NAMUS
NAMUS : Azerbaijani English Dictionary
i. honour, good name; rectitude, honesty; namusuna toxunmaq / sataşmaq 1] to affect one;s honour, to hurt* one;s pride; to dishonour [d.], to digrace [d.], to bring* dishonour; 2] [zorlamaq] to rape [d.], to violate [d.], to ravish [d.]
"NAMUS" IN Other Languages
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
gəm
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
kök
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
oğat
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
onğat
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
qapar
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
qayır
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
qoğur
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
qonğur
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
qonur
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
tamır
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
yapru abrı
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
doruğ dəğər
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
qapanca geçim. geyim. qapsaq. şərəf. heysiyyət
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
ut heysiyyət
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
ar
kimsənin arın ardalamaq: namusun qorumaq
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
onat
qayarına toxunmaq
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
ad san qayrət
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
hörk örk. onur. iffət. irz. abır. həya
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
örtü örtük. üz
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
əniğ şərəf
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
onaq şərəf. bet
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
asuv şərəf. iriz
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
onur unur. yapru. onur. şərəf: ırz. izzət. iffət. şərəf
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
uy ut. ar
NAMUS : Turuz Farsca - Türkce
oyat uyat. uytan. ar
NAMUS : Azerbaijani Explanatory Dictionary
is. [ər.]
İnsanın öz şexsi ve ictimai davranışını teyin eden menevi ve ex-laqi prinsiplerin mecmusu; şeref, qeyret, hey-siyyet. [İmamverdi:] Bəy, namus bir bəyza-dələrdə deyil, kasıb-küsubun da özünə görə namusu var və namusum da məni qeyzlən-məyə vadar eləyir. Ə.Haqverdiyev. [Nazlı:] Maral! Maral!.. Həyat beşgünlükdür, fəqət namus... Namus əbədidir. H.Cavid. [Babası Fatmaya:] Sənin namusun olsa, mənim qa-pıma gəlməzsən, itil gözümün qabağından, çəngi! çemenzeminli. □ Namusdan sal-maq
lekelemek, abırdan salmaq, biabır etmek, rüsvay etmek. Namusuna qısılmaq
abır gözlemek, öz heysiyyetini, şerefini göz-lemek. Namusuna toxunmaq
bax qey-rətinə toxunmaq ("qeyrət"de). [Mercan bey:] Buraxın, məni tutmayın, bu saat mən bu kişini qanına bələşdirim, bu mənim namu-suma toxunan işdir. ü.Hacıbeyov. Namu-sunu satmaq
özünü rüsvay etmek, abır-dan salmaq, öz heysiyyet ve şerefini atmaq. [Settar xan:] Namərd sən özünsən, sən həm bacının, həm də vətənin namusunu satmaq istəyirsən. M.S.Ordubadi. [Gülnaz] qaravaş kimi işləyir, amma namusunu satmağa razı olmur. M.İbrahimov. // Bekaret, ismet, te-mizlik.
Namusla şeklinde zərf
1) şerefle, şeref ve heysiyyetini gözleyerek. Namusla yaşamaq.
Mən deyirəm; Bu namusla yaşa-yanlar bəxtiyardır. S.Vurğun. Namusla sür-müşəm öz dövranımı; Verərəm haqq üçün şi-rin canımı. M.Rahim; 2) çox yaxşı, yüksek seviyyede, ela suretde. Namusla işləmək. öz vəzifəsini namusla və vaxtında yerinə ye-tirmək.
NAMUS : Turkish Turkish
ir toplum içinde ahlak kurallarına karşı beslenen bağlılık
NAMUS : Turkish Turkish
dürüstlük, doğruluk
NAMUS : Turkish Turkish
sililik, °iffet
NAMUS : Turkish Turkish
kanun, nizam
NAMUS : Turkish Risale
Irz, iffet, edeb, hayâ. * Şeriat. * Melâike. * İrade-i İlâhiyenin tecellisi. * Nizam. * Emniyet ve istikamet gibi faziletlerin muhassalası olan pek kıymetli haslet. * Bir kimsenin mahrem, gizli esrarı olup işleri ve hallerinin iç yüzüne vakıf ve muttali kimseye denir. * Hayırlara ait gizli hâllerin hâmil ve vâkıfı olan. Bu mânada Cebrâil Aleyhisselâm'a ıtlak olunur. Sair melâikenin vâkıf olmadıkları vahyin sırlarına vakıf ve mahrem olması cihetiyle ona namus-u ekber denilmiştir. * Hâzık. * Mahir. * Av ve tuzak. * Nemmam mânâsiyle fitneci ve koğucu. * Birisinin hilesine siper ettiği şeye ve arslan yatağına da bu mâna verilmiştir. * Temizlik, doğruluk. ( Bak: Desâtir)
NAMUS : Ottoman Turkish
Irz, iffet, edeb, hayâ. * Şeriat. * Melâike. * İrade-i İlâhiyenin tecellisi. * Nizam. * Emniyet ve istikamet gibi faziletlerin muhassalası olan pek kıymetli haslet. * Bir kimsenin mahrem, gizli esrarı olup işleri ve hallerinin iç yüzüne vakıf ve muttali kimseye denir. * Hayırlara ait gizli hâllerin hâmil ve vâkıfı olan. Bu mânada Cebrâil Aleyhisselâm'a ıtlak olunur. Sair melâikenin vâkıf olmadıkları vahyin sırlarına vakıf ve mahrem olması cihetiyle ona namus-u ekber denilmiştir. * Hâzık. * Mahir. * Av ve tuzak. * Nemmam mânâsiyle fitneci ve koğucu. * Birisinin hilesine siper ettiği şeye ve arslan yatağına da bu mâna verilmiştir. * Temizlik, doğruluk. ( Bak: Desâtir)
NÂMUS : Ottoman Turkish
ırz, ahlâklılık, kanun, melek
NAMUS : Turkish Turkish Ansiklopedik
(ara.).
kanun nizam.
ar, edep, haya, ırz.
temizlik, doğruluk.
allah'a yakın olan büyük melek
NAMUS : Turkish English
n. honor, honour [Brit.], honesty, decency, purity, virginity, virtue
NAMUS : Turkish German
Ehre
NAMUS : Turkish French
honneur [le]