəngah. düz yer..¶-böyük alan: böyük meydan. guralan. kürələn. gulan. gülan. (qur alan. gur alan)..¶-göz alanı: görgülük..¶-alan qalan: fateh o məğlub..¶-döğüş alanı: batalan

ALAN : Turuz Dictionary

olun. məkan..¶-alan uçdu, qalan cumdü. (uçdu: qurtuldu)..¶-bu dünyanı alan oldu, doyan yox..¶-tozalan: tozağıc

ALAN : Turuz Dictionary

alcaq

ALAN : Turuz Dictionary

-can alan, canda verir, bilməzimiş

ALAN : Turuz Dictionary

-ödü varsa düşmanın, alan açıq yasığız, bu topraqda doğulduq, biz yaşarız, biz varız. (ödü: cür'əti.cəsarəti). (yasığız: yasanmışıq. hazırız)..¶-sene yanan, ağrın alan

ALAN : Turuz Dictionary

-tez yol alan, gec yorular. (bu söz, kişiyə, hər nərsəni, erkindən (tez, gənclikdən) başlayıb, işləməyə qalxışmağı sürüclür (sezdirir)

ALAN : Turuz Dictionary

-yaşın boyu versən, alan çox olar, bir kərəm dilənsən, çevrən boş olar

ALAN : Turuz Dictionary

-yevriyə alan dar gəlməz, utsuza yalan man gəlməz. (yevriyə: yüvrüyə. yürügə: çevik. zirəngə). (utsuza: hayasıza) (man: ar). ¶-alan ölür, satan köçür, eykiliklər yarqanır, kötülüklər qarqanır, kimsəyə kəmdən kandan qalmayır. (kəmdən kandan: azdan çoxdan). ¶-alcağlardan baş alan dursun, ulcağlardan daş alan. (dursun: gəlsin: yaşasın)

ALAN : Turuz Dictionary

ortalıq. meydan. ¶-könül yapan: könül.¶-oynalan: oyun uçun ayrəlan alan. oyun yeri

ALAN : Turuz Dictionary

ensə. ənsə. sahə. ərsə.
bu ənsənin bilginləri.
iç alan (iç alan). iç çalan. ürək aparan. (dilruba)

ALAN : Turuz Dictionary

yurd. yer. tarla. ərsə. sahə. topraq. ərazi. mülk.
oyun yurdu. (nahiyə. zəmin. zəminə).
birin alan yüzün gözlər. (poxtamahlıq: yekə tamahlıq).
bostan pozulur, alan bildiyin alır. {kişi seçiminin yaşamda, azda olsa, kəsin edigi var. (edgi: oynu. nəqşi. rolu)}.
yalınlıq yalan olmaz, doğruluğu alan doymaz. (yalınlıq
sadəlik).
yaş keçmədən, iş bitmədən, gecikmədən alan aldı, qalan qaldı. (yaşamın dadın al, kimə qalməş).
bir gün doğur, bir gün toxur, bir gün soxur, bir gün sökür, yalan dünya, verməmişin alan dünya.
at uçub alan qaldı, igit köçüb san qaldı, gəlcəklərə öğüc qaldı. (öğüc: ibrət).
bu at bu alan, gözlür yuların alan. (odlu aşım isti qab, qala odun qaynasın). (mən yasın (hazıram. mən yöndən hər olası yerində), səndə çalış, payın qoy, doğrulsun). (məndən bu dərək, qalan sizdən).
kişiçilik bir alan, ərkək dişi seçilməz. (kişiçilik
şəxsiyyətçilik. qayratçılıq)
sözlə sözün, duyan qulağın alan ürəyin çox dərki var. (çox fərqi var)}. (ağız deyər, qulaq duyar, könül dinər). (ağız deyər, qulaq duyar, ürək bulanar).
eşq oyunçaqdır alan çox, itirən yox!.
ürəkalan: könülgəzən. ürəkaparan. dilrüba.
yaşamdadır gözəllik tapır özünü, alan olsan gözəl deyir sözünü.
alan çoxsa satan yox, mal tutarı köpərmiş, satan çoxsa alan yox, mal tutarı kəmərmiş.
dünya yalan dönüklüyü danılmaz, aldışdığın bataqlıq, çıxılmağın sanılmaz, verən alan, sözün yayan yanılmaz. (bataqlıq: bu dünya). (sanılmaz: güman edilməz).
alan asğın, verən salqın. (salqın: ağır). (alanın dili qısa, verәninki uzun).
çəkən kimdir verən kim, gələn kimdir, gedən kim, alan kimdir satan kim, qalan kimdir, köçən kim, yalan dünya, yaman dünya.
alan verən evrən, duranları devirən.
bağır dağlayar, içi yandırar, birin güldürər, minin ağladar, alan dünya, danan dünya.
bildim artıq sevmə yalan, sevgi yalan, verən aldadan, alan aldanan.
tanatları dəğiş səndə. (tanatıarı: tə'rifləri).
yalan sözdür gözəlliyin bir pul edməz, yetər artıq könül verib alan tapsan, təpən tapsan. {gözəlliyin bir pul edər, min pul edər, könül versən alan tapsan, tapoz dünya. (tapoz: qəhbə. (< çıpmaq). pozuq qadın)}.
can alan: dilmə. dilbər.
yoğşaq ürək çilələrin dəngirin, ağrıların ağırın, dilmə gözlər ağlaşların acırın gizlədir. (yoğşaq: yumşaq. kəvrәk). (dəngirin: ağırın). (acırın: ən acısın).
verən əllər boşalır, alan əllər boş qalır. {çəklə ver, yoxla al). (çəklə: ölçülə)}.
verən əldən alan çox, alan ələ verən yox.
dinc alan
yatan. işləməyən.
bir günün dinc alan yazın. , on günün ac qalar qışın.
usdan güc alan minin yıxmış, qoldan güc alan birin yıxmış
yoxsulun yoxun alan, varlının poxun yeyər.
alan əllər aldıqların bilirlər, verən əldə verdiklərin bilməli. (hər işivi çək ilə, görən desin ha böylə). (çək: həd)

ALAN : Turuz Dictionary

-asdan alan qul olur, üsdən verən qul edir.¶-girdə alan, meydan: çömələk. iskuar.¶-tozalan. çanalan. tozsoran. sorğuc. aspiğator. aspirator.¶-atın satıb eşşək alan, toyuq satıb yumurta alar

ALAN : Turuz Dictionary

alıcı. alıc. qapar. qapır. qapran. tutucu. avcan. qəbul, əxz edən. təhsildar. avcar. reciver. mütəsəddiye dəryaft. girəndə.
ova. kova. yalanğ. çalanğ.
çalanğ kimi bir yer.
yalan sözü: çöl sözü. yalan söz.
ova. oylaq. yaz. yazı. yayla. bayır

ALAN : Turuz Dictionary

sürə.
yala. düzlük. meydan.
bu düzlük bu özlük: bu meydan buda törəkin, hünərin.
məkan. ara. yer.
fəza.
hər nəyi özünə alan: alınqan. tez etgilənən. soruq. soruğ. işgif. içgiv. təsirpəzir. nifuzpəzir.
soruğ uşaq, kimsə.
sevgi oyun.
vurulmuş kim, vuran kim, alınmış kim, alan kimdir bəllənməz.
kimisi gəli kimisi gedir, kimisi alır kimisi verir , ağu içir baldı sanur dadanır, gələn gedən, alan verən aldanır.
yel tutan, yeli alan yer, nərsə: yelğən. (yeltən. yelnən. yelşən. yelsən. yelçən)

ALAN : Turuz Dictionary

(< yalanğ. çalanğ). alan. alay. ara. ortalıq. aralıq. açıqlıq. gərə. gərgə. gərikə. (< gərmək). oylum. çevrə. düzəngə. yalabıq. hörənd. hörət. horat. yörə. yörət. yurd. meydan. qırım. bölüm. sahə. qıranğ.
qıranda birin bulamadım, kəndi başım tutub doladım buladım.
dördyol gərəsində qaraqollar. dayanmışdılar.
kişisin gəl gərə, düşman belin vur yerə.
nərsənin devrilməsinin, düşməsinin qabağın alan dayaq, dəstək: gerəlti. gərəlti.
üstünə yük alan kiriş, ağac: hamil dirək, tir. gərnəc. gərnə

ALAN : Turuz Dictionary

çevrə.
çevrə uzmanları. çevrə böyüklüyü.
sahə. çevrə.
bilim çevrəsi uzmanı.
ailə çevrəsi arayışlar..¶-çərçivəli, bəlli bir alan: gəzik. sahə

ALAN : Turuz Dictionary

döşlək. döşək. zəminə.
dekor alanı.
alana görə boyalar dəğişir.
nahiyə.
məntəqə.
topraq vergisi.
alıcı. (# yolatan: göndərən).
alığ. meydan. ərsə.
bu alığda işlmiz yoxdur.
boylan. meydan.
avucu. alıcı. qəbul edən.
düzəngə. düzəngah. düz yer..¶-böyük alan: böyük meydan. guralan. kürələn. gulan. gülan. (qur alan. gur alan)..¶-göz alanı: görgülük..¶-alan qalan: fateh o məğlub..¶-döğüş alanı: batalan

ALAN : Turuz Dictionary

olun. məkan..¶-alan uçdu, qalan cumdü. (uçdu: qurtuldu)..¶-bu dünyanı alan oldu, doyan yox..¶-tozalan: tozağıc

ALAN : Turuz Dictionary

alcaq

ALAN : Turuz Dictionary

-can alan, canda verir, bilməzimiş

ALAN : Turuz Dictionary

-ödü varsa düşmanın, alan açıq yasığız, bu topraqda doğulduq, biz yaşarız, biz varız. (ödü: cür'əti.cəsarəti). (yasığız: yasanmışıq. hazırız)..¶-sene yanan, ağrın alan

ALAN : Turuz Dictionary

-tez yol alan, gec yorular. (bu söz, kişiyə, hər nərsəni, erkindən (tez, gənclikdən) başlayıb, işləməyə qalxışmağı sürüclür (sezdirir)

ALAN : Turuz Dictionary

-yaşın boyu versən, alan çox olar, bir kərəm dilənsən, çevrən boş olar

ALAN : Turuz Dictionary

-yevriyə alan dar gəlməz, utsuza yalan man gəlməz. (yevriyə: yüvrüyə. yürügə: çevik. zirəngə). (utsuza: hayasıza) (man: ar). ¶-alan ölür, satan köçür, eykiliklər yarqanır, kötülüklər qarqanır, kimsəyə kəmdən kandan qalmayır. (kəmdən kandan: azdan çoxdan). ¶-alcağlardan baş alan dursun, ulcağlardan daş alan. (dursun: gəlsin: yaşasın)

ALAN : Turuz Dictionary

ortalıq. meydan. ¶-könül yapan: könül.¶-oynalan: oyun uçun ayrəlan alan. oyun yeri

ALAN : Turuz Dictionary

ensə. ənsə. sahə. ərsə.
bu ənsənin bilginləri.
iç alan (iç alan). iç çalan. ürək aparan. (dilruba)

ALAN : Turuz Dictionary

yurd. yer. tarla. ərsə. sahə. topraq. ərazi. mülk.
oyun yurdu. (nahiyə. zəmin. zəminə).
birin alan yüzün gözlər. (poxtamahlıq: yekə tamahlıq).
bostan pozulur, alan bildiyin alır. {kişi seçiminin yaşamda, azda olsa, kəsin edigi var. (edgi: oynu. nəqşi. rolu)}.
yalınlıq yalan olmaz, doğruluğu alan doymaz. (yalınlıq
sadəlik).
yaş keçmədən, iş bitmədən, gecikmədən alan aldı, qalan qaldı. (yaşamın dadın al, kimə qalməş).
bir gün doğur, bir gün toxur, bir gün soxur, bir gün sökür, yalan dünya, verməmişin alan dünya.
at uçub alan qaldı, igit köçüb san qaldı, gəlcəklərə öğüc qaldı. (öğüc: ibrət).
bu at bu alan, gözlür yuların alan. (odlu aşım isti qab, qala odun qaynasın). (mən yasın (hazıram. mən yöndən hər olası yerində), səndə çalış, payın qoy, doğrulsun). (məndən bu dərək, qalan sizdən).
kişiçilik bir alan, ərkək dişi seçilməz. (kişiçilik
şəxsiyyətçilik. qayratçılıq)
sözlə sözün, duyan qulağın alan ürəyin çox dərki var. (çox fərqi var)}. (ağız deyər, qulaq duyar, könül dinər). (ağız deyər, qulaq duyar, ürək bulanar).
eşq oyunçaqdır alan çox, itirən yox!.
ürəkalan: könülgəzən. ürəkaparan. dilrüba.
yaşamdadır gözəllik tapır özünü, alan olsan gözəl deyir sözünü.
alan çoxsa satan yox, mal tutarı köpərmiş, satan çoxsa alan yox, mal tutarı kəmərmiş.
dünya yalan dönüklüyü danılmaz, aldışdığın bataqlıq, çıxılmağın sanılmaz, verən alan, sözün yayan yanılmaz. (bataqlıq: bu dünya). (sanılmaz: güman edilməz).
alan asğın, verən salqın. (salqın: ağır). (alanın dili qısa, verәninki uzun).
çəkən kimdir verən kim, gələn kimdir, gedən kim, alan kimdir satan kim, qalan kimdir, köçən kim, yalan dünya, yaman dünya.
alan verən evrən, duranları devirən.
bağır dağlayar, içi yandırar, birin güldürər, minin ağladar, alan dünya, danan dünya.
bildim artıq sevmə yalan, sevgi yalan, verən aldadan, alan aldanan.
tanatları dəğiş səndə. (tanatıarı: tə'rifləri).
yalan sözdür gözəlliyin bir pul edməz, yetər artıq könül verib alan tapsan, təpən tapsan. {gözəlliyin bir pul edər, min pul edər, könül versən alan tapsan, tapoz dünya. (tapoz: qəhbə. (< çıpmaq). pozuq qadın)}.
can alan: dilmə. dilbər.
yoğşaq ürək çilələrin dəngirin, ağrıların ağırın, dilmə gözlər ağlaşların acırın gizlədir. (yoğşaq: yumşaq. kəvrәk). (dəngirin: ağırın). (acırın: ən acısın).
verən əllər boşalır, alan əllər boş qalır. {çəklə ver, yoxla al). (çəklə: ölçülə)}.
verən əldən alan çox, alan ələ verən yox.
dinc alan
yatan. işləməyən.
bir günün dinc alan yazın. , on günün ac qalar qışın.
usdan güc alan minin yıxmış, qoldan güc alan birin yıxmış
yoxsulun yoxun alan, varlının poxun yeyər.
alan əllər aldıqların bilirlər, verən əldə verdiklərin bilməli. (hər işivi çək ilə, görən desin ha böylə). (çək: həd)

ALAN : Turuz Dictionary

-asdan alan qul olur, üsdən verən qul edir.¶-girdə alan, meydan: çömələk. iskuar.¶-tozalan. çanalan. tozsoran. sorğuc. aspiğator. aspirator.¶-atın satıb eşşək alan, toyuq satıb yumurta alar

ALAN : Turuz Dictionary

alıcı. alıc. qapar. qapır. qapran. tutucu. avcan. qəbul, əxz edən. təhsildar. avcar. reciver. mütəsəddiye dəryaft. girəndə.
ova. kova. yalanğ. çalanğ.
çalanğ kimi bir yer.
yalan sözü: çöl sözü. yalan söz.
ova. oylaq. yaz. yazı. yayla. bayır

ALAN : Turuz Dictionary

sürə.
yala. düzlük. meydan.
bu düzlük bu özlük: bu meydan buda törəkin, hünərin.
məkan. ara. yer.
fəza.
hər nəyi özünə alan: alınqan. tez etgilənən. soruq. soruğ. işgif. içgiv. təsirpəzir. nifuzpəzir.
soruğ uşaq, kimsə.
sevgi oyun.
vurulmuş kim, vuran kim, alınmış kim, alan kimdir bəllənməz.
kimisi gəli kimisi gedir, kimisi alır kimisi verir , ağu içir baldı sanur dadanır, gələn gedən, alan verən aldanır.
yel tutan, yeli alan yer, nərsə: yelğən. (yeltən. yelnən. yelşən. yelsən. yelçən)

ALAN : Turuz Dictionary

(< yalanğ. çalanğ). alan. alay. ara. ortalıq. aralıq. açıqlıq. gərə. gərgə. gərikə. (< gərmək). oylum. çevrə. düzəngə. yalabıq. hörənd. hörət. horat. yörə. yörət. yurd. meydan. qırım. bölüm. sahə. qıranğ.
qıranda birin bulamadım, kəndi başım tutub doladım buladım.
dördyol gərəsində qaraqollar. dayanmışdılar.
kişisin gəl gərə, düşman belin vur yerə.
nərsənin devrilməsinin, düşməsinin qabağın alan dayaq, dəstək: gerəlti. gərəlti.
üstünə yük alan kiriş, ağac: hamil dirək, tir. gərnəc. gərnə

ALAN : Azerbaijani English Dictionary

i.
recipient;
d.d. [rüşvət] bribe-taker; amer. grafter

ALAN : Az Turkish Farsi

ا.ص.شفق. صبح زود. میدان. زمین مسطح در جنگل. گیرنده. دریافت کننده. دوست. همراه. پشتیبان

ALAN : Turkish Turkish

düz, açık ve geniş yer, °meydan, °saha

ALAN : Turkish Turkish

orman içinde düz ve ağaçsız yer; kayran

ALAN : Turkish Turkish

ir konu ya da çalışma çevresi

ALAN : Turkish Turkish

yüzölçümü

ALAN : Turkish Turkish

ıçinde birtakım kuvvet çizgilerinin yayılmış bulunduğu varsayılan uzay parçası

ALAN : Turkish Turkish

eski roma'da açık hava gösterisine özgü geniş yer

ALAN : Turkish Turkish

ir alıcı merceğinin, seçik bir görüntü sağlayabildiği derinlik ve genişliğin tümü

ALAN : Turkish Turkish

türlü yarışmaların, karşılaşmaların ve oyunların yapıldığı yönetmeliğe uygun koşulları olan yer, °saha

ALAN : Turkish Risale

Orman içinde açıklık, meydan

ALAN : Ottoman Turkish

Orman içinde açıklık, meydan

ALAN : Turkish English Hukuk

area, scope, sphere

ALAN : Turkish German

Platz; Feld; Fläche, Flächeninhalt; Raum; Bereich, Bezirk

ALAN : Turkish French

domaine, place, terrain

ALAN : English Turkish

n. bir erkek adı